ကမၻာ့တစ္ေထာင့္မွာ အေဖာ္ကင္းမဲ့ၿပီး
တုန္တုန္ရီရီျဖစ္ေနတဲ့ အေမွာင္ထုကို ေတြ႕ရပါတယ္။
အေမွာင္ထုဟာ
သုန္မႈန္တဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႕ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနပါတယ္။
ရုတ္တရက္မွာပင္ ပစ္ပယ္ထားတဲ့ အဲဒီေထာင့္ေနရာမွာ
ေသးငယ္တဲ့ အလင္းေရာင္ေလးေပၚလာပါတယ္။
ေသးေတာ့ ေသးပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အလင္းျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ဦးဦး က
အဲဒီအလင္းကိုလာထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
အလင္းဟာ အဲဒီေနရာမွာ ေနရင္း
အလင္းဓာတ္ကို ျဖန္႕ေပးေနပါတယ္။
အနားက ျဖတ္သြားသူတစ္ဦးက
“ ခင္ဗ်ားဟာ အဲဒီအေမွာင္ေခ်ာင္ထဲမွာ မဟုတ္ဘဲ၊
အျခားတစ္ေနရာရာမွာ ဆိုရင္
ပိုအက်ိဳးျပဳႏိုင္မယ္လို႕ မထင္ဘူးလား ”
လို႕ အႀကံေပးပါတယ္။
“ ဘာေၾကာင့္လဲ ”
လို႕ အလင္းကေမးၿပီး ဆက္ေျပာလိုက္တာက
“ က်ေနာ္ေတာက္ပတာ က်ေနာ္က အလင္းျဖစ္လို႕ပါ။
အလင္းျဖစ္လို႕လည္း က်ေနာ္ေတာက္ပတာပါ။
က်ေနာ္ကို ျမင္ေစလိုတဲ့
သေဘာနဲ႕ေတာက္ပတာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။
လံုးဝမဟုတ္ပါ။
အလင္းဓာတ္ေပးေနရတာက္ို
က်ေနာ္က ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေတာက္ပေနတာပါ။
အလင္းျဖစ္ရျခင္းကို က်ေနာ္က ဂုဏ္ယူဝမ္းေျမာက္ေနတာပါ ”
လို႕ အလင္းက ျပန္ေျပာပါတယ္။
ေမွာင္ကုတ္ကုတ္ အေမွာင္က
ၾကားတဲ့အခါ
“ အံႀကိတ္ၿပီး
ေဒါသႀကီးႀကီးနဲ႕ အလင္းကို ေပ်ာက္ေအာင္
ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္
အင္အားႀကီးမားလွတဲ့
အေမွာင္ထုဟာ ေသးငယ္တဲ့
အလင္းငယ္ေလးကို အံတုဖို႕ စြမ္းအားမဲ့ေနပါေတာ့တယ္။
No comments:
Post a Comment