“ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မေလွ်ာ့ပါနဲ႔။”

တစ္ခါတုန္းက ဗင္နီဇြဲလားႏိုင္ငံတြင္ ရာေဖးလ္ဆိုလာႏိုအမည္ရွိတဲ့ စိန္ရွာေဖြသူ တစ္ဦးရွိတယ္။

သူဟာ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားထဲကစိန္ရွာေဖြသူတစ္ဦးျဖစ္တယ္။
သူဟာ အမ်ားနည္းတူ ေသာင္ခံုသို႕သြားကာ
ေက်ာက္ခဲေလးေတြကိုတစ္လံုးခ်င္းေကာက္ၾကည့္လိုက္၊ေဘးခ်လိုက္ လုပ္ေနခဲ့တာရက္ေပါင္းၾကာေနၿပီ။
လူလည္း အေတာ္ပင္ပန္းတယ္။ စိတ္လည္းအေတာ္ပ်က္ဖို႕ေကာင္းတယ္။
ပင္ပန္းသေလာက္ အက်ိဳးမရွိသလိုခံစားလာရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အလုပ္အေပၚစိတ္ဝင္စားဖို႕နည္းလမ္းရွာတဲ့အေနနဲ႔ ေက်ာက္စရစ္ခဲအေရအတြက္ကို
မွတ္သားတဲ့အလုပ္ကို စလုပ္တယ္။
ၿပီးေတာ့ ေက်ာက္စရစ္ခဲအေရအတြက္ တစ္သန္းျပည့္ရင္ေတာ္ၿပီ၊
လို႕လည္းဆံုးျဖတ္တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာက္စရစ္ခဲေကာက္ၿပီးႀကည့္လိုက္၊ေဘးခ်လိုက္နဲ႕လုပ္လာခ ဲ့တာ တစ္သန္းျပည့္ဖို႕
နည္းနည္းသာလိုေတာ့တဲ့ေန႔မွာ “ေတာ္ၿပီ၊ တစ္သန္းျပည့္ရင္ ေနာက္ထပ္တစ္လံုးေတာင္မွ ကိုင္မၾကည့္ေတာ့ဘူး။စိန္ရွာတဲ့အလုပ္ကိုလဲ မလုပ္ေတာ့ဘူး။” လုိ႔ထပ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပန္တယ္။
ၿပီးေတာ့ ၉၉၉၉၉၉ေျမာက္ေက်ာက္စရစ္ခဲကို လႊင့္ပစ္လိုက္ၿပီးေနာက္
ေနာက္ထပ္ေက်ာက္စရစ္ခဲတစ္လံုးကို “ကဲ.....ဒါဆိုရင္ တစ္သန္းျပည့္ၿပီ။စာရင္းပိတ္ၿပီ။ ဆိုၿပီးေက်ာက္စရစ္ခဲတစ္လံုးကို ေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္။
သူရင္ထဲမွာ ဒိတ္ကနဲျဖစ္သြားတယ္။
ဒီေက်ာက္စရစ္ခဲဟာ အရင္ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြထက္ ေလးေနပါလား?
သူေသေသခ်ာခ်ာ ခ်ိန္ဆၾကည့္တယ္။
ဟုတ္ၿပီ။ ေလးေနတာေတာ့အမွန္ပဲ။ ေနာက္ပြတ္ၾကည့္တယ္။ ဟုတ္တယ္။ ဒါစိန္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အရမ္းႀကီးတဲ့စိန္ရုိင္းတံုးတစ္တံုး။
အခုဆိုရင္ ရာေဖးလ္ရဲ႕စိန္ႀကီးဟာ လစ္ဗေရတာ (Librator) နာမည္နဲ႔ ေက်ာ္ၾကားေနတယ္။
ေကာက္ရတဲ့စိန္ေတြထဲမွာေတာ့ အႀကီးဆံုးနဲ႔ အရည္အေသြး အေကာင္းဆံုးစိန္ႀကီးအျဖစ္ ဒီေန႔အထိ
စံခ်ိန္တင္ေနတံုးပါပဲ။


ရာေဖးလ္ဟာ တစ္သန္းမျပည့္ဘဲ တစ္လံုးအလိုမွာ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ?
သူေ႒းႀကီးအျဖစ္က ကပ္လြဲရမွာအမွန္ပဲ။
ဇြဲတင္းၿပီးႀကိဳးစားလိုက္တဲ့အတြက္ ဇြဲဆုအျဖစ္ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝလာခဲ့တယ္။

က်ေနာ္တို႔လည္း မီးကုန္ယမ္းကုန္ႀကိဳးစားၿပီးမွ ေနာက္ဆုတ္၊လက္ေလွ်ာ့ၿပီး သာမန္ဘဝနဲ႔ အဆံုးသတ္ရသူေတြထဲ မွာ ကိုယ္မပါခ်င္ဘူးဆိုရင္.........

“ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မေလွ်ာ့ပါနဲ႔။”
“ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မေလွ်ာ့ပါနဲ႔။”
“ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မေလွ်ာ့ပါနဲ႔။”။