တစ္ခါတုန္းက
လူတစ္ေယာက္ဟာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို
လက္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာ ခ်ီထားရင္း ဘူတာမွာ ရထားေစာင့္ေနပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ခ်စ္စရာကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ေတာ့
ကေလးခ်ီထားတဲ့လူကိုေမးပါတယ္။
“ ဒါေလးေတြက ရွင့္ရဲ႕ကေလးေတြလား၊
သူတို႕ရဲ႕နာမည္ကဘယ္လိုေခၚသလဲ”
ကေလးခ်ီလာတဲ့လူႀကီးက စပ္စုတဲ့အမ်ိဳးသမီးကို ေဒါသနဲ႕လွမ္းၾကည့္ၿပီး
“ ငါ မသိဘူး”
လို႕ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အမိ်ဳးသမီးက
“ကေလးေလးေတြက ေယာက်ာ္းေလးလား၊
မိန္းကေလးလား”
ထပ္ေမးျပန္ပါတယ္။
လူႀကီးက ပိုေဒါသထြက္တဲ့မ်က္ႏွာနဲ႕ျပန္ၾကည့္ၿပီး
“ ငါ မသိဘူး”
လို႕ျပန္ေျဖလိုက္ျပန္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီးက
“ ကိုယ့္ကေလးေတြရဲ႕အေၾကာင္းကိုေတာင္မသိဘူးဆိုေတာ့...
ရွင္က ဘယ္လိုအေဖမ်ိဳးလဲ”
လို႕အျပစ္တင္တဲ့ေလသံနဲ႕ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့မွ လူႀကီးက ျပန္ေျပာလိုက္တာက
“ ငါက သူတို႕ေတြရဲ႕အေဖ မဟုတ္ဘူး၊
ငါဟာ ကြန္ဒံုးအေရာင္းသမားတစ္ေယာက္သာျဖစ္တယ္။
အခုဟာေတြက ကြန္ဒံုးရဲ႕ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးအေနနဲ႕
ကြန္ဒံုးကုမၸဏီကိုျပန္အပ္လိုက္တဲ့ပစၥည္းေတြျဖစ္တယ္”
