Friday, June 24, 2011

" အေမထံသို႕ေပးစာမ်ား-၆..."




သို႕
အေမ
သားသတိရစြာျဖင့္ စာေရးလိုက္ပါတယ္။
အေမေနေကာင္းလား။
တစ္ေန႕တုန္းက အေမ ႏွလံုးေရာဂါျပန္ျဖစ္လို႕
သုခကမၻာေဆးခန္းကို ျပန္ျပရတယ္လို႕
အီးေမးလ္ကဖတ္လိုက္ရေတာ့ စိတ္ပူလိုက္တာအေမရယ္။
က်ေနာ္ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ ငါးႏွစ္သားအရြယ္က
အေဖကြယ္လြန္သြားခဲ့တယ္။
အဲဒီကတည္းက အေမဟာ က်ေနာ့္အတြက္ အေဖျဖစ္ခဲ့သလို
အေမဟာ အေမလည္းျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။
အေမရဲ႕ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႕ညီအစ္ကိုေတြ ႀကီးျပင္းခဲ့ၾကတယ္။
လူလူသူသူျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ အေမဟာ က်ေနာ္တို႕အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႕အတြက္ အားကိုးအားထားရာ ေရႊေတာင္ႀကီးဆိုလည္းဟုတ္သလို
ကုသိုလ္ျပဳရာ စိန္ေတာင္ႀကီးဆိုလည္း ဟုတ္တယ္။
အေမရဲ႕အသက္က ၈၉-ႏွစ္ရွိၿပီဆိုေတာ့ အသက္ႀကီးမွန္းသိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အေမ့ကို အသက္ရွည္ေစခ်င္ေသးတယ္။
တရားမရွိလို႕မဟုတ္ပါဘူး။
ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ရခ်င္တယ္။
အေဖကြယ္လြန္ေတာ့ က်ေနာ္က
အသက္ငါးႏွစ္ပဲရွိေသးေတာ့ အေဖရဲ႕ေက်းဇူးကို သိခြင့္လည္း မရခဲ့ဘူး။
ဆပ္ခြင့္လည္း မရခဲ့ဘူး။
ေဟာ အခုအေမက်န္းက်န္းမာမာရွိေနေသးတယ္ဆိုတာကိုက
က်ေနာ္တို႕အတြက္ ကံေကာင္းတယ္လို႕ေျပာႏိုင္တယ္။
က်ေနာ္တို႕ေကၽြးတာကို အေမစားႏိုင္တယ္။
က်ေနာ္တို႕ေပးတာကို အေမလွဴႏိုင္တယ္။
ျမန္မာျပည္တုန္းက ဆရာဝန္ဘဝနဲ႕အေမကိုလုပ္ေကၽြးခြင့္ရတာက
ကုသိုလ္တစ္မ်ိဳးပါအေမ။
သက္သက္သာသာနဲ႕အေမကိုေကၽြးခြင့္၊ေပးခြင့္ရခဲ့တယ္။
ေဟာ အခု အေမရိကားကိုေရာက္လာေတာ့ အဲဒီေလာက္ သက္သက္သာသာမရွိလွဘူး။
ဆရာဝန္စာေမးပြဲကို ျပန္ေျဖဖို႕က ေငြေတြအမ်ားႀကီးလိုတယ္။
အခ်ိန္ေတြလည္းလိုတာပါပဲ။
ေရာက္စဆိုေတာ့ အဲဒီလို ေငြေတြအမ်ားႀကီးကို မသံုးႏိုင္ဘူး။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အခ်ိန္ယူၿပီးဆရာဝန္စာေမးပြဲကို မေျဖႏိုင္ေသးဘူး။
ရရာအလုပ္ကိုလုပ္ေနရတယ္။
ပညာနဲ႕လုပ္ဖို႕ဆိုတာ Certificate တစ္ခုရမွ ျဖစ္မွာမို႕ လပိုင္းပဲရွိေသးခ်ိန္မွာ
ဘယ္မွာ Certificate ရႏိုင္အုန္းမွာလဲ။
အေမကိုလုပ္ေကၽြးခ်င္တာေၾကာင့္ ရတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ရတာေပါ့။
ပင္ပန္းတာ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့။
မၿငီးျငဴခ်င္ပါဘူး။
အေမရိကန္မွာ အလုပ္ရွိတဲ့ဒုကၡထက္ အလုပ္မရွိတဲ့ဒုကၡကပိုဆိုးလို႕ေလ။
အေမ့ကိုလုပ္ေကၽြးမယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕အလုပ္လုပ္ေတာ့လည္း ပင္ပန္းတာ ေပါ့ပါးသြားသလိုပါပဲ။
အလုပ္က ေနပူတယ္။
ေနပူဒဏ္ေၾကာင့္ ျဖဴသေယာင္ရွိတဲ့အသားအေရေတြလည္း မည္းကုန္ၿပီ။
မေျပာေတာ့ပါဘူး။
အားလံုးကို အေမသိသြားရင္
က်ေနာ္ေကၽြးတဲ့အစားေတြ နင္ကုန္မွာစိုးပါတယ္။
တစ္ခုေျပာႏိုင္တာက
က်ေနာ့္အလုပ္က သမၼာအာဇီဝေတာ့က်ပါတယ္အေမ။

အျခားအေၾကာင္းေတြေျပာၾကရေအာင္။
က်ေနာ္ အေမရိကားေရာက္ေတာ့ အရင္္္္္ဆံုး ငယ္သူငယ္ခ်င္းလွမင္းဆီကိုသြားတယ္။
သူက ကာရိုလိုင္းနား (ေျမာက္)မွာေနတယ္။
ကာရိုလိုင္းနား (ေျမာက္)က ရာသီဥတုေအးတယ္။
ေမၿမိဳ႕နဲ႕တူတယ္။
အေအးကေတာ့ ေမၿမိဳ႕ထက္ပိုတယ္။
အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ သစ္ပင္ေတြေတာင္ အရြက္ေတြမရွိဘူး။
အရိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႕။
ဆီးႏွင္းေတြအရမ္းက်ေနတဲ့အခ်ိန္မဟုတ္ေသးဘူး။
က်ေနာ္တို႕ေရာက္တာ ေဖေဖၚဝါရီလတတိယပတ္ေလာက္ဆိုေတာ့
ႏွင္းေတြကိုလမ္းမေတြေပၚမွာ မျမင္ရေတာ့ဘူး။
ဒါေပမယ့္ ေအးေနတုန္းပဲ။ အေႏြးထည္ေတြ သံုးေလးထပ္ဝတ္ရတုန္းပါပဲ။
ေတာ္ေသးတာေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အိမ္မွာ Heater(အပူေပးစက္) ေတြရိွေပလို႕ေပါ့။
အိမ္ေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီး၊
အိမ္အျပင္ဘက္ေတြမွာ ဘယ္သူမွလည္း မရွိဘူးလို႕ထင္ခဲ့တယ္။
ဘယ္ရွိမလဲ၊ ေအးေတာ့ ဘယ္သူမွ အျပင္မထြက္ၾကဘူးေလ။
အျပင္သြားရင္ကားေတြနဲ႕သြားတယ္။ ကားမွာလည္း အပူေပးစက္ရွိတယ္။
အိမ္ေရာက္ရင္ အိမ္ထဲကိုဝင္၊ အပူေပးစက္ဖြင့္၊
အဲဒီလိုနဲ႕တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေနရတယ္။
ေနာက္မွ အေအးေပါ့သြားၿပီး ေနလို႕ထိုင္လို႕ေကာင္းလာတယ္။
အေအးေပါ့သြားတာနဲ႕သစ္ပင္ေတြလည္း စိမ္စိုလန္းဆန္းလာတယ္။
ပန္းေတြလည္း တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳးပြင့္လာတယ္။
အေရာင္ကမ်ိဳးစံုပါပဲ။
တကယ္လွပတဲ့ၿမိဳ႕ေလးျဖစ္လာတယ္။
အိမ္တိုင္းမွာ ပန္းပင္ရွိတယ္။
အပြင့္ေတြကလည္း ေရာင္စံုပါပဲ။
အိမ္ေတြက စားပင္ေတြစိုက္တာနည္းတယ္။
ေရာင္စံုလွပတဲ့ပန္းပင္ေတြကို အလွၾကည့္ဖို႕စိုက္ၾကတာမ်ားတယ္။
အိမ္တိုင္းမွာ ပန္းၿခံရွိေနတယ္လို႕ေျပာရင္ရတယ္။
အေမရိကန္ျပည္သူေတြက အလွႀကိဳက္တာလည္းပါမယ္ထင္တယ္။
ၿပီးေတာ့ လူတိုင္းကအလုပ္လုပ္ၾကတယ္။
ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႕အိမ္ျပန္လာတဲ့အခါ ပန္းပင္ေတြရဲ႕ေရာင္စံုအလွေတြၾကည့္ၿပီး
အပန္းေျပတာလည္း ပါမယ္ထင္ပါရဲ႕။
သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ နံနက္ဆိုရင္ ၅နာရီခြဲဆိုရင္ထၿပီ။
၆-နာရီေလာက္ဆိုရင္ အလုပ္သြားတယ္။
ေန႕လည္၂-နာရီဝန္က်င္ေလာက္မွ ေန႕လည္စားျပန္စားတယ္။
ေနာက္တစ္ခါထပ္သြားရျပန္တယ္။
၅-နာရီေလာက္မွျပန္လာၿပီး ပန္းၿခံထဲဆင္းေတာ့တာပဲ။
ပန္းပင္ေတြကိုေရေလာင္းတယ္။
လိုအပ္တဲ့အခါ ျမက္ေတြကို ရိတ္တယ္။
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ေတာ့ ျမက္ရိတ္ရတယ္။
သူ႕ရဲ႕ၿခံကက်ယ္ေတာ့ သီးပင္ေတြေရာစိုက္ထားတယ္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးက အေမရိကန္ျဖစ္လာသူဆိုေတာ့ စိုက္တဲ့အထဲမွာ
ဘူးပင္ေတြလည္းပါရဲ႕။
စျပစ္ပင္ေတြလည္းပါရဲ႕။
ပန္းသီးပင္၊လိေမၼာ္ပင္လည္းပါရဲ႕။
အို…စံုေနတာပါပဲ။
သူတို႕ႏုိင္ငံမွာက မ်ိဳးေစ့ကိုစို္က္တာထက္ အဆင္သင့္ ပ်ိုဳးပင္ကိုစိုက္တာမ်ားတယ္။
ဘာမဆိုဝယ္လို႕ရတယ္။
အေမေရ…စာလည္းရွည္သြားၿပီ။
ေနာက္မ်ားမွ ေရးပါအုန္းမယ္။
အေမ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါေနာ္။
အေမကို လုပ္ေကၽြးခြင့္ျပဳပါအေမ။
အေမအသက္ရွည္ၿပီးက်န္းမာမွျဖစ္မွာေလ။

အေမကိုခ်စ္တဲ့သား
ေအာင္ဝင္းဟိန္း
 ဘာလင္တန္ၿမဳိ ႕၊(Burlington)
ကာရိုလိုင္းနား(ေျမာက္)ျပည္နယ္၊(North Carolina)
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊(USA)


လူသားတိုင္း က်န္းမာၾကပါေစ... လူသားတိုင္း ခ်မ္းသာၾကပါေစ...
ခႏၶာကိုယ္ကို ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ စိတ္ကို စာဖတ္ျခင္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။...

ႏူတ္ဆက္စကားေလးမ်ား.....

ျမန္မာတို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မ်ား...

picoodle.com