Friday, April 29, 2011

“ သံုးလို႕ရတဲ့ေနရာ…”


အဆိုသင္တန္း တက္ေရာက္ရန္ ဂီတ တကၠသိုလ္သို႕

ေလွ်ာက္လႊာလာတင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္က

မိိမိရဲ႕အသံကို စစ္ေဆးတဲ့ဆရာကိုေမးတယ္။


ဆရာ၊

က်မ အမွန္ကို သိခ်င္ပါတယ္၊

က်မအသံဟာဘယ္မွာမွ သံုးလို႕မရဘူးလားဟင္


ဆရာကိုလွျမင့္ ျပန္ေျပာလိုက္တာက...

ဘယ္မွာမွ သံုးလို႕မရဘူးလို႕ ဆရာတို႕မေျပာပါဘူး၊

သံုးလို႕ရတဲ့ေနရာ ရွိပါတယ္။

ဥပမာ- ကားတိုက္လို႕၊

ဒါမွ မဟုတ္

မီးေလာင္လို႕

ေဘးကလူေတြရဲ႕ အကူအညီကို

ေအာ္ေတာင္းတဲ့အခါမွာ

အသံုးတည့္ႏိုင္ပါတယ္

Thursday, April 28, 2011

“ ၿခံတံခါး လံုေအာင္ပိတ္ပါ…”


ေရႊဂုံတိုင္ အထူးကုေဆးခန္းရဲ႕ အေရးေပၚဌာနတြင္

တယ္လီဖုန္း ျမည္လာတယ္။

ဟဲလို၊ အေရးေပၚဌာနကပါလား

က်မရဲ႕ေယာက္်ားမွားၿပီး

ဓာတ္ဆီပုလင္းကို အရက္အမွတ္နဲ႕ ေသာက္ခ်လိုက္မိတယ္။

အခုအိမ္ကို ပတ္ၿပီး သူေျပးေနတယ္။

မရပ္ႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။

အျမန္ဆံုးလာပါရွင့္


တစ္ဖက္က

တာဝန္က်ဆရာဝန္က ျပန္ေျပာလိုက္တာက

မစိုးရိမ္ပါနဲ႕၊

ၿခံတံခါးကို လံုေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ပိတ္လိုက္ပါ။

ခင္ဗ်ား ေယာက္်ားဓာတ္ဆီ ကုန္သြားတဲ့အခါမွာ

သူ႕အလိုလို ရပ္သြားပါလိမ့္မယ္

“ ေမာင့္ကို ေသေစၫႊန္းေရာ့သလားကြယ္…”


ကမာရြတ္တရားရံုးတြင္

တရားသူႀကီးက

သက္ေသကို စစ္ေဆးေနပါတယ္။


ခင္ဗ်ားေယာက္်ားဟာ

သူ႕ကိုယ္သူ ဘယ္လို သတ္ေသလိုက္တာလဲ


မေရႊႀကိဳင္က

ဒီလိုပါ၊

က်မေယာက္်ားဟာ သူ႕ကိုယ္သူ သတ္ေသမယ္လို႕

အၿမဲတန္း က်မကို ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။

ဒါနဲ႕တစ္ေန႕မွာ သူ႕ကို က်ီစယ္ခ်င္တာနဲ႕

ေျခာက္လံုးျပဴးထဲ က်မ က်ည္ဆံ ထည့္ထားလိုက္တယ္

" ေလာဘဆိုတာ ဘာမွမရပါ..."



တစ္ခါတုန္းက
မင္းသမီးတစ္ပါးဟာ အိမ္နီးခ်င္းလူႀကီးတစ္ဦးရဲ႕ေျပာင္းခင္းကို
အလည္သြားပါတယ္။
အဲဒီလူႀကီးရဲ႕ေျပာင္းခင္းဟာ လူတိုင္းေျပာစမွတ္ျပဳရေလာက္ေအာင္
ေအာင္ျမင္တဲ့ေျပာင္းခင္းျဖစ္ပါတယ္။
မင္းသမီးက ေျပာင္းမ်ိဳးေစ့အတြက္
ေျပာင္းဖူးတစ္ဖူးေလာက္ေရြးၿပီး ခူးယူပါရေ
လို႕
ေတာင္းပါတယ္။
ေျပာင္းခင္းပိုင္ရွင္က ခြင့္ျပဳပါေပမယ့္
စည္းကမ္းခ်က္ေတာ့ သတ္မွတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ေျပာင္းေတြ စိုက္ထားတဲ့ အရွည္ဆံုးအတန္းအတိုင္းေလွ်ာက္သြားၿပီး
အေကာင္းဆံုး၊ အႀကိဳက္ဆံုးေျပာင္းဖူးတစ္ဖူးကို ခူးယူပါ
လို႕ ပိုင္ရွင္က ခြင့္ျပဳပါတယ္။
ဒါေပမယ့္
သြားရင္း ေလ့လာၿပီး ႀကိဳက္တဲ့ေျပာင္းဖူးတစ္ဖူးကိုသာ ခူးရပါမယ္။
ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ၿပီးမွ ျဖတ္သြားခဲ့တဲ့ေနရာက
ေျပာင္းဖူးကိုေတာ့မခူးႏိုင္ပါ
လို႕ ပိုင္ရွင္က စည္းကမ္းခ်က္သတ္မွတ္ပါတယ္။

မင္းသမီးဟာ
အေကာင္းဆံုးေျပာင္းဖူးတစ္ဖူးကို
ေျပာင္းခင္းတစ္ေလွ်ာက္
ေတြ႕ေအာင္ၾကည့္ရင္း
ေလွ်ာက္ရင္းေလ့လာခဲ့ပါတယ္။
ရွည္လြန္းတဲ့ေျပာင္းခင္းသာ ကုန္ဆံုးသြားပါတယ္။
မင္းသမီးရဲ႕လက္ထဲတြင္ အႀကိဳက္ဆံုးေျပာင္းဖူးကို မရခဲ့ပါ။
လက္ခ်ည္းသက္သက္သာျဖစ္္ေနပါတယ္။
အေကာင္းဆံုးရွာရင္း ဘာမွမရခဲ့ပါ။

ပိုေကာင္းတာကို လိုခ်င္တဲ့ေလာဘကို
မတားဆီးႏိုင္တဲ့အတြက္
ဘာမွမရခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။








“ အေမြရထားတယ္ဆိုရင္ ၿပီးေရာ…”


မနန္းေဖာင္းက

က်မရဲ႕အေမဆီက

တိုက္အိမ္တစ္လံုးကို အေမြ

ရထားတယ္ဆိုတာ သိလို႕

ရွင္ က်မကို လက္ထပ္ဖို႕

စဥ္းစားတာ မဟုတ္လား


ကိုသိန္းေရႊျပန္ေျပာလိုက္တာက...

အဓိပၸာယ္မရွိတာ မေျပာစမ္းပါနဲ႕၊

မင္း ဘယ္သူ႕ဆီကပဲ အေမြရရ

ကိုယ္က လက္ထပ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးသား

" ငါ လက္မခံပါ..."




တစ္ခါတုန္းက ပုဏၰားတစ္ေယာက္သည္

ျမတ္စြာဘုရားအား

မၾကားဝံ့မနာသာေအာင္လာေရာက္ဆဲေရးေန၏။

တစ္ေနကုန္ ဆဲေရးတိုင္ထြာေနေလေတာ့သည္။

အေၾကာင္းမွာ သူ႕ညီအကိုမ်ားကို ဘုရားက တန္ခိုးနဲ႕

သိမ္းသြင္းသြားတယ္လို႕ ယူဆေသာေၾကာင့္

ျဖစ္တယ္။

ျမတ္စြာဘုရားဟာ သူဆဲဆိုသမွ် ဘာတစ္ခြန္းမွ

မတုန္႕ျပန္ဘဲ

ၿငိမ္သက္စြာ ေနေတာ္မူတဲ့အခါ

ပုဏၰားကဆဲဆိုၿပီးေမာသြားပါတယ္။

မတုန္႕ျပန္တဲ့အတြက္ အလြန္အမင္းလည္း

အံ့ၾသသြားပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ မတုန္႕ျပန္သလဲ

လို႕ ေမးပါတယ္။


ျမတ္စြာဘုရားက

ပုဏၰား သင့္အိမ္သို႕ ဧည့္သည္မ်ားလာေသာအခါ

လာတဲ့ဧည့္သည္က လက္ေဆာင္

ယူလာၿပီး သင့္ကို ေပးတယ္ဆိုပါစို႕။

အသင္ပုဏၰားက အဲဒီလက္ေဆာင္ပစၥည္းကို

လက္မခံဘူးဆိုရင္

အဲဒီလက္ေဆာင္ပစၥည္းက

ဘယ္သူ႕ပစၥည္းျဖစ္သြားပါသလဲ


ဧည့္သည္ရဲ႕ပစၥည္းသာျဖစ္ပါတယ္

အဲဒီဥပမာအတိုင္းပင္၊

သင္သည္ ငါ့အား ေဒါသနဲ႕ ဆဲေရး၏။

ငါသည္ သင္၏ဆဲေရးျခင္းကို လက္မခံ။

အဲဒါေၾကာင့္ သင္ဆဲေရးသမွ်

အကုသိုလ္ကံမ်ားဟာ သင့္ပစၥည္းသာျဖစ္ပါတယ္



ေဒါသနဲ႕ဆဲေရတိုင္းထြာတာကို

ျပန္လွန္တုန္႕ျပန္ျခင္းဟာ

ေဒါသကို ေဒါသနဲ႕တုန္႕ျပန္ျခင္းသာျဖစ္တယ္။

ေဒါသကို လက္ခံလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။

ဘယ္ေတာ့မွ အဆံုးမသတ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။

အဓိကကေတာ့ အကုုသိုလ္မ်ားကို

လက္မခံဖို႕သာျဖစ္ပါတယ္။

လက္မခံသေရြ႕ ကိုယ္ပစၥည္းမျဖစ္ပါ။




“မီးသတိျပဳ…”



မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္၊

ညအေမွာင္၊

မီးေရာင္လည္း မရွိ၊

လူေတြက အရိပ္လိုလႈပ္ရွား၊

တစ္စျပင္လိုမ်ား ျဖစ္ေနေလသလား။


ပ်ဥ္းမနားေနျပည္ေတာ္

ညအေမွာင္၊

မီးေရာင္ေတြ ထိန္ထိန္လင္း၊

လူမရွိ၊ သူမရွိ၊

တစ္စျပင္လို ေျခာက္ကပ္လို႕ပါလား။

( 2010 ဝန္းက်င္မွ ျမင္ကြင္းမ်ား )

" စိတ္မသန္႕လို႕မလုပ္ခ်င္ပါ..."


ေရႊေရႊ ဟာ
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေရာင္းတဲ့
စတိုးဆိုင္ႀကီးတစ္ဆုိင္မွာ အလုပ္ရတဲ့အတြက္
ေက်ာင္းၿပီးတဲ့ညေနဘက္တြင္
အလုပ္ဝင္လုပ္ပါတယ္။

တစ္ေန႕မွာ
ေဖာက္သည္တစ္ဦးဟာ
ဆိုင္ထဲဝင္လာၿပီး
ပစၥည္းအခ်ိဳ႕ကို ဝယ္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့
ေရႊေရႊအနားကိုတိုးလာၿပီး ကပ္ေျပာတာက

" ထပ္ၿပီး ထည့္လိုက္ပါအုန္း"
လို႕
တိုးတိုးေျပာပါတယ္။

" ဟာ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္မလဲ၊
အဲဒါ က်မ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး၊
က်မရဲ႕ဆိုင္ရွင္က
အဲဒီလိုလုပ္တာကို ဘယ္သေဘာက်မလဲ"
လို႕ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ေစ်းဝယ္သူက

" မင္းရဲ႕ဆိုင္ရွင္က
အနားမွာရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္
အခု သူအနားမွာ ရွိတာမွ မဟုတ္တာ"
လို႕ထပ္ေျပာပါတယ္။

" အို... က်မရဲ႕ဆိုင္ရွင္က
ဆိုင္ထဲမွာေတာ့ မရွိတာမွန္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္
က်မရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဆိုင္ရွင္က
အနားမွာအၿမဲတမ္းရွိေနပါတယ္။
က်မက ဘာသာတရားအဆံုးအမနဲ႕
အၿမဲေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။
က်မ အဲဒါမ်ိဳးလုပ္ဖို႕ စိတ္မသန္႕ပါဘူး၊
စိတ္မသန္႕တဲ့အလုပ္ကို မလုပ္ခ်င္ပါဘူး"
လို႕
ေရႊေရႊက ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္။







Wednesday, April 27, 2011

" လိုခ်င္တာက အားေပးမႈပါ..."


အီဗယ္လာဗာလဲရယ္ဟာ
နာမည္ေက်ာ္ရုပ္ရွင္မင္းသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။
သူမဘဝမွာ နာမည္အလြန္ႀကီးေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ
ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး စိတ္ညစ္စရာမ်ားႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ သူမကိုယ္သူမ ေသေၾကာင္းႀကံစည္ခဲ့ပါတယ္။
စိန္းျမစ္ေပၚမွာ ရွိတဲ့တံတားေပၚကေနၿပီး ျမစ္ထဲခုန္ခ်ကာ
ေသေၾကာင္းႀကံစည္ဖို႕အတြက္
တံတားေပၚကို တက္တဲ့ ေလွကားထစ္မ်ားေပၚကိုပင္ေျခခ်ခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးအဆင့္ကို အေရာက္မွာ
သူမရဲ႕ပခံုးကို လူတစ္ဦးက လွမ္းဆြဲလိုက္တာကို ခံရပါတယ္။
ၿပီးေတာ့
" မလုပ္နဲ႕၊ အဲဒါမလုပ္နဲ႕၊
ခင္ဗ်ားဟာ ဆိုးတာကို ပိုဆိုးတာနဲ႕ လဲေနသလိုျဖစ္ေနလိမ့္မယ္"
လို႕ေျပာတဲ့ေယာက်ာ္းအသံတစ္သံကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္။
လူစိမ္းဟာ
သူမရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး အလင္းေရာင္ရွိတဲ့ဘက္ကို ဆြဲယူလိုက္ပါတယ္။
အလင္းေရာင္ထဲေရာက္မွ
နာမည္ႀကီး ရုပ္ရွင္မင္းသမီးကို မွတ္မိသြားပါတယ္။
အဲဒီေနာက္လူစိမ္းက
" ဒီအေျခအေနမိ်ဴး ခင္ဗ်ားေရာက္မယ္လို႕ က်ေနာ္ ဘယ္တုန္းကမွ မထင္ခဲ့ပါဘူး၊
က်ေနာ္တို႕ဇနီးေမာင္ႏွံဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ျပဇာတ္ေတြကို
ဘယ္ေတာ့မွ အလြတ္မေပးခဲ့ပါဘူး၊
ခင္ဗ်ားပါဝင္ကျပခဲ့တဲ့ ျပဇာတ္ေတြက
က်ေနာ္တို႕ဘဝကို ပိုမိုသာယာေအာင္ ဖန္တီးေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္"
လို႕ရွင္းျပပါတယ္။
လူစိမ္းက နာမည္ေက်ာ္မင္းသမီးအား အိမ္တိုင္ယာေရာက္ လုိက္ပို႕ပါတယ္။
ျဖစ္ခဲ့တဲ့ျဖစ္ရပ္ကိုဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာပါဘူးလို႕သေဘာတူခဲ့ပါတယ္။

ခြဲခြာခါနွီး သူမရဲ႕ႏူတ္ဆက္စကားကေတာ့...
" ပရိသတ္မ်ားအတြက္ က်မ တတ္တာေတြအားလံုးေပးသာေပးေနရတယ္၊
ဘာမွ ျပန္မရခဲ့ဘူးလို႕ က်မထင္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ရွင္က က်မအထင္နဲ႕ လြဲတာကို သက္ေသျပခဲ့ပါတယ္။
ရွင္ဟာ က်မရဲ႕အသက္ကို ကယ္ခဲ့ပါတယ္"

မင္းသမီးႀကီးဟာ
ေနာက္ပိုင္းမွာ ျပဇာတ္ဇာတ္ခံုကို ေက်ာခိုင္းသြားခဲ့ပါတယ္။

ေလာကီကိုလည္း မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့ပါတယ္။

သူေတာ္စင္တစ္ဦးလို ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ သူမလိုေနတဲ့အရာဟာ
အားေပးမႈသာ ျဖစ္တယ္။






Tuesday, April 26, 2011

" အေမေၾကာင့္ပါ..."


ဧၿပီလေနာက္ဆံုးအပတ္

( 23,April,2011) တုန္းက

နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ႀကီးကို သြားလည္ခဲ့တယ္။


လည္ဖို႕အေၾကာင္းကေတာ့

တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕

ေငြေတာင္ဦးကမၼဌာန္းေက်ာင္းက ဆရာေတာ္က

နယူးေယာက္ၿမိဳ႕က ဆရာေတာ္ဆီကို

စာနဲ႕ဓာတ္ပံု

ေပးခိုင္းလိုက္တာေၾကာင့္

သြားေပးရင္း လည္ျဖစ္သြားတာပါ။


ကမၻာ့အႀကီးဆံုးၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို

ေရာက္သြားတဲ့အတြက္ေတာ့

ေက်နပ္စရာေကာင္းလွပါတယ္။


ေအးခ်မ္းတိတ္ဆိတ္ၿပီး

ပန္းေတြနဲ႕လွပတဲ့ကာရိုးလိုင္းနားၿမိဳ႕ကေန

ဆူညံၿပီး

တိုက္ႀကီးေတြနဲ႕ႁပြတ္သိတ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕

ကိုေရာက္ေတာ့

အံ့ၾသစရာေတြအမ်ားႀကီးေတြ႕ရတာမွန္ေပမယ့္

စိတ္ညစ္ရတာလည္းအမွန္ပါပဲ။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ တည္းခိုျဖစ္ပါတယ္။


အဲဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ

ဦးဇင္းတစ္ပါးကိုေတြ႕ရပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ဇနီးက

ဦးဇင္းရဲ႕သက္ေတာ္ကို ခန္႕မွန္းခိုင္းပါတယ္။

ဆရာဝန္ျဖစ္တာေၾကာင့္

အသက္ခန္႕မွန္းတာ မွန္မယ္လို႕ ထင္ပံုရပါတယ္။

တကယ္တန္းခန္႕မွန္းၾကည့္တဲ့အခါ

၁၅-ႏွစ္ေလာက္

လြဲေခ်ာ္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။


ဒါေၾကာင့္

သိခ်င္တာကို ေမးၾကည့္မိပါတယ္။

" ဦးဇင္းကို ေမးခြန္းတစ္ခုေလာက္ေမးခြင့္ျပဳပါ၊

ဒီလိုႏုပ်ိဳရတဲ့အေၾကာင္းမွာ

ထူးျခားတဲ့အေၾကာင္းရွိရင္

တပည့္ေတာ္သိပါရေစအရွင္ဘုရား"

ဦးဇင္းကလည္း

စိတ္လိုလက္ရေျဖေပးပါတယ္။


" ဦးဇင္းမွာ

အတန္းပညာ မ်ားမ်ားစားစားမရွိေပမဲ့ဲ့

ပညာရွိတယ္လုိ႔ေျပာႏူိင္တဲ့မယ္ေတာ္

တစ္ဦး ရွိတယ္။

မယ္ေတာ္ရဲ႕သြန္သင္ဆံုးမမႈေၾကာင့္

စိတ္ေအးခ်မ္းၿပီး

စိတ္ကို ၿငိ္မ္ၿငိမ္ေအးေအးထားႏိုင္တာက

အဓိက အေၾကာင္းျဖစ္မယ္ထင္တယ္ "


" ဥပမာေျပာရရင္

တစ္ခါတုန္းက

ကိုယ္တန္ဖိုးထားတဲ့

ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းေတြအမ်ားအျပားအစုလိုက္အၿပံဳလိုက္

သူခိုးအခိုးခံရပါတယ္၊

မေျဖႏိုင္ေအာင္ခံစားရပါတယ္။

အဲဒီကိစၥကို မယ္ေတာ္ႀကီးသိသြားတယ္၊

မယ္ေတာ္ႀကီးက ဦးဇင္းကို ေျပာျပတယ္။

ပစၥည္းက အလဟႆျဖစ္သြားတာမွ မဟုတ္တာ၊

လိုအပ္တဲ့သူက သူ႕အတြက္ လိုအပ္လို႕ယူသြားတာပဲ၊

စိတ္ထားတတ္ရင္ ကုသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္"

လို႕

ေျပာပါတယ္။


မယ္ေတာ္ႀကီး

စကားၾကားလိုက္ေတာ့မွ

ျဖစ္ေပၚေနတဲ့အကုသိုလ္စိတ္ေတြ

ေပ်ာက္သြားေတာ့တယ္။


ေနာက္အေၾကာင္းတစ္ခုကေတာ့

ဦးဇင္းဘဝကိုမေရာက္ခင္တုန္းကပါ။

ဦးေလးတစ္ေယာက္ဟာ

မိန္းမယူလာၿပီး ရြာကိုလာလည္ပါတယ္။

ေဆြျပမ်ိဳးျပလာျပတဲ့သေဘာနဲ႕

အိမ္ကို

ဦးေလးနဲ႕ဦးေလးရဲ႕မိန္းမ

အိမ္ေရာက္လာပါတယ္။

ဦးေလးရဲ႕မိန္းမက

အေတာ္ကို ရုပ္ဆိုးပါတယ္။

ဦးေလးျပန္သြားေတာ့

လူငယ္ပီပီမေနႏိုင္တာေၾကာင့္

အေမကိုအဲဒီအေၾကာင္းကို

ေျပာျပလိုက္မိပါတယ္။

“ ဦးေလးရဲ႕မိန္းမကလည္း ရုပ္ဆိုးလိုက္တာဗ်ာ ”

အေမက

“ အဲဒီလိုမေျပာနဲ႕သားရယ္၊

အဲဒီလုိေျပာမယ့္အစား

ဦးေလးရဲ႕မ်က္လံုးတစ္ဖက္ကို ငွားၿပီးၾကည့္ရင္

ဦးေလးရဲ႕မိန္းမဟာ လွလာပါလိမ့္မယ္။

ဦးေလးရဲ႕မ်က္လံုးႏွစ္ဖက္ေတာ့

မငွားေလနဲ႕သားေရ။

ဘာေၾကာင့္ဆုိေတာ့

ဦးေလးရဲ႕မိန္းမကို သား

ႀကိဳက္သြားႏိုင္တယ္ေလ"

တဲ့။


အဲဒီလို

အေကာင္းျမင္တတ္တဲ့အေမမ်ိဳးနဲ႕

ႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့အတြက္

ေလာကဓံေတြ မိ်ဳးစံုေအာင္ေတြ႕ခဲ့ရေပမယ့္

စိတ္ကိုေအးခ်မ္းေအာင္ထားႏိုင္ခဲ့တယ္။

စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနႏိုင္ခဲ့တယ္။

အကုသိုလ္နည္းေအာင္ေနႏိုင္ခဲ့တယ္။

သတိနဲ႕ဥာဏ္နဲ႕ေနႏိုင္ခဲ့တယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ လို႕ထင္မိပါတယ္"

လို႕

ဦးဇင္းကစကားကို

အဆံုးသတ္ပါတယ္။

အဲဒီဦးဇင္းဟာ

အေမရိကမွာ M.Aဘြဲ႕ရထားၿပီးပါၿပီ။


အေမကို

တန္ဖိုးထားတဲ့လူ၊ပုဂၢိဳလ္ေတြကို

ေတြ႕ဆံုမိေလတိုင္း

ရင္မွာ ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။

နယူးေယာက္ကိုေရာက္တာ

ဒီလိုအေမကို

တန္ဖိုးထားသူတစ္ဦးေတြ႕ဆံုခြင့္ရတာနဲ႕

တန္ေနပါၿပီ။

Friday, April 22, 2011

" နားလည္ေပးပါ ေဖေဖ..."


တစ္ေန႕မွာ သားငယ္ေလး အခန္းထဲဝင္လာၿပီး
သူ႕ဖခင္အနားတြင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးရပ္ေနပါတယ္။
သားငယ္ရဲ႕ဖခင္ ဆရာဝန္ဟာ သူ႕အလုပ္နဲ႕သူ ရႈပ္ေနပါတယ္။
အလုပ္မ်ားေနတဲ့ ဆရာဝန္ဟာ သူ႕အိပ္ကပ္ထဲႏႈိက္ၿပီး
ပိုက္ဆံအေႂကြတခ်ိဳ႕ကို ယူလိုက္ပါတယ္။
အဲဒီေငြကို သူ႕သားငယ္ကို လွမ္းေပးပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ သားငယ္က
" သား ဘာပိုက္ဆံမွ မလိုခ်င္ပါဘူးေဖေဖ"
လို႕ျပန္ေျပာပါတယ္။
သားငယ္က သူ႕အေဖနားမွာ ဆက္ၿပီးရပ္ၿမဲရပ္ေနပါတယ္။

ခဏၾကာတဲ့အခါမွာ ဖခင္ဆရာဝန္ဟာ
သူ႕စားပြဲအံဆြဲကိုဖြင့္ၿပီး
သားႀကိဳက္တတ္တဲ့ ေခ်ာကလက္သၾကားေတာင့္တစ္ေခ်ာင္းကို
ယူလိုက္ပါတယ္။
အဲဒီေခ်ာကလက္သၾကားေတာင့္ကို သားငယ္ကို လွမ္းေပးလိုက္ျပန္ပါတယ္။
သားငယ္က သူမလိုခ်င္ေၾကာင္း ျငင္းျပန္ပါတယ္။

စိတ္မရွည္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္လာတဲ့ ဖခင္ဆရာဝန္က

" သားက ဟိုဟာလည္း မဟုတ္၊
ဒီဟာလည္း မဟုတ္၊
သားဘာလိုခ်င္လဲေျပာ"
လို႕ ေမးလိုက္ပါတယ္။

သားငယ္က
" သား ဘာကိုမွ မလိုခ်င္ပါဘူး၊
သားက ေဖေဖနဲ႕အတူတူ
အနားမွာေနခ်င္တာပါ"
လို႕ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။


Thursday, April 21, 2011

" မကိုက္ဘူး၊ ရံႈးတယ္တဲ့ဗ်ာ..."


က်ေနာ္ ေကာ့ေသာင္ၿမိဳ႕မွာ ေဆးခန္းဖြင့္စဥ္တုန္းက
အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုပါ။
တစ္ေန႕မွာ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ကိုျမသီက
မေက်မနပ္နဲ႕ေဆးခန္းကိုေရာက္လာပါတယ္။
သူကိုၾကည့္ရသည္မွွာ ေဒါသထြက္ေနတယ္။
မ်က္ႏွာကလည္း နီရဲေနတယ္။
ေသြးေပါင္ခ်ိန္ၾကည့္ေတာ့
ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ေသြးတိုးေနတာကိုေတြ႕ရတယ္။
ေသြးတိုးေရာဂါရွိေနသူမို႕ အငန္ေတြေလ်ာ့စားဖို႕လည္း
အႀကိမ္ႀကိမ္သတိေပးထားပါရက္နဲ႕
ဘာေၾကာင့္မ်ားေသြးေတြတိုးေနပါလိမ့္။
ေသြးက်ေဆးလည္း ပံုမွန္ေပးထားတယ္။
ေဆးမ်ားမေသာက္တာလား။

" ကဲ...ကိုျမသီ ခင္ဗ်ားဘာျဖစ္လာတာလဲ"

" မေျပာခ်င္ပါဘူးဆရာရယ္"

" မေျပာခ်င္လို႕မရဘူးေလ၊
အခုခင္ဗ်ားေသြးေတြအရမ္းတက္ေနတယ္။
ဒီလိုသာ ေသြးတက္ေနရင္
ခင္ဗ်ားအခ်ိန္မေရြးေလျဖတ္သြားႏိုင္တယ္၊ သိလား"

'' ဒီလိုဗ်ာ၊
က်ေနာ့္စက္ေလွအတြက္ အဖြဲ႕အစည္းကေငြေတာင္းတယ္ဆရာ၊
က်ပ္-သိန္းတစ္ရာတဲ့ဗ်ာ၊

က်ေနာ္က သိန္းငါးဆယ္က်ပ္သာတတ္ႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းေျပာေတာ့

သိန္းငါးဆယ္ဆိုရင္ မကိုက္ဘူးတဲ့၊
အဲဒီေလာက္သာဆိုရင္ သူတို႕ရႈံးတယ္တဲ့ဗ်ာ၊
ဘာေတြရင္းႏွီးထားလို႕ရႈံးတယ္
ဆိုတာက်ေနာ္စဥ္းစားလို႕မရဘူး၊

စဥ္းစားရင္း၊
စဥ္းစားရင္းနဲ႕
ေဒါသကထြက္လာၿပီး
ေသြးတက္သြားတာလားမသိဘူးဆရာ"

တဲ့။

" အဖိုးအတန္ဆံုးပိုင္ဆိုင္မႈဆိုတာ..."




" ကၽြႏ္ုပ္တို႕စိတ္ဟာ

လက္ငင္းလက္ေတြ႕ဘဝကိုသာအာရုံျပဳထားႏိုင္မယ္ဆိုရင္

ေၾကာက္စိတ္တို႕ကို ဖယ္ရွားႏိုင္လိမ့္မယ္။

ေၾကာက္စိတ္ဆိုတာ မျဖစ္ေသးေသာကိစၥကို ပူပန္ေၾကာင့္ၾကျခင္းျဖစ္တယ္။

ေၾကာက္စိတ္ကို ရင္ဆိုင္ရန္ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းမွာ

မ်က္ေမွာက္ကိစၥကို အာရုံျပဳရန္ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ဘဝမွာ ေၾကာက္ရြံ႕ဆိုးဝါးစရာေတြနဲ႕ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။

အဲဒီအထဲက တခ်ိဳ႕ပဲ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ "

လို႕အေမရိကန္စာေရးဆရာ မတ္တိန္း ကေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။

+++++

က်ေနာ္တို႕က ဘာလုပ္ေပးခဲ့တယ္

ဆိုတဲ့ကိစၥက အေရးမႀကီးပါဘူး။

တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ

တစ္ေယာက္ေယာက္ကို

တစ္ခုခုလုပ္ေပးႏိုင္တယ္

ဆိုတဲ့စိတ္ဓာတ္က အေရးႀကီးပါတယ္။

+++++

အၾကင္နာစိတ္ထား၊

ပြားမ်ားႏိုင္ၾကပါေစ။

+++++

" လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အဖိုးအတန္ဆံုးပိုင္ဆိုင္မႈဆိုတာ သူ႕ရဲ႕သတိၱပါပဲ။

သတိၱသာရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ အေျခအေနေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ မဲေမွာင္ေနပါေစ၊

အေမွာင္ကိုခြင္းႏိုင္ပါတယ္ "

အဲဒီစကားေတြကို

အေမက စိတ္ဓာတ္က်လာတဲ့အခါတိုင္းမွာ

ေျပာခဲ့ပါတယ္။

အေမေျပာတဲ့အခါတိုင္းမွာလည္း

စိတ္ဓာတ္ေတြျပန္တက္လာစၿမဲပါပဲ။

လူသားတိုင္း က်န္းမာၾကပါေစ... လူသားတိုင္း ခ်မ္းသာၾကပါေစ...
ခႏၶာကိုယ္ကို ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ စိတ္ကို စာဖတ္ျခင္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။...

ႏူတ္ဆက္စကားေလးမ်ား.....

ျမန္မာတို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မ်ား...

picoodle.com