Sunday, January 24, 2016

"အေမ့ထံသို႕ ေပးစာမ်ား ၁၁၂..."








သို႕
ခ်စ္တဲ့ အေမ
သတိရစြာျဖင့္စာေရးလိုက္ပါတယ္။
ဗာဂ်ီးနီးယားကို စေရာက္ေတာ့ ႏိုဝင္ဘာလမွာ ႏွင္းေတြစက်ေနၿပီ။
ဒီဇင္ဘာလဆိုရင္ ႏွင္းက်တဲ့ရက္က ပိုေတာင္မ်ားလာတယ္။
ႏွင္းအမ်ားဆံုးက်တဲ့လကေတာ့ ဇႏၷဝါရီလပဲ။
ေဖေဖၚဝါရီလ ႏွင္းက်တဲ့ရက္က နည္းလာၿပီ။
မတ္လဆိုရင္ မဆိုစေလာက္ႏွင္းက်ၿပီး ႏွင္းက အဲဒီႏွစ္အတြက္
ႏူတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားတာကို သတိျပဳမိတယ္။
ႏွင္းက က်ကာစမွာ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။
မိုးေကာင္းကင္ေပၚက အျဖဴဖတ္၊အျဖဴပြင့္ေလးေတြ
ေလမွာလြင့္ၿပီးက်လာတာေလ။
ႏွင္းက်တာကိုက ၾကည့္လို႕အေတာ္ေကာင္းတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက မျမင္ဘူးခဲ့ဖူးေလ။
ႏွင္းပြင့္ေတြကို ဓာတ္ပံုရိုက္ရတာကိုလည္း ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ခဲ့ဖူးတယ္။
ႏွင္းပြင့္ေတြ က်လာတာမ်ားလာရင္ ေျမျပင္မွာ ေတာ္ေတာ္ထူလာတယ္။
ကားေပၚမွာလည္း ႏွင္းထုကမ်ားလာရင္ ကားရဲ႕ျမင္ကြင္းကို ရွင္းရတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႏွင္းပြင့္ေလးေတြကို ကိုင္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။
ႏူညံလြန္းလွတယ္။ ကိုင္လို႕ေကာင္းပါဘိသနဲ႕။
ဒါေပမယ့္ လက္အိတ္စြပ္ၿပီးမကိုင္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ခဏေလးအတြင္းမွာ
လက္ေတြထံုက်င္လာတယ္။ ေအးလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့။
မိုးမ်ားလွတဲ့ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ မိုးျဖစ္တည္လာတာကို သိတယ္။
ဒါေပမယ့္
ႏွင္းပြင့္ေလးေတြဟာ ဘယ္လိုျဖစ္လာၿပီးဘယ္ကက်လာသလဲဆိုတာ
စဥ္းစားလို႕မရဘူး။
သံုးႏွစ္ေျမာက္ျဖစ္လာတဲ့ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ႏိုဝင္ဘာလမွာလည္း ႏွင္းကမက်။
ဒီဇင္ဘာလမွာလည္း ႏွင္းက ေပၚမလာဘူး။
ဇႏၷဝါရီလလယ္အထိႏွင္းက အရိပ္အေရာင္ေတာင္ေပၚမလာေတာ့
ဒီႏွစ္ေတာ့ ႏွင္းမက်ေတာ့ဘူးေတာင္ထင္လာမိတယ္။
ဒီလတတိယပတ္ထဲေရာက္လာေတာ့မွ မိုးေလဝသက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕အေရွ႕ဖက္ျခမ္းတစ္ခုလံုး
ႏွင္းမုန္တိုင္းလာႏိုင္တယ္လို႕ေၾကျငာတယ္။
ေလးငါးရက္အလိုမွာ လူေတြက ဒီအေၾကာင္းပဲေျပာေနၾကတယ္။
ၿပီးေတာ့ ရိကၡာေတြဝယ္စုေနၾကတယ္။
အေတြ႕အႀကံဳရွိသူေတြက စားေသာက္စရာေတြကို ဝယ္စုေနေတာ့
ႏွင္းအႀကီးအက်ယ္က်ေတာ့မယ္ဆိုတာ သတိျပဳမိတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ေဘာ့စတြန္ၿမိဳ႕မွာ ႏွင္းမုန္တိုင္းဝင္သြားတာ
၇-ရက္ေလာက္လံုးဝအျပင္ထြက္လို႕မရေတာ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ စားစရာေတြ ျပတ္သြားတယ္လို႕ၾကားရတယ္။
ေဘာ့စတြန္ၿမိဳ႕ဟာ သမုဒၵရာကမ္းစပ္နဲ႕အနည္းငယ္နီးေနတယ္။
က်ေနာ္တို႕ေနတဲ့ေနရာက ကုန္းတြင္းပိုင္းေရာက္တယ္။
ေဘာ့စတြန္ၿမိဳ႕ေလာက္ေတာ့ မဆိုးႏိုင္ဘူးလို႕ထင္တာပဲ။
ေဒသခံေတြကေတာ့ စားေသာက္စရာေတြလာဝယ္လိုက္တာ
ေစ်းႀကီးေတြမွာ ပစၥည္းေတြ ကုန္လုနီးပါးကိုျဖစ္သြားတယ္။
သူတို႕ေတြမွာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြရွိေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕မွာေတာ့ မစိုးရိမ္မိဘူး။
အေတြ႕အႀကံဳသစ္တစ္ခုတိုးတယ္ဆိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္။
ႏွင္းမုန္တိုင္းကို တစ္ခါမွ မႀကံဳဖူးဖူးေလ။
ၿပီးေတာ့ ရွားရွားပါးပါး ပိတ္ရက္ရမယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕
အေပ်ာ္စိတ္ေတာင္ဝင္လာတယ္။
တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ သတင္းဌာနေတြက ႏွင္းမုန္တိုင္းသတင္းကို
ျပည့္စံုသထက္ျပည့္စံုေအာင္ ျပည္သူေတြကို အသိေပးလာတယ္။
ႏွင္းမုန္တိုင္းရဲ႕သတင္းကို အေသးစိတ္သိရသလို
နာမည္ေတာင္သိလာရတယ္။
Jonas ႏွင္းမုန္တိုင္း။
ေသာၾကာေန႕(01-22-2016)ေန႕လည္ပိုင္းမွာ ႏွင္းစက်လာတယ္။
က်ေနာ္တုိ႕အနီးအနားမွာရွိတဲ့အလုပ္ရံုေတြ၊ရုပ္ရွင္ရံုေတြ
ဆိုရင္ ေန႕လည္တစ္နာရီမွာပဲ ဝန္ထမ္းေတြ အျပန္ရခက္မွာစိုးလို႕ျပန္ခြင့္ျပဳေပးလိုက္ၾကတယ္။
က်ေနာ္တို႕မွာေတာ့ အလုပ္လုပ္လို႕ေကာင္းတုန္းပဲ။
ေစ်းႀကီးစဖြင့္တုန္းကေရာင္းရသလိုမ်ိဳးကိုေရာင္းရတယ္။
ေရာင္းမေလာက္ေအာင္ကိုေရာင္းရတယ္။
က်ေနာ္တို႕အလုပ္သိမ္းၿပီး အိမ္ျပန္ခ်ိန္မွာေတာ့ လမ္းေပၚမွာ ကားတစ္စီးႏွစ္စီးေလာက္ပဲေတြ႕ရေတာ့တယ္။
အလုပ္နဲ႕အိမ္က ပံုမွန္ဆိုရင္ ၅-မိနစ္ေလာက္ကားေမာင္းရင္ေရာက္ေပမယ့္
အခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ေမာင္းလိုက္ရတယ္။
ကားက ကားႀကီးျဖစ္တဲ့အျပင္ ကားျပင္ဆင္မႈကို မၾကာေသးခင္ကလုပ္ထားလို႕ေတာ္ေသးတယ္။
ဒီအခိ်န္မွာ ကားစလစ္မျဖစ္ဖို႕ ကားဘီးကအေရးႀကီးလွတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ႏွင္းက်တာပိုလာတယ္။
ေလတိုက္ႏႈန္းလည္း ျပင္းထန္လာတယ္။
ေသာၾကေန႕တစ္ညလံုး၊ စေနေန႕တစ္ေန႕လံုးႏွင္းက်ေနတာမို႕
ႏွင္းထုက ေၾကျငာထားတဲ့အတိုင္း လက္မ ၃၀-ပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္လာတယ္။
ေအာက္ဆင္းၿပီး ႏွင္းထုေအာက္ေရာက္ေနတဲ့ကားကိုရွင္းသူေတြကို
ျပဴတင္းေပါက္ကလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ႏွင္းထုက ေပါင္ရင္းအထိနစ္ျမွပ္ေနတာေတြ႕ရတယ္။
စလြန္းကားေတြဆိုရင္ လံုးဝကို ႏွင္းထုထဲနစ္ျမွပ္ေနတယ္။
က်ေနာ္တို႕ကားကေတာ့ ကားဂိုေဒါင္ထဲမွာ ရွိေနတာမို႕ေတာ္ေသးတယ္။
သက္ဆိုင္ရာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးေတြက စေန၊တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္ကို လံုးဝအျပင္မထြက္ပါနဲ႕လို႕
တားျမစ္ထားတယ္။ထြက္တာေတြ႕ရင္ ဒဏ္ေငြ -၅၀၀ေဒၚလာတဲ့။
ဒါေၾကာင့္ေသခ်ာေပါက္ေျပာႏိုင္တာတစ္ခ်က္ကေတာ့
ႏွစ္ရက္တိတိပိတ္ရက္ရမယ့္သေဘာလို႕နားလည္လိုက္ပါတယ္။
အလုပ္ပိတ္ရက္ ရွားပါးတဲ့က်ေနာ္တို႕အဖို႕ Jonas ႏွင္းမုန္တိုင္း
ကိုေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။
အေမေရ…
က်ေနာ္တို႕အတြက္ စိတ္မပူပါနဲ႕။
အစစအရာရာ အစဥ္ေျပပါတယ္။
အေတြ႕အႀကံဳအသစ္ေတြလည္းတိုးေနပါတယ္။
ဒီေန႕ဟာ ျပာသိုလျပည့္ေန႕(အေမမ်ားေန႕)လို႕သိရပါတယ္။
အေမကိုခ်စ္တဲ့သူအဖို႕ ေန႕တိုင္း အေမမ်ားေန႕ပါပဲ။
အေမ့ကို အေဝးက ကေတာ့လိုက္ပါတယ္။
အေမ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါေနာ္။

ဒါပါပဲအေမ။
အေမကိုခ်စ္တဲ့သား
ေအာင္ဝင္းဟိန္း
အက္ရွ္ဗန္းၿမိဳ႕၊
ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္၊
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု။









Monday, January 18, 2016

"အေမ့ထံသို႕ ေပးစာမ်ား-၁၁၁..."




  
သို႕
ခ်စ္တဲ့ အေမ
သတိရစြာျဖင့္စာေရးလိုက္ပါတယ္။
အဂၤလိပ္ႏွစ္သစ္ကူးေန႕(၀၁-၀၁-၂၀၁၆)မွာ ေန႕ဝက္သာ အလုပ္သြားရတယ္။
နံနက္ ၁၁-နာရီကေန ည ၇-နာရီအထိ အလုပ္လုပ္ရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အိပ္ေရးဝေအာင္ အိပ္ခြင့္ ရတဲ့ေန႕တစ္ေန႕လို႕ေျပာႏိုင္တယ္။
တစ္ေနလံုး အလုပ္နားရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႕ငယ္ငယ္တုန္းကလိုေတြးမိပါေသးတယ္။
ရံုးဝန္ထမ္းေတြေတာ့ အလုပ္ပိတ္ရက္ သတ္မွတ္ေပးတယ္။
ဒီေန႕မွာေတာ့ မိသားစုေတြ စုၿပီးေတာ့ ႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုၾက၊ စားၾကေသာက္ၾက၊
တစ္ညလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရြႊင္ ကၾက၊ခုန္ၾက။
သူတို႕ေတြကို ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္ေတာင္ အေပ်ာ္ေတြကူးပါတယ္။
ဒီမွာေတာ့ အရြယ္ေရာက္လာၾကတဲ့ေယာက်ာ္း၊မိန္းမေတြအားလံုးလိုလို အရက္ကို အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ ေသာက္တတ္ၾကတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒီလိုရက္မ်ိဳးဆိုရင္ ေသာက္ၾကတာပါပဲ။
မူးၿပီးရမ္းကားတာေတာ့ မေတြ႕ရဘူး။ရမ္းလို႕လည္းမရဘူး။ ပုလိပ္ေတြက ကားေတြနဲ႕တစ္ခ်ိန္လံုးကင္းလွည့္ေနၾကတာ။
ဖံုးဆက္ေခၚလိုက္တာနဲ႕ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတာပဲ။
ၿပီးရင္ အခ်ဳပ္ခန္းေရာက္ေရာ။ ဒီမွာက ဥပေဒစိုးမိုးတယ္။
လူတိုင္းဥပေဒရဲ႕ေအာက္မွာ ရွိေတာ့ မဟုတ္တာ သိပ္မလုပ္ရဲဘူး။
တရားရံုးေရာက္ၿပီးဆိုရင္ ေနာက္ဆက္တြဲအက်ိဳးဆက္ေတြက ရွင္းလို႕ကို 
မၿပီးႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့လည္း ဘယ္သူမွ ျပႆာနာမျဖစ္ခ်င္ၾကဘူး။
ဒီမွာက အရက္နဲ႕ေဆးလိပ္ဝယ္ရင္ မွတ္ပံုတင္(ကားလိုင္စင္)ကို ျပရတယ္။
အသက္ျပည့္၊မျပည့္ စိစစ္တယ္။
ဝယ္တဲ့လူတိုင္းကို စစ္တာေနာ္။ အရက္ဆိုင္၊ဘားဆိုင္မွာ အရက္ေသာက္ရင္လည္း မွတ္ပံုတင္ျပရတယ္။ဘယ္သူမဆို စစ္တာေနာ္။ 
ငါလာေနက်မို႕လို႕ ေရာင္းေပးပါဆိုတာမ်ိဳးမရွိဘူး။
မွတ္ပံုတင္မပါလာလို႕ ေရာင္းေပးပါဆိုတာမ်ိဳးမရဘူး။
ဒါဟာ ဥပေဒပဲ။ မ်က္ႏွာမလိုက္ဘူး။ ေလွ်ာ့ေပးတာမရွိဘူး။
ဒီမွာက အလုပ္နဲ႕ပတ္သက္ရင္ ဘယ္သူမွ အားမနာတတ္ဘူး။
သိတာက သိတာပဲ။ ခင္တာက ခင္တာပဲ။ အလုပ္ကအလုပ္ပဲ။
ေရာေႏွာတာ မရွိဘူး။
ေကာင္းတဲ့အခ်က္ကေတာ့ လူတိုင္းက ဥပေဒေအာက္မွာ ရွိၾကေတာ့
ကိုယ္ကမွန္ေနရင္ ဘယ္သူကိုမွ ေၾကာက္စရာမလိုဘူး။

++++++++++++++++++++

အေမေရ ေျပာရဦးမယ္။
ရုပ္ရွင္ကားတစ္ကား။ ၁၂-ရက္အတြင္းမွာ ေဒၚလာ သန္းေပါင္း (၁၀၀၀)ေက်ာ္သြားသတဲ့။
အဲဒီကားဟာ ဝင္ေငြစံခ်ိန္တင္သြားတယ္။
စိတ္ထဲမွာ ျမန္မာေငြနဲ႕တြက္ခ်က္ေနမိတယ္။ အခုေပါက္ေစ်းကို တစ္ေဒၚလာကို ၁၂၀၀-က်ပ္ပဲထားပါ။
ျမန္မာေငြ က်ပ္ (၁၀၀၀*၁၂၀၀=၁၂၀၀ ၀၀၀)သန္းေပါင္း တစ္သန္းႏွစ္သိန္းေက်ာ္တယ္။
အားပါ့…မ်ားလိုက္တဲ့ေငြေတြ။ ေတာ္တဲ့လူေတြက်ေတာ့လည္း ေငြရွာလို႕လြယ္လိုက္တာ။
တရားတဲ့နည္းလမ္းနဲ႕ရွာတာကိုေျပာတာပါ။
ေနာက္ဘဝက်ရင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ရုပ္ရွင္မင္းသား ဒါမွမဟုတ္ ဒါရိုက္တာ
ဒါမွမဟုတ္ ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူ ျဖစ္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းရမလိုျဖစ္ေနတယ္။
အဲဒီရုပ္ရွင္ကားကေတာ့ စတားေဝါလ္(Star War)
ၾကယ္တာရာ စစ္ပြဲ။
ဒီေန႕အတြက္ ႀကိဳတင္လက္မွတ္ဝယ္ထားတဲ့အတြက္ ႏွစ္သစ္ကူးညဖက္မွာ
ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ျဖစ္တယ္။လက္မွတ္တစ္ေစာင္ကို ေဒၚလာ-၁၂ ေပးရတယ္။
ႀကိဳတင္လက္မွတ္မဝယ္တ့ဲမိတ္ေဆြေတြ ၾကည့္မယ္ဆိုၿပီးလာတာ လက္မွတ္မရလို႕ျပန္သြားရတယ္။
ထူးျခားတာက ရုပ္ရွင္ရံုထဲမွာ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့အစားအစာ၊ အေဖ်ာ္ယမကာကို မွာစားႏိုင္တယ္။မွာေသာက္ႏိုင္တယ္။စားေသာက္ဆိုင္နဲ႕တြဲထားတဲ့သေဘာပဲ။
ရုပ္ရွင္ရံုကလည္း အထဲမွာ ရွစ္ရံုေတာင္ရွိတယ္။ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ကားကို စိတ္ႀကိဳက္ၾကည့္နို္င္တယ္။
ဆိုနီ(SONY)ပိုင္ရုပ္ရွင္ရံုလို႕သိရတယ္။ 4Kစံနစ္နဲ႕ျပသတာဆိုေတာ့ ၾကည့္လို႕အရမ္းေကာင္းတယ္။
အသံစံနစ္လည္း အလြန္ေကာင္းတယ္။ အိမ္မွာ ၾကည့္တာနဲ႕ေတာ္ေတာ္ကြာျခားတယ္။
ရသေပါ့အေမ။ အျမင္အာရံုေကာင္းလွတယ္။ အၾကားအာရံုေကာင္းလွတယ္။ေ
ေအာ္…ဒါေၾကာင့္ ဒီကလူေတြ ေသာၾကာ၊စေန၊တနဂၤေႏြေန႕ဆိုရင္ ကားပါကင္မွာ ကားထားစရာမရွိေလာက္ေအာင္ လာၾကည့္ေနၾကတာကိုးလို႕ သေဘာေပါက္မိတယ္။
က်ေနာ္တို႕အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာနဲ႕ရုပ္ရွင္ရံုက ဝန္းတစ္ဝန္းထဲဆိုေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္သြားလို႕
တစ္မိနစ္၊ႏွစ္မိနစ္နဲ႕ေရာက္တယ္။ရုပ္ရွင္ရံုကို ဝိုင္းရံၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ေတြကလည္း အမ်ားႀကီး။
ေသာၾကာ၊စေန၊တနဂၤေႏြေန႕မွာဆိုရင္ စားေသာက္ဆိုင္တိုင္း အျပည့္ပဲ။
ဒီအေမရိကန္ကလူေတြဟာ အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္တယ္။ေကာင္းေကာင္းစားတယ္။
ေကာင္းေကာင္းနားတယ္။အလုပ္လုပ္တဲ့လူတိုင္းလိုလို အနည္းဆံုး တစ္ပတ္တစ္ရက္ေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္မွာ မိသားစုလိုက္ လာစားေသာက္တာေတြ႕ရတယ္။
သူတို႕တိုင္းျပည္နဲ႕သူတို႕အစိုးရကို သူတို႕ယံုၾကည္ၾကတယ္။
ေန႕ဖို႕ညစာ ခ်န္ထားတာကို မေတြ႕ရဘူး။
ေကာင္းေကာင္းလုပ္၊ ေကာင္းေကာင္းဇိ္မ္ခံ။
အတိတ္ကို မေတြးဘူး။
အနာဂတ္ကို မေတြးဘူး။
ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာပဲေနၾကတာကို ေတြ႕ရတယ္။
သူတို႕ေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာတရားကို နားမလည္ေပမယ့္ ဘုရားတရားေတာ္အတိုင္းေနၾကတာကို အံၾသမိတယ္။
ၾကယ္တာရာစစ္ပြဲကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္လို႕ေကာင္းပါတယ္။
ေပးလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္၊ေပးလိုက္ရတဲ့ေငြနဲ႕တန္ေအာင္ ဘာက်န္ခဲ့သလဲလို႕ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းတာပဲရွိတယ္။ဘာမွ မက်န္ခဲ့သလိုပဲ။
တရုပ္သိုင္းကားကို ၾကည့္ရသလိုမ်ိဳးေပါ့။
ႏွစ္သစ္ကူးေန႕မွာ လုပ္ခ်င္ရာရာကို လုပ္ရတဲ့အတြက္ေတာ့ ေက်နပ္မိပါတယ္။

ဒီေန႕ေတာ့ ဒါပါပဲအေမ။
အေမကိုခ်စ္တဲ့သား
ေအာင္ဝင္းဟိန္း
အက္ရွ္ဗန္းၿမိဳ႕၊
ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္၊
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု။








လူသားတိုင္း က်န္းမာၾကပါေစ... လူသားတိုင္း ခ်မ္းသာၾကပါေစ...
ခႏၶာကိုယ္ကို ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ စိတ္ကို စာဖတ္ျခင္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။...

ႏူတ္ဆက္စကားေလးမ်ား.....

ျမန္မာတို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မ်ား...

picoodle.com