Friday, December 31, 2010

“ အေကာင္းဆံုး ပ်ံသန္းႏိုင္သူ…”


က်ေနာ္ အခန္းထဲထိုင္ေနတုန္းက

ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္ဝင္လာပါတယ္။

တဝီဝီအသံကိုလည္း ေပးလာပါတယ္။

တမဟုတ္ခ်င္း ထပ်ံတတ္သလို ေနရာမေရြးနားႏိုင္ပါတယ္။

အခ်ိန္မေရြး နားႏိုင္၊ ပ်ံသန္းႏိုင္ပါတယ္။

ပ်ံသန္းေနရာက ေအာက္ကို စိုက္ဆင္းလာၿပီး

စားႂကြင္းစားက်န္မ်ားကို လာနားတတ္ပါတယ္။

သူ႕ၾကည့္ရတာ ႀကိဳက္တဲ့အရာကို အခ်ိန္မေရြး လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။

အိမ္မ်ားမွာ ေတြ႕ရတဲ့ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္ဟာ အံ့မခန္းစြမ္းပါတယ္။

ကမၻာေပၚရွိ ေလယာဥ္အားလံုးထက္ ပ်ံသန္းႏိုင္မႈ စြမ္းရည္တြင္

ယင္ေကာင္ကသာပါတယ္။

ပ်ံတက္ဖို႕အတြက္ ေျပးလမ္းမလိုပါ။

ဟယ္လီေကာ္ပတာတစ္စင္းလို ေနရာက ထပ်ံႏိုင္ပါတယ္။

ဘယ္ေတာ့မွ ဝင္တိုက္ျခင္းမရွိပါ။

ပ်က္က်တာမ်ိဳးလည္း မရွိပါ။

မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ခၽြတ္ယြင္းမႈေၾကာင့္ ပ်ံသန္းရင္း

ပ်က္က်တာမိ်ဳးလည္း မရွိပါ။

သူရဲ႕ ပိုင္းေလာ့ဟာ အေမာင္းသင္ရျခင္း၊

ပ်ံသန္းတတ္ဖို႕ သင္ေပးရျခင္း မရွိပါ။

ဘယ္သင္တန္း ဘယ္စစ္ေဆးမႈ မွ ေအာင္ျမင္စရာမလိုပါ။

စက္ပ်က္ျခင္းလည္းမရွိ။

ေလာင္စာဆီကုန္သြားျခင္းမ်ိဳးလည္း မရွိပါ။


ကဲလူႀကီးမင္းခင္ဗ်ား၊

ပတ္ဝန္က်င္မွာ ေတြ႕ေနက် သတၱဝါတစ္ေကာင္ရဲ႕

စြမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရည္ေတြကို

ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာၾကည့္ဖူးပါသလား

ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာၾကည့္ရင္

အရာရာဟာ စိတ္ဝင္စားစရာေတြနဲ႕ျပည့္ေနတာကို

သိလာပါလိမ့္မယ္။

“ ငိုစရာလားကြယ္… ”


တစ္ခါတုန္းက

လယ္သမား သားအဖ ႏွစ္ဦးဟာ လယ္လုပ္ငန္းလုပ္ဖို႕ လယ္ေတာကို သြားတယ္။

မၾကာခင္မွာပင္ သားျဖစ္သူဟာ ေႁမြကိုက္ၿပီးေသဆံုးသြားပါတယ္။

ဖခင္က သားေသမွန္းသိလ်က္ လုပ္စရာကို ဆက္လုပ္ပါတယ္။

ၿပီးမွ က်န္မိသားစုအဖြဲ႕ဝင္ေတြကို လူႀကံဳနဲ႕အေခၚလႊတ္လိုက္တယ္။

အားလံုးစုရံုးမိေတာ့ သားေသကို မီးသၿဂၤဳလ္ၾကတယ္။

ဘယ္သူမွ မငိုေႂကြးၾကဘူး။


လယ္သမားမိသားစုဟာ သားေသဆံုးသြားေပမယ့္လည္း

ဝမ္းနည္းေၾကကြဲတာ မရွိေတာ့

လူတစ္ေယာက္က အံ့ၾသၿပီးေမးၾကည့္ရာ


ဖခင္က

ေႁမြဟာ အေရလဲသလိုပဲ ေသတဲ့သားဟာလည္း

မိမိကိုယ္ကို စြန္႕ၿပီးဘဝသစ္ တမလြန္ဘဝကို သြားတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဝမ္းမနည္းပါ။

မိဘေမာင္ဖြားေတြ ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြ ငိုတာကိုလည္း ေသသူသားက မသိပါ။

သူ႕ကံအတိုင္း သူသြားပါၿပီ


မိခင္က

မေခၚဘဲနဲ႕ လာၿပီး ႏူတ္ဆက္ခြင့္မျပဳဘဲ သြားသလုိပါပဲ။

သတၱဝါေတြဟာ အိမ္သူအိမ္သား အသိုင္းအဝိုင္းမွာ

အလိုအေလ်ာက္လာၿပီး ခြင့္မလႊတ္ေပမယ့္လည္း

ဘဝတစ္ပါးကို သြားတဲ့အတြက္ ငိုေႂကြးစရာမလုိပါ


ညီမငယ္က

ေသသူအတြက္ ငိုေႂကြးတာဟာ မ်က္ရည္ကုန္ခမ္း

လူပင္ပန္းၿပီး ပိန္သြားဖို႕ပဲျဖစ္တယ္။

အက်ိဳးမရွိပါ။ ဒါေၾကာင့္မငိုပါ


ဇနီးသည္က

ေသတဲ့သူကိုေတာင့္တၿပီး စိုးရိမ္ ငိုေႂကြးတဲ့သူဟာ

လၿပည့္ဝန္းကို ျမင္ၿပီး ေပးပါ၊ ေပးပါ

တစာစာ ငိုေႂကြးတဲ့သူငယ္လိုပဲ မျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္ရာသာ ျဖစ္တယ္


ကၽြန္မက

ေသတဲ့သူကို တမ္းတၿပီး စိုးရိမ္ငိုေႂကြးတဲ့သူဟာ

ကြဲသြားတဲ့အိုးကို ျပန္လည္ဆက္သလိုပါပဲ

မျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္ရာသာ ျဖစ္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ မငိုပါ။


မိသားစုအားလံုးရဲ႕အေျဖေတြကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့

ေသတဲ့သူဟာ

မိဘ၊ေဆြမိ်ဳး၊ ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမတို႕ရဲ႕ စိုးရိမ္ပူေဆြး၊

ငိုေႂကြးေနတာကို မသိႏိုင္ပါ။

ဘဝတစ္ပါးကို သြားၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ဝမ္းမနည္း၊

မငိုေႂကြးၾကတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။

Ref; (ဥရဂဇာတ္မွ.)

“ တိရိ စၦာန္ေတြအတြက္ စဥ္းစားေပး ”




တစ္ခါတုန္းက...........


မဟာစည္ရိပ္သာႀကီးအတြင္းမွ

သရက္သီးမ်ားကို ခူးေနသူ

တာဝန္က်တစ္ဦးက သရက္ပင္မွ ကုန္ေအာင္

ဝါယမစိုက္ၿပီးခူးေနတာကို

မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကေတြ႕ေတာ့့


ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက


သရက္သီးေတြကိကုန္ေအာင္ခူးမပစ္ပါနဲ႕၊

ငွက္ကေလးေတြအတြက္လည္း စားဖို႕ခ်န္ထားပါဦး၊

လူေတြက သစ္ပင္မွာ မရွိရင္ ေစ်းထဲမွာ

ဝယ္စားႏိုင္ေပမယ့္ ငွက္ကေလးေတြက လူေတြလို

ဝယ္မစားႏိုင္ၾကပါဘူး


“ အခ်ိန္ရွိခိုက္ လံု႕လစိုက္… ”



မသြားဘဲ နီးနီးလာသည္က သုႆာန္။


သြားေနပါလ်က္ ေဝးေနသည္က နိဗၺာန္။


နိဗၺာန္ေရာက္မွာ မေသခ်ာ။


သုႆာန္ေရာက္မွာ ေသခ်ာသည္။


ခႏၶာ၊ နာမ္ ရုပ္ အေကာင္ပုပ္ သုႆာန္


မေရာက္ခင္ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ အလုပ္ကို


မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကပါ။


(ေယာဆရာေတာ္)

လူသားတိုင္း က်န္းမာၾကပါေစ... လူသားတိုင္း ခ်မ္းသာၾကပါေစ...
ခႏၶာကိုယ္ကို ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ စိတ္ကို စာဖတ္ျခင္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။...

ႏူတ္ဆက္စကားေလးမ်ား.....

ျမန္မာတို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မ်ား...

picoodle.com