ဒါနသာရွိၿပီး ကိုယ္က်င့္သီလမရွိသူမ်ားသည္
အကၤ် ီသာဝတ္ၿပီး
ပုဆိုး၊ထမီဝတ္မထားသူမ်ားႏွင့္ တူပါသည္။
ပုဆိုးမပါသူသည္ သူလိုလူမ်ားႏွင့္ အတူေနရာ၌ မသိေသာ္လည္း
ပုဆိုးအကၤ် ီအျပည့္အစံုရွိေသာသူတို႕၏ အလယ္၌ကား
ရွက္ဖြယ္လိလိျဖစ္ရသကဲ့သို႕
ကိုယ္က်င့္သီလမရွိသူသည္
သူလိုလူမ်ားႏွင့္ အတူေနရာ၌ မသိသာေသာ္လည္း
ကိုယ္က်င့္သီလျပည့္စံုသူတို႕ အလယ္၌ကား
လူရာမဝင္ေတာ့ဘဲ
မ်က္ႏွာေအာက္ခ်ကာ ေနရေပသည္။
“ ဂရုဓမ္တရားေလးပါး…”
၁။ တိုင္းသူျပည္သားတို႕သည္ ဝါတြင္းဝါပ
တစ္လေလးသီတင္းဥပုသ္ေစာင့္ရျခင္း။
၂။ ငါးပါးသီလကို ခါးဝတ္ပုဆိုးလို ၿမဲၿမံရျခင္း။
၃။ ရတနာသံုးပါးကို ေန႕ညအၿမဲမျပတ္ ဝတ္ကပ္ဝတ္တက္ ျပဳ၍
ေမတၱာတရားကို အထူးပြားမ်ားရျခင္း။
၄။ မိဘဘိုးဘြားဆရာသမားမ်ားကို လည္းေကာင္း၊
အက်င့္သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာ သူျမတ္တို႕ကိုလည္းေကာင္း၊
မဂၤလာတရားေတာ္ႏွင့္အညီ ရုိေသျမတ္ႏိုးရွိခိုးပူေဇာ္ျခင္း။
ပုဂၢဳိလ္ထူးကိုသာမက
အညၾတဆင္းရဲသားမ်ားကိုလည္း လွဴသင့္သည္သာ ျဖစ္၏။
မိမိသံသရာက်င္လည္ရသည့္အခါ ပုဂၢိဳလ္ထူးအျဖစ္ထက္
အညၾတဘဝျဖင့္ က်င္လည္ရသည္က မ်ားမည္သာ ျဖစ္၏။
မိမိလွဴခဲ့စဥ္က ပုဂၢိဳလ္ထူးကိုသာ အဓိကထားခဲ့ရာ မိမိပုဂၢိဳလ္ထူးအျဖစ္
က်င္လည္ေသာအခါတြင္သာ
ထိုကုသိုလ္က အက်ိဳးေပးမည္ျဖစ္၏။
မိမိအညၾတဘဝျဖင့္က်င္လည္ေသာအခါတြင္ကား
လွဴမည့္သူရွိမည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိမိလွဴဒါန္းစဥ္က
အညၾတမ်ား မပါဝင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။
ပညာမဲ့တို႕၏အျမင္အားျဖင့္ ေပးေသာသူသည္ ကုန္၏။
ယူေသာသူသည္ရ၏။
ပညာရွိတို႕၏ အျမင္အားျဖင့္ကား ေပးေသာသူသည္ရ၏။
ယူေသာသူသည္မရ။
ပညာမဲ့တို႕၏အျမင္အားျဖင့္ အလွဴခံသူသည္
လွဴသူကို ေက်းဇူးတင္ရသည္။
ပညာရွိတို႕၏ အျမင္အားျဖင့္ လွဴခြင့္ရသူက အလွဴခံကို
ေက်းဇူးတင္ရသည္။
ဥစၥာစည္းစိမ္ဆင္းရဲလို႕ အပါယ္မက်။
ကိုယ္က်င့္သီလဆင္းရဲမွ အပါယ္က်သည္။
ဥစၥာစည္းစိမ္ဆင္းရဲလို႕ မည္သည့္ပညာရွိ
သူေတာ္ေကာင္းကမွ အထင္မေသး။
ကိုယ္က်င့္သီလ ဆင္းရဲမွသာ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ား
အထင္ေသးသည္။
++++++++++++++++++++++++++++
ငယ္စဥ္ကတည္းကစာဖတ္ဝါသနာပါခဲ့တယ္။
စာဖတ္ရင္ ေကာင္းတဲ့စာပိုဒ္မ်ား၊
ေတြးစရာစာပိုဒ္မ်ား၊
ႏွစ္သက္စဖြယ္ေကာင္းတဲ့စာပိုဒ္မ်ား၊အ
အလြတ္က်က္မွတ္သင့္တယ္လို႕ထင္တဲ့စာပိုဒ္မ်ား၊
မွတ္မိခ်င္တဲ့စာပိုဒ္မ်ား၊
ကိုကူးယူတဲ့အေလ့အက်င့္ရွိခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီလိုကူးယူခဲ့တဲ့စာအုပ္ေတာင္မွ အုပ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီလိုလုပ္တဲ့အတြက္ အခ်ိန္ကုန္တယ္လို႕ တစ္ခါမွ မေတြးခဲ့ဖူးပါ။
ဝါသနာပါတဲ့အလုပ္ျဖစ္တာမို႕ေပ်ာ္ေနတာပဲသိတယ္။
တစ္ရံတစ္ခါမွာေတာ့ ဘယ္စာအုပ္က ကူးယူခဲ့တယ္ဆိုတာကို မေရးမိပါ။
စာေရးဆရာရဲ႕နာမည္ကိုလည္း မေရးမိတာမ်ိဳးရွိခဲ့ပါတယ္။
အခုလို ျပန္လည္ေဖာ္ျပတဲ့အခါမွ အဲဒီအခက္အခဲကျပႆနာျဖစ္ေစပါတယ္။
အခုလည္း ဘယ္သူ၊ဘယ္စာအုပ္ဆိုတာကို ျပန္လည္မမွတ္မိေတာ့ပါ။
အရသာေကာင္းတစ္ခုကို တစ္ဆင့္ေဖာ္ျပလိုတဲ့ေစတနာသာအရင္းခံပါတယ္။
မူရင္းေရးသားသူ၊စာအုပ္အမည္မေဖာ္ျပႏိုင္တဲ့အတြက္
အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။
