တစ္ခါတုန္းက
ကိုရင္ေလး သုမန ဆြမ္းခံႂကြလာတုန္း ဒကာႀကီးဦးတင္ဝင္းက ထြက္ၿပီးပင့္တယ္။
“ကိုရင္ေလး ခဏႂကြပါဦး”
အဲဒါနဲ႕ ကိုရင္ေလးကႂကြၿပီး ခင္းထားတဲ့ေနရာမွာ အက်အနထိုင္လိုက္ပါတယ္။
ဒကာႀကီးက ဆြမ္းေလာင္းၿပီးေနာက္ လက္အုပ္ေလးခ်ီကာ
“ကိုရင္ေလး တပည့္ေတာ္ေက်ာင္းသြားၿပီး ဥပုသ္ယူဖို႕ မမွီေတာ့လို႕
တပည့္ေတာ္ကို ရွစ္ပါးသီလေပးပါဘုရား”လို႕ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကိုရင္ေလးကစဥ္းစားတယ္။
“ဆရာေတာ္က ဆယ္ပါးသီလကို မယုတ္မေလ်ာ့ေအာင္ ေနရမယ္ လို႕ မွာၾကားထားတယ္။
အခု ရွစ္ပါးသီလေတာင္းေနၿပီး၊ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ?”
ကိုရင္ေလးဆီက အသံမထြက္လာေတာ့ ဒကာႀကီးကထပ္ၿပီး
“ကိုရင္ေလး တပည့္ေတာ္ကို ရွစ္ပါးသီလ ေပးေတာ္မူပါဘုရား”လို႕ထပ္ေလွ်ာက္ျပန္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကိုရင္ေလး သုမနက
“ဒကာႀကီးရာ…ကိုရင္မွာကဆယ္ပါးရွိတာ။
ဒကာႀကီးကိုရွစ္ပါးေပးလိုက္ေတာ့ ႏွစ္ပါးပဲက်န္ေတာ့မေပါ့။
မျဖစ္ပါဘူး။ဆရာေတာ္ဆူလိမ့္မယ္။”ဆိုၿပီး ထျပန္သြားပါေတာ့တယ္။
ဒကာႀကီးဦးတင္ဝင္းမွာ ၾကမ္းခင္းတြင္ ပုဆစ္တုတ္လ်က္ ငုတ္တုတ္က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။
ရဟန္းေတာ္မ်ားက သီလကေတာ့…(၂၂၇)သြယ္ေသာဝိနည္းေတာ္မ်ား၊
ကိုရင္မ်ားကေတာ့ (၁၀)ပါးေသာသီလ၊
ဥပုသ္သည္မ်ားကေတာ့ (၈)ပါးေသာသီလ၊
သာမန္လူမ်ားကေတာ့ (၅)ပါးေသာသီလ၊ဆိုၿပီးခြဲျခားထားပါတယ္။
သီလဆိုတာ မကိ်ဳးမေပါက္ေအာင္ ေစာင့္ထိမ္းရေသာအက်င့္ျဖစ္တယ္။
