Sunday, November 20, 2011

" ဥာဏ္သာလွ်င္အမိ၊ ဥာဏ္သာလွ်င္အဖ..."


တစ္ခါတုန္းက

ျမစ္ထဲမွာ ေလွနဲ႕ကြန္ပစ္ၿပီးငါးဖမ္းတဲ့ တံငါသည္တစ္ေယာက္ဟာ

ငါးသံုးေကာင္မိေတာ့ အရွင္အတိုင္းပဲ ေလွဝမ္းထဲမွာ ေရစပ္စပ္ထည့္ၿပီးလႊတ္ထားလိုက္တယ္။

အဲဒီထဲမွာ တစ္ေကာင္ေသာ ငါးက ေလွထဲေရာက္ေနၿပီးဆိုတာသိလို႕

လြတ္ေအာင္ဆိုၿပီးခုန္တယ္၊ ေလွႏႈတ္ခမ္းကို မေက်ာ္ေတာ့ ေရျပင္ထဲမေရာက္ဘူး။

ေလွဝမ္းထဲမွာပဲ ျပန္ျပန္က်ေနတယ္။

ခုန္တယ္။ ျပန္က်တယ္။

အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားၿပီးခုန္ေနတယ္။

အႀကိမ္တိုင္းျပန္က်တယ္။

ၾကာေတာ့ တံငါသည္က စိတ္တိုၿပီး ေလွတက္နဲ႕ရုိက္လိုက္တာ

ေသပါေရာလား။

ဒီငါးဟာ ဝီရိယေတာ့ရွိပါရဲ႕။

ဥာဏ္မကူေတာ့ အသက္ဆံုးရပါတယ္။

ဒုတိယငါးကေတာ့ ငါ ကံေကာင္းလို႕ခုထိမေသတာ၊

ကံေကာင္းရင္ ေနာင္လည္းမေသႏိုင္ဘူး။

အခ်ိန္တန္ရင္လြတ္မွာပဲဆိုၿပီး ဒီအတိုင္းပဲ ေလွဝမ္းထဲမွာၿငိမ္ေနတယ္။

သူလည္းအိမ္အထိပါသြားေတာ့ ဟင္းစားျဖစ္သြားတာပဲ။

ဒီငါးက်ေတာ့ လံု႕လလည္းမထူ၊ ဥာဏ္လည္းမကူလို႕ေသရပါတယ္။

တတိယငါးကေတာ့ အေျခအေန အခြင့္အခါကို ေစာင့္ဆိုင္းေနတယ္။

လႈိင္းအပုတ္၊ေလွအလူး၊ ေလွႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ေရျပင္နဲ႕ညီခမန္းျဖစ္ခ်ိန္မွာ

အားရွိသေလာက္ခုန္ခ်လိုက္တာ တစ္ခါတည္း ေရထဲျပန္ေရာက္သြားပါတယ္။

တတိယငါးကေတာ့ ဥာဏ္ကူတဲ့အတြက္

လံု႕လဝီရိယကို အသံုးခ်လိုက္တဲ့အခါမွာ သူ႕ကံရွိသေလာက္ဆက္လက္ၿပီး

အသက္ရွင္ခြင့္ရသြားတာျဖစ္ပါတယ္။

++++++++++++++++++

ကံရယ္၊ဥာဏ္ရယ္၊ဝီရိယရယ္အေၾကာင္းသံုးပါးမွာ

သံုးပါးစလံုးညီညြတ္ေနရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

ကံက အလုပ္လို႕ဆိုပါတယ္။

အလုပ္ေကာင္းရင္ ကံေကာင္းပါတယ္။

အတိတ္ကံက မျမင္ႏိုင္တာရယ္။

ျပဳျပင္လို႕မရႏိုင္တာေၾကာင့္

ကံကိုယံုၾကည္၊အားကိုးရတာက

ဒုတိယငါးလို ဆံုးရႈံးမႈေတြ႕သြားႏိုင္ပါတယ္။

ဝီရိယကို အားကိုးရတာကေကာင္းပါတယ္။

ဥာဏ္မကူတဲ့အခါ ကိုယ္ႀကိဳးစားရင္

ႀကိဳးစားသေလာက္အရာမေရာက္တာကို

မၾကာခဏေတြ႕ေနရတတ္ပါတယ္။

အခ်ိန္အခါမဟုတ္ လံု႕လထုတ္လိုက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္

ပထမငါးကေတာ့ ေလွတက္နဲ႕အရုိက္ခံရၿပီးေခါင္းကြဲကာေသသြားရပါတယ္။

ဥာဏ္နည္းရင္ ဒုကၡမ်ားတတ္ပါတယ္။

တတိယငါးကေတာ့ အခ်ိန္အခါကိုေစာင့္တတ္တာရယ္၊

အားထုတ္သင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ အားထုတ္လိုက္တဲ့အတြက္

အသက္ရွင္ခြင့္ရသြားပါတယ္။

ေအာင္ျမင္မႈလည္း ဒီလိုပါပဲ။

ဥာဏ္သာလွ်င္အမိ၊

ဥာဏ္သာလွ်င္အဖျဖစ္တာေၾကာင့္

အသိဥာဏ္ကဦးေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားအားထုတ္ဖို႕လိုအပ္ပါတယ္။


++++++++++++++++++

လုလႅမထူ၊ ဥာဏ္မကူဘဲ၊

အယူတစ္ေခ်ာင္း၊ ကံတစ္ေၾကာင္းမွ်၊

မေကာင္းလည္းကံ၊ေကာင္းလည္းကံဟု၊

ကံကိုခ်ည္းသာ၊ မကိုးရာဘူး၊

ပညာဥာဏ္ျဖင့္၊ သင့္မသင့္ကို၊

အခြင့္ရႈ၍၊ အျပဳလုလႅ၊

ရွိအပ္စြာတည္း။

(မာန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)

( မဃေဒဝလကၤာမွ…)


"ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တဲ့ဆရာဝန္…"


အေမရိကန္ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ကို သူ႕ရဲ႕မိတ္ေဆြကေမးတယ္။

“ေဟ့လူ၊ ခင္ဗ်ားဆီလာတဲ့ လူနာတိုင္းကို

ေန႕လည္စာဘာစားသလဲလို႕ခင္ဗ်ား အၿမဲတမ္းေမးတတ္တယ္။

ဘာျဖစ္လို႕လဲ”

အေမရိကန္ဆရာဝန္ျပန္ေျပာလိုက္တာက...

“ ဒါမွ သူတို႕ဆီက ကုသခ

ဘယ္ေလာက္ေတာင္းရမလဲဆိုတာ ခန္႕မွန္းႏိုင္မွာေပါ့”


လူသားတိုင္း က်န္းမာၾကပါေစ... လူသားတိုင္း ခ်မ္းသာၾကပါေစ...
ခႏၶာကိုယ္ကို ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ စိတ္ကို စာဖတ္ျခင္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။...

ႏူတ္ဆက္စကားေလးမ်ား.....

ျမန္မာတို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မ်ား...

picoodle.com