Thursday, December 9, 2010

“ ဆိုကေရးတီး နဲ႕ အဂၤဝိဇၨာ…”


တစ္ခါတုန္းက

ဆိုကေရးတီးဆိုသူ အေတြးအေခၚပညာရွင္တစ္ဦးရွိပါတယ္။

ဆိုကေရးတီးဟာ စိတ္ေနသေဘာထားျပည့္ဝေပမယ့္

ရုပ္ကအလြန္ဆိုးတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။

သူရဲ႕ႏွာေခါင္းတိုၿပီး၊ ႀကီးေနပါတယ္။

တစ္ေန႕မွာေတာ့

ရုပ္ဆင္းအဂၤါကို ၾကည့္ၿပီးစိတ္ေနသေဘာထားနဲ႕

အက်င့္စာရိတၱကို မွန္ေအာင္

ေဟာေျပာႏိုင္သူ အဂၤဝိဇၨာတစ္ဦးနဲ႕ဆိုကေရးတီးတို႕ေတြ႕ၾကပါတယ္။

အဂၤဝိဇၨာက သူရဲ႕ပညာစြမ္းကို ျပခ်င္တာနဲ႕

ဆိုကေရးတီးကို ၾကည့္ၿပီးေဟာကိန္းထုတ္ပါတယ္။


ခင္ဗ်ားလို ဥပဓိိရုပ္မ်ိဳးဟာ

တဏွာရူးရုပ္မိ်ဳးျဖစ္တယ္။

အလိုရာဂႀကီးသူျဖစ္တယ္

ဒီေတာ့ ဆိုကေရးတီးရဲ႕အနားမွာ ရွိေနတဲ့ တပည့္ေတြက ရီၾကတယ္။

ခင္ဗ်ားေျပာတာမွားတယ္

လို႕ ဝိုင္းေျပာၾကတာေပါ့။


ဆိုကေရးတီးက

သူေျပာတာမွန္ပါတယ္။

မမွားပါဘူး၊

တကယ္ေတာ့ သူေျပာသလို မျဖစ္တာကေတာ့

အဲဒီ တဏွာရာဂႀကီးတဲ့စိတ္ကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့လို႕

တပည့္ေတြရဲ႕ ဆရာတစ္ဆူ ပညာရွိႀကီး ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ

လို႕ ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။

“ သူေတာ္ေကာင္းရဲ႕ႏွလံုးသား…”


တစ္ခါတုန္းက ရြာသားတစ္ေယာက္ဟာ

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝိုင္းအတြင္း သရက္ပင္မွ သရက္သီးမ်ားကို

လူအလစ္တြင္ ဝင္ခိုးသည္။

နံနက္ေဝလီေဝလင္းတြင္မွ ဝင္ခုိးျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း

သူခိုးရြာသားဟာ သိပ္မပူပန္ပါ။

အေၾကာင္းမွာ ေက်ာင္းဝင္းအရက္ေတာႀကီးက အက်ယ္ႀကီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္

သူ႕ကို ေတြ႕ရန္မလြယ္ဘူးလို႕ သိေနတဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။

သူခ္ုိးရြာသားဟာ အသင့္ေတြ႕ရတဲ့ေလွကားကို သရက္ကိုင္းမွာ ေထာင္လိုက္ကာ

ေလွကားေပၚမွ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး အႀကီးဆံုး၊အေကာင္းဆံုး၊ အလွဆံုးမ်ားကို

ေသခ်ာေရြးၿပီး ခူးေနတယ္။

အဲဒီအခိ်န္မွာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြားရင္း လမ္းေလွ်ာက္လာတဲ့ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီးဟာ

သရက္ပင္မွာ ေလွကားတစ္စင္းေထာင္ထားတာကို ေတြ႕သြားတဲ့အတြက္

အနားသြားေမာ့ၾကည့္လိုက္ရာ ဒကာ(သူခိုး)ကို ေတြ႕သြားပါတယ္။

ဆရာေတာ္ႀကီးက ဘာမွမေျပာဘဲ လွည့္ျပန္မယ္အျပဳမွာ ေလွကားမွ

ဂၽြတ္ဆိုတဲ့အသံႀကီးထြက္လာတယ္။

ေဆြးေနတဲ့ ေလွကားေျခတစ္ေခ်ာင္းက က်ိဳးက်ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့သေဘာကို

ဆရာေတာ္ႀကီးက သတိျပဳမိလိုက္တယ္။

ရြာသားရဲ႕ဘယ္နဲ႕ညာမွာ စလြယ္သိုင္းၿပီးလြယ္ထားတဲ့ ဧရာမလြယ္အိတ္ႀကီး

ႏွစ္လံုးမွာလည္း ျပည့္ခါနီးလာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ အေလးခ်ိန္ကလည္း မ်ားသထက္မ်ား

လာေလေတာ့ ေလွကားအေဟာင္းက မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ က်ိဳးသြားျခင္းျဖစ္တယ္။

အဲဒီအခါ ဆရာေတာ္ႀကီးက က်ိဳးသြားတဲ့ေလွကားေျခတစ္ေခ်ာင္းေအာက္

အလ်င္အျမန္ ဝင္လိုက္ၿပီးရင္ ပုခံုးနဲ႕ ထမ္းထားလိုက္ပါတယ္။

အလံုးေခ်ာေခ်ာ သရက္သီးမ်ားအေပၚ အာရုံစိုက္ေနတဲ့ ရြာသားမွာ

ေလွကားက်ိဳးျခင္းကို မသိပါ။

က်ိုဳးေနတဲ့ ေလွကားေျခေထာက္မွာ ဆရာေတာ္ႀကီးက

သူလိမ့္မက်ေစဖို႕ ထမ္းေပးထားျခင္းလည္း မသိေပ။

အတန္ၾကာတဲ့အခါ အလုပ္ၾကမ္းမလုပ္ရတဲ့အတြက္

ႏူးညံေနတဲ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕ပုခံုးသားမ်ားဟာ အိတ္ႏွစ္လံုးနဲ႕ရြာသားရဲ႕အေလးခ်ိန္

ကို မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေပါက္ၿပဲၿပီးအေရျပားစုတ္ကာ ေသြးေတြ ထြက္လာပါတယ္။

အဲဒီအခါက်ေတာ့မွ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီးက

ဟဲ့….ဒကာေတာ္၊

မလံုေလာက္ေသးဘူးလား၊

ေလွကားထမ္းထားရတဲ့ ငါ့ပုခံုးေတာ့ ေပါက္ကုန္ၿပီ

လို႕လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္ေရာက္မွ ရြာသားဟာ ေအာက္ကိုငံု႕ၾကည့္လိုက္ရာ

ေျခတစ္ဖက္က်ိဳးေနတဲ့ ေလွကား၊

အဲဒီေလွကားကို ပုခံုးနဲ႕ထမ္းကာ ရပ္ေနတဲ့ဆရာေတာ္ႀကီးကို ေတြ႕သြားပါတယ္။

ရြာသားမွာ သူ႕အျပစ္အတြက္ ေၾကာက္လန္႕ျခင္း၊

ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ အနစ္နာခံမႈအတြက္ အံ့ၾသလြန္းတဲ့အတြက္

ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ တစ္လွမ္းျခင္းဆင္းလာပါတယ္။

ခြင္လႊတ္ျခင္းဟာ အျပစ္ေပးျခင္းထက္ ေအာင္ျမင္ပါတယ္။

ဟူေသာစကားသည္ မွန္ေပစြ။

ရြာသားသည္ ေျမျပင္ေပၚ ေရာက္သည္ႏွင့္ သရက္သီးအိတ္ႏွစ္အိတ္ကုိ

ဆရာေတာ္ေရွ႕ခ်ျပီးျပန္အပ္ကာ မ်က္ရည္္ေတြက်လာျပီး

တပည့္ေတာ္ ေနာက္ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မခုိးေတာ့ပါဘူးဘုရား

ဟု ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။

ဆရာေတာ္က

ငါ့ကုိ ျပန္မေပးပါနဲ႔၊

မယူပါဘူး၊

မင္းကုသုိလ္ရခ်င္ရင္ေတာ့

ဘုရားကုိ သုံးေလးလုံး လွဴသြားေပါ့

ဟုသာေျပာပါတယ္။

ရြာသားဟာ ဘုရားကုိ သရက္သီး လွဴၿပီးသည္ႏွင့္

ေက်ာင္းထဲမွ သုတ္ေခ်တင္ပါေတာ့တယ္။

ထုိရြာသားဟာ ေနာင္ဘယ္ေသာအခါမွ

ဆရာေတာ္ရဲ႕

ေက်ာင္းထဲ သရက္သီးလာခုိးမည္မဟုတ္ေခ်။


ႏူးညံ့ေသာမိႈပြင့္သည္ ခက္မာေသာ ေျမကုိ

ေဖာက္ထြင္းႏူိင္ပါတယ္။

ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေသာ ေရဟာ

ခက္မာၾကမ္းတမ္းေသာ ေက်ာင္ေဆာင္ေက်ာက္ခဲမ်ားကို

သဲမႈန္ေလးမ်ားျဖစ္သြားေအာင္ တိုက္စားႏိုင္ပါတယ္။

အဲဒီလိုပါပဲ သူေတာ္စင္ရဲ႕ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တဲ့ ႏွလံုးသားဟာ

သူမိုက္ရဲ႕ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းတဲ့

ႏွလုံးသားကို ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕လာေစႏိုင္ပါတယ္။

“ စြန္႕လႊတ္ဝ့ံသူ…”



ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ဦးရဲ႕ ဥယ်ာဥ္ေထာင့္တစ္ေထာင့္မွာ ဝါးရံုတစ္ရံုရွိတယ္။

ဝါးတို႕ဟာ ႏွစ္ႏွင့္အမွ် ႀကီးထြားသန္မာျမင့္မားလာၾကပါတယ္။

တစ္ေန႕မွာေတာ့ ဥယ်ာဥ္မွဴးဟာ ဝါးရံုထဲရွိ အႀကီးမားဆံုးေသာ ဝါးနားမွာရပ္လ်က္

ကဲကိုေရႊဝါး

က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို လိုခ်င္ပါတယ္

လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ဆရာလိုခ်င္ရင္ ယူပါ၊

ႀကိဳက္သလို သံုးဖို႕က်ေနာ္အသင့္ပါ

လို႕ ဝါးက ျပန္ေျပာပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ ဥယ်ာဥ္မွဴးရဲ႕ေလသံမွာ ပိုမို ေလးနက္တဲ့အသြင္

ေဆာင္လာပါတယ္။

ငါ မင္းကို သံုးႏိုင္ဖို႕ မင္းကို ႏွစ္ျခမ္းခြဲပစ္ရမွာ

လို႕ဥယ်ာဥ္မွဴးက ေျပာပါတယ္။

ဗ်ာက်ေနာ္ကို ႏွစ္ျခမ္းခြဲပစ္မယ္၊

ဟုတ္လား၊ ဘာေၾကာင့္လဲခင္ဗ်ာ။

ဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ က်ေနာ္က အေကာင္းဆံုးဝါးပါဗ်ာ။

ႏွစ္ျခမ္းခြဲတာေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႕ဗ်ာ၊

ႏွစ္ျခမ္းခြဲတာကလြဲရင္ ဆရာႀကိဳက္သလို သံုးပါ

လို႕ ဝါးက ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ ေျပာပါတယ္။

ေအးကြာခက္တာပဲ၊

မင္းကို ထက္ျခမ္းမခြဲရင္ ငါ မင္းကို မသံုးႏိုင္ဘူးလို႕

ဥယ်ာဥ္မွဴးက ေျပာပါတယ္။

ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ဥယ်ာဥ္မွဴး နဲ႕ ဝါးပင္တို႕ၾကား ဘာစကားမွ

ဆက္မဆိုဘဲ ၿငိမ္သက္ေနပါတယ္။

ေလေတာင္မွ ဥယ်ာဥ္မွဴးနဲ႕ဝါးပင္တို႕

အျပန္အလွန္ ေျပာစကားၾကားၿပီး အသက္မရႈႏိုင္ေအာင္ပင္

ျဖစ္ေနပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ အလြန္အားနာတတ္တဲ့ဝါးဟာ

ဦးၫြတ္ၿပီး ေလသံသဲ့သဲ့ျဖင့္

ဆရာရယ္

ဆရာ့အတြက္ အသံုးတည့္ဖို႕ က်ေနာ့္ကို

ႏွစ္ျခမ္းခြဲမွ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ခြဲပါဆရာလို႕ေျပာပါတယ္။

ေအးကြာ၊ မင္းကို ထက္ျခမ္းခြဲပစ္ရမယ္ဆုိတာက

ငါလုပ္ခ်င္တာရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းပဲရွိေသးတာ၊

တကယ္ေတာ့ မင္းရဲ႕အကိုင္းေတြ အရြက္ေတြ

အားလံုးကိုလည္း ျဖတ္ေတာက္ပစ္ရမွာလို႕

ဥယ်ာဥ္မွဴးက ေျပာျပန္ပါတယ္။

အလိုဘုရားေရ၊ အဲ့ဒါကိုေတာ့ခ်မ္းသာေပးပါ ဆရာရယ္၊

အခက္အရြက္ေတြကိုသာ ျဖတ္လိုက္မယ္ဆိုရင္

က်ေနာ့္ဘဝအလွအားလံုး ပ်က္ကုန္မွာေပါ့၊

အဲဒါကိုေတာ့ ခ်မ္းသာေပးပါဆရာလို႕

ဝါးက ေတာင္းပန္ပါတယ္။

ငါ အဲဒီလို မျဖတ္မေတာက္ရဘူးဆိုရင္ ငါ

မင္းကို မသံုးႏိုင္ဘူးလို႕

ဥယ်ာဥ္မွဴးကေျပာပါတယ္။

ေနေရာင္ဟာ ဝါးရဲ႕မ်က္ႏွာကို ထိုးေနပါၿပီ။

လိပ္ျပာေလးတစ္ေကာင္ဟာ ကိုေရႊဝါးနားမွာ ထိပ္ထိပ္ပ်ာပ်ာ

ရစ္ဝဲပ်ံသန္းေနတယ္။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဝါးဟာ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီ၊

ဆရာ့အတြက္ အဲဒီလိုလုပ္မွ အသုံးတည့္မယ္ဆိုရင္

က်ေနာ္ကို ျဖတ္လိုက္ပါေတာ့လို႕ ခြင့္ျပဳလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေမာင္ဝါးရယ္၊

ငါက မင္းကို ဒီထက္ နာနာက်င္က်င္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႕ရွိေသးတယ္

မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားကိုခြဲ၊

အတြင္းသားကို လွန္ရဦးမွာ၊

ဒါမွ မင္းကို သံုးႏိုင္မွာလို႕ ဥယ်ာဥ္မွဴးက ဆက္လက္ေျပာရာ

ဝါးဟာ ေျခသုတ္ပုဆိုး၊ ေႁမြစြယ္က်ိဳးသို႕၊

ဦးေခါင္းကို ေျမသို႕ထိလုၫြတ္လ်က္

ဆရာလိုသလိုသာ စိတ္ႀကိဳက္သံုးပါေတာ့ ဆရာလို႕

အားလံုးကို လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာ ခြင့္ျပဳလိုက္ပါေတာ့တယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ ဥယ်ာဥ္မွဴးဟာ ဝါးပင္ကို ခုတ္လွဲတယ္။

အကိုင္းအခက္ အရြက္မ်ားေတာ့ ဖယ္ရွားတယ္။

ထက္ျခမ္းခြဲၿပီး အဆစ္ပိတ္မ်ားကိုဖယ္ထုတ္တယ္။

ဝါးျခမ္းခ်င္းဆက္လ်က္ စမ္းေရကို သြယ္ယူရာမွာ

ဝါးကို သံုးလိုက္တယ္။

စမ္းေရေအးဟာ ဝါးရဲ႕ႏွလံုးသားကို ျဖတ္ၿပီး

လယ္ထဲကို စီးဝင္ေစပါတယ္။

ဝါးကို ခုတ္လွဲ၊ ထက္ျခမ္းခြဲလ်က္

အလယ္ဆစ္မ်ားကို ဖယ္ရွားၿပီး

ေရသြယ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့

ဝါးဟာ

လူသားတို႕အတြက္ အက်ိဳးမ်ားစြာ

ျဖစ္ေစပါေတာ့တယ္။

လူသားတိုင္း က်န္းမာၾကပါေစ... လူသားတိုင္း ခ်မ္းသာၾကပါေစ...
ခႏၶာကိုယ္ကို ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ စိတ္ကို စာဖတ္ျခင္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။...

ႏူတ္ဆက္စကားေလးမ်ား.....

ျမန္မာတို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မ်ား...

picoodle.com