“ အသင့္ျပင္ထား...”

စြန္ မင္းဆက္ (960-1279) ဘုရင္ ဂြန္စြန္းရဲ႕လက္ထက္မွာ
စိုင္စင္း ဆိုတဲ့ ၀န္ႀကီးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့တယ္။
တစ္ေန႕တြင္ သူရဲ႕သားမ်ားအတြက္ ဆရာတစ္ေယာက္ ရွာေပးဖို႕
တူျဖစ္သူအားတာ၀န္ေပးလိုက္တယ္။
ကေလးေတြကို အနာဂတ္မွာ မွဴးႀကီး၊မတ္ႀကီးျဖစ္လာေစေရးအတြက္
ဆရာဟာ လိုအပ္တဲ့ပညာသင္ေပးရမွာျဖစ္တယ္။
ဆရာတစ္ေယာက္ကို တူေတာ္ေမာင္ ကရွာလာတယ္။

ဆရာဟာ ေရာက္လာကတည္းက
အေရး၊အဖတ္နဲ႕ စာစီစာကံုးေရးနည္းမ်ားကို သင္ေပးရမယ့္အစား
ေကာင္းေကာင္းေျပးတတ္ဖို႕ကိုပဲ သင္ေပးပါတယ္။
ပထမပိုင္း ၀န္ႀကီးရဲ႕ကေလးမ်ားဟာ ဆရာကို အလြန္သေဘာက်ၾကတယ္။
စာအုပ္ကိုင္ၿပီး စာက်က္မွတ္ရမယ့္အစား
ေျပးေနရတာကို ပိုၿပီး ႏွစ္သက္စရာျဖစ္ေနလို႕ပါဘဲ။
ဒါေပမယ့္ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာလာတဲ့အခါ ခ်ာတိတ္ေတြက ၿငီးေငြ႕စျပဳလာတယ္။
ေျခေထာက္ေတြနာလာတယ္။
ပင္ပန္းတဲ့အလုပ္ခ်ည္းတစ္ခ်ိန္လံုး လုပ္ေနရေတာ့
သက္သာတဲ့အလုပ္ကို ေျပာင္းလုပ္ခ်င္လာတယ္။
ဒါေၾကာင့္ စာေတြကိုေလ့လာ၊သင္ၾကားရတာက
ေကာင္းမယ္လို႕သေဘာေပါက္လာတယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ ဆရာကို ေျပာၾကည့္ၾကတယ္။
ဆရာက သူတို႕ရဲ႕သေဘာထားကို ပယ္ခ်လိုက္တယ္။

“မရဘူး။
အေျပးပဲ ဆက္ေလ့က်င့္ရမယ္ ”
လို႕ေျပာတယ္။

`ဘာျဖစ္လို႕လဲ....´
ကေလးေတြက တစ္သံတည္း ျပန္ေမးၾကတယ္။

ဆရာျပန္ေျဖလိုက္တာကေတာ့....

“ ဘာျဖစ္ရမလဲ၊
မင္းတို႕အေဖဟာ စိတ္ေကာင္းရွိသူ မဟုတ္ဘူး။
လိမ္တဲ့လူ၊
ေမာက္မာတဲ့လူ၊
ျပည္သူေတြကို သူႏွိပ္စက္လြန္းတာေၾကာင့္
လူေတြဟာ အမိ်ဳးမိ်ဳးဒုကၡေရာက္ေနၾကတယ္။
အဲဒီေတာ့ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကလဲ့စားေျခဖို႕အတြက္
မင္းတို႕ဆီ သူတို႕ေရာက္လာၾကလိမ့္မယ္။
အဲဒီအခါမွာ သန္ျမန္တဲ့ ေျခေထာက္ေတြကသာ
မင္းတို႕က္ို ကယ္တင္ႏုိင္လိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ မင္းတို႕ ေကာင္းေကာင္းေျပးတတ္ေအာင္ ငါသင္ေပးေနရတာေပါ့။ မင္းတို႕ဆက္ၿပီးအသက္ရွင္ေနႏိုင္ဖို႕ဟာ ဒီတစ္နည္းပဲ ရွိေတာ့တယ္ေဟ့!........”