တစ္ခါတုန္းက ဥပေဒအရာရွိေမာင္းလာတဲ့ကားနဲ႕
လယ္သမားေမာင္းလာတဲ့ကား ႏွစ္စီးဟာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တုိက္ၾကပါတယ္။
ဥပေဒအရာရွိက ရုတ္တရက္ျဖစ္သြားတဲ့ကိစၥအေပၚ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားသြားပါတယ္။
လယ္သမားဟာ ကားကိုအရင္ၾကည့္ပါတယ္။
ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ဥပေဒအရာရွိကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ကားရဲ႕ေနာက္ဘက္ကို ထြက္သြားပါတယ္။
ကားရဲ႕ေနာက္ခန္းထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့ ဝီစကီတစ္ပုလင္းထုတ္ယူလာပါတယ္။
လယ္သမားက ဥပေဒအရာရွိကို
“ဒီမွာ မိတ္ေဆြ၊ ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ေခ်ာက္ခ်ားေနပံုရတယ္။
ဒါေလးနည္းနည္းေလာက္ ေသာက္လိုက္ပါလား။
ခင္ဗ်ား စိတ္နည္းနည္းၿငိမ္သြားေအာင္ေပါ့။”
ဥပေဒအရာရွိလည္း အလိုက္သိတတ္တဲ့လယ္သမားကို
လွမ္းၾကည့္ၿပီး ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဝီစကီပုလင္းကို ေမာ့ခ်လိုက္ပါတယ္။
တစ္ေမာ့၊ ႏွစ္ေမာ့….အျမန္ေသာက္ခ်လိုက္ပါတယ္။
လယ္သမားက
“ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာအခုခ်ိန္အထိ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနေသးတယ္။
ေနာက္တစ္ခါေလာက္ ေသာက္လိုက္ပါဦးလားဗ်ာ…”
လို႕ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
လယ္သမားရဲ႕ တိုက္တြန္းအႀကံေပးမႈေၾကာင့္
ဥပေဒအရာရွိဟာ ေလးႀကိမ္၊ ငါးႀကိမ္ေလာက္ ေမာ့ၿပီးေသာက္လ္ိုက္ျပန္ပါတယ္။
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေရခ်ိ္န္ကိုက္သြားပါတယ္။ ေနသာထိုင္သာလည္း ျဖစ္လာပါတယ္။
ထိုအခါမွာ ဥပေဒအရာရွိက
“ ခင္ဗ်ားလည္း နည္းနည္းေသာက္လို္က္ပါဦး”
လို႕ ေျပာလ္ုိက္ပါတယ္။
လယ္သမားက
“ဟာ…မျဖစ္ပါဘူး၊ က်ေနာ္မေသာက္ေတာ့ပါဘူး။
ေမာ္ေတာ္ပီကယ္(လမ္းျပရဲအရာရွိ)ကို ေစာင့္ေနပါတယ္။
သူက က်ေနာ့္ ကို အရက္ေသာက္ထားတယ္လို႕ထင္သြားလို႕မျဖစ္ဘူးေလ…”
လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္။
No comments:
Post a Comment