က်ေနာ္တို႕ရဲ႕အိမ္ေထာင္သက္က ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။
အခက္အခဲမ်ိဳးစံုေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။
ျပႆနာေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။
မၾကခဏလည္း ရန္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ကခိုင္ၿမဲဲလ်က္ရွိေနပါတယ္။
တစ္ေန႕ေတာ့ က်ေနာ္က ဇနီးသည္ကို ေမးၾကည့္မိပါတယ္။
“ မင္း ငါ့ကို ခ်စ္ေသးလား ”
တကယ္ဆိုေတာ့
ကိုယ့္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကို ၾကားခ်င္တာပါ။
ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ပဲ ၾကားၾကား
ဘယ္ေတာ့မွ မရုိးႏိုင္တဲ့ စကားလို႕မွတ္ယူမိပါတယ္။
တကယ္တန္းၾကားရတာက…
“ ရွင္ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ပါ၊
က်မက ရွင့္ဇနီး၊
ရွင္စားဖို႕အတြက္ ေန႕တိုင္း က်မ ခ်က္ျပဳပ္ေပးပါတယ္။
ရွင့္အဝတ္ေတြကိုလည္း ေလွ်ာ္ဖြတ္ၿပီး မီးပူတိုက္ေပးေနပါတယ္။
ရွင္ေနတဲ့အိမ္ ကိုသန္႕ရွင္းဖို႕ ေန႕တိုင္း ၾကမ္းတုိက္ရတယ္။
ရွင့္နဲ႕ရတဲ့ကေလး ၆-ေယာက္ေတာင္ရွိေနၿပီ။
က်မရဲ႕အိပ္ရာဟာလည္း ရွင့္အိပ္ရာပါပဲ။
က်မရဲ႕အခ်ိန္ေတြဆိုတာ ရွင့္ရဲ႕အခ်ိန္ေတြပါပဲ။
အဲဒီအေျခအေနမွာေတာင္ က်မ ရွင့္ကို
ခ်စ္၊ မခ်စ္ သိခ်င္ေသးတယ္ ဟုတ္လား၊
ၾကားခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္…
အင္း… က်မ ရွင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္ ”
လို႕သာ ျပန္ေျပာပါတယ္။
သူမေျပာတာ သူမအတြက္ အမွန္ေတြဆိုတာ က်ေနာ္သိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ၾကားခ်င္တဲ့စကားေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ
လည္း က်ေနာ္ဘဲသိပါတယ္။
ကဲ…လူႀကီးမင္းေရာ
ေန႕တိုင္းၾကားခ်င္တဲ့စကားကို တစ္သက္စာေျပာလိုက္ရင္
ေက်နပ္ႏိုင္မလားလို႕ က်ေနာ္သိခ်င္ပါတယ္။
1 comment:
:)
Post a Comment