တစ္ခါတုန္းက မုဆိုးမတစ္ဦးမွာ သားသမီး ေလးေယာက္ရွိပါတယ္။
အဲဒီသားသမီးေလးေယာက္ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ေကၽြးေမြးဖို႕အတြက္
အဲဒီမုဆိုးမဟာ စက္ရုံတစ္ခုမွာ ေန႕စဥ္ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ
ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္ လုပ္ရပါတယ္။
အလုပ္ၿပီးတဲ့အခါမွာလည္း မနားရေသးပါ။
အိမ္မႈအလုပ္ေတြကို ဆက္လုပ္ရပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ မုဆိုးမဟာ အလြန္ပင္ပန္းၿပီး အာအင္ကုန္ခမ္းေနပါတယ္။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ မုဆိုးမဟာ နာမက်န္းျဖစ္ၿပီး
အိပ္ရာထဲမွာဗုန္းဗုန္းလဲပါေတာ့တယ္။
ေသလုနီးပါးျဖစ္ေနတဲ့ မိခင္ရဲ႕ ပတ္ပတ္လည္မွာ
သားသမီးေလးေယာက္ စလံုးေရာက္ေနၾကပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႕ဟာ အရြယ္ေရာက္ေနၾကပါၿပီ။
အႀကီးဆံုးသားက မ်က္ရည္မ်ား လည္ၿပီး၊
“ေမေမ-
ေမေမဟာ သားတို႕အေပၚ အၿမဲ ၾကင္ၾကင္နာနာရွိခဲ့သလို
သားတို႕အေပၚ အၿမဲတမ္းေကာင္းခဲ့ပါတယ္။
ေမေမေၾကာင့္ သားတို႕ အၿမဲ ဂုဏ္တက္ပါတယ္ ေမေမ။
ဒါေၾကာင့္ ေမေမ့ကို သားတို႕ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ”
လို႕ ေျပာပါတယ္။
အဲဒီစကားေၾကာင့္ မိခင္က မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ၿပီး၊
“ အရင္က ဒီလိုစကားမိ်ဳးကို တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။
အဲဒီစကားကို ေျပာဖို႕အတြက္
ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ၾကာေအာင္ ေစာင့္ေနရတာလဲကြယ္…”
လို႕ေျပာၿပီး မိခင္ရဲ႕ဦးေခါင္းဟာခ်ာကနဲလည္သြားၿပီး
အသက္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
မိခင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကေတာ့ ၿပံဳေယာင္သမ္းေနပါလား…။
No comments:
Post a Comment