Saturday, October 9, 2010

“ လူေတြ...လူေတြ...ခက္လိုက္တာမေျပာပါနဲ႕ေတာ့!...”




ေဒါက္တာ ရမ္းကုေတြ၊ အသျပာဆရာ၀န္ေတြေၾကာင့္
ဆရာ၀န္ေတြ အရမ္းနာမည္ပ်က္ေနတာကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့ သၾကားမင္းဟာ
လူေယာင္ဖန္းဆင္းၿပီး အေျခအေနေတြကို
အေကာင္းဘက္ကိုေျပာင္းေအာင္လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕
လူျပည္ကိုဆင္းလာတယ္။
အထူးကုေဆးရုံတစ္ခုမွာ ဆရာ၀န္အျဖစ္အမႈထမ္းတယ္။
ပထမေန႕မွာပင္ သူ႕ရဲ႕ေဆးကုသခန္းထဲကို
ေမြးကတည္းက ကိုယ္တစ္ပိုင္းေသတဲ့ ဒုကၡိတတစ္ေယာက္
စက္ဘီးတပ္ကုလားထိုင္နဲ႕၀င္လာတယ္။
သၾကားမင္းေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ ဆရာ၀န္က လူနာအနားကို ကပ္သြားတယ္။ လူနာရဲ႕ပခံုးကိုလက္နဲ႕အသာေလးကိုင္လိုက္ၿပီးေျပာတယ္။

`ကိုင္း! ထေလွ်ာက္စမ္း´

လူနာက ကုလားထိုင္ကထလိုက္တယ္။
အဲဒီေနာက္အလြယ္တကူ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္သြားတာကိုေတြ႕ရတယ္။

အျပင္မွာ တန္းစီေစာင့္ေနတဲ့ အျခားလူနာေတြက
လမ္းေလွ်ာက္လာတဲ့လူနာကို ၀ိုင္းေမးၾကတယ္။

`ဘယ္နဲ႕လဲ...ဆရာ၀န္သစ္က စြံရဲ႕လား´

လူနာက ၿငီးၿငဴးတဲ့ပံုသ႑န္းနဲ႕
`မစြံပါဘူး။
က်ေနာ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာလည္းမစမ္းသပ္ပါဘူးဗ်ာ...´

တဲ့။

No comments:

လူသားတိုင္း က်န္းမာၾကပါေစ... လူသားတိုင္း ခ်မ္းသာၾကပါေစ...
ခႏၶာကိုယ္ကို ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ စိတ္ကို စာဖတ္ျခင္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။...

ႏူတ္ဆက္စကားေလးမ်ား.....

ျမန္မာတို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မ်ား...

picoodle.com