ကိုဘေသာင္းနဲ႕မေအးမႈံတို႕ဟာ
က်ေနာ့္ရဲ႕အိမ္နီးခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကတယ္။
ကိုဘေသာင္းက ကုန္တင္ကုန္ခ်မွာ
အလုပ္ၾကမ္းသမားျဖစ္တယ္။
ညေန အလုပ္မွျပန္လာရင္
အလုပ္ပင္ပန္းတယ္ဆိုၿပီး အရက္ေသာက္လာေလ့ရွိတယ္။
သူရွာတာနဲ႕သူသံုးတာ
လံုးလည္လိုက္ေနတယ္။
အိမ္စရိတ္အတြက္ မိန္းမျဖစ္သူ မေအးမံႈက
ပဲျပဳတ္ေရာင္းရတယ္။
နံနက္ေစာေစာ ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီးမွာ
ေရာင္းရတာမို႕
အေႏြးထည္ ဝတ္ၿပီး
ေစ်းေရာင္းသြားတယ္။
အဲဒီအေႏြးထည္တစ္ထည္ကိုပဲ
အၿမဲတမ္းဝတ္ဆင္ေနတာေၾကာင့္
မဒါဝတ္လို႕ ခင္မင္သူေတြက ေခၚၾကတယ္။
တစ္ေန႕ေတာ့ ကိုဘေသာင္းကို
အေႏြးထည္အသစ္ဝယ္ဖို႕
ဘာလိုေျပာရမွန္းမသိ။
သိသလို ေျပာခ်လိုက္တယ္။
“ ကိုဘေသာင္း
ဒီဆြယ္တာအေဟာင္း
ဝတ္ၿပီး
လမ္းထြက္ရတာ
က်မ ရွက္လွၿပီေတာ့
”
“ ေအးပါကြာ၊
မနက္ဖန္က်ရင္
ငါ အသစ္ဝယ္ေပးပါ့မယ္
”
မေအးမႈံက
ဝမ္းသာအားရ ျပန္ေမးလိုက္ပါတယ္။
“ ဆြယ္တာလား ”
ကိုဘေသာင္း ျပန္ေျပာလိုက္တာက…
“ ဟင့္အင္း၊
ၾကယ္သီး ”
No comments:
Post a Comment