တစ္ခါတုန္း
စႏၵဂုတ္ဆိုတဲ့ လူငယ္တစ္ဦးရွိပါတယ္။
စႏၵဂုတ္ဟာ နန္းက်ဘုရင္ရဲ႕သားေတာ္ျဖစ္တယ္။
တစ္တိုင္းတစ္ျပည္မွာ ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႕ မထင္မရွား
ႀကီးျပင္းလာရာက အရြယ္ေရာက္ေသာ္
အျဖစ္စံုက္ိုသိၿပီး ထီးနန္းျပန္လုရန္
ႀကိဳးစားတယ္။
ၿမိဳ႕ေတာ္ကို လူသူစုၿပီး ဝင္ဝင္တိုက္ရာ
အႀကိမ္ႀကိမ္ တပ္လန္ခဲ့တယ္။
ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ၿပီး
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ ခိုလႈံေနတုန္း
မိခင္တစ္ဦးက သားငယ္ကို ဆံုးမသံၾကားလိုက္ရတယ္။
မုန္႕ပ်ားသလက္ကို အလယ္ကစၿပီး ကိုက္စားမိၿပီး
အပူေလာင္သြားတဲ့သားငယ္ကို မိခင္က
“ နင့္ဟာက စႏၵဂုတ္မင္း စစ္တိုက္သလိုပဲ ”
လို႕ ဆံုးမတယ္။
စႏၵဂုတ္မင္းက သူ႕အမွားကို သေဘာေပါက္ၿပီး
အစြန္အဖ်ားရြာမ်ား၊ၿမိဳ႕မ်ားကို
တစ္စတစ္စသိမ္းယူကာ အင္အားစုေဆာင္းၿပီးမွ
ေနျပည္ေတာ္ကို တိုက္ရာ ထီးနန္းျပန္ရသြားပါေတာ့သတည္း။
ပံုျပင္တစ္ခုဆုိေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခုပါ။
လုပ္ရပ္အမွားေၾကာင့္ အက်ိဳးမထင္တာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။
အလင္းတစ္ခ်က္လက္သြားခဲ့ရင္လည္း
ဘာမွ မဟုတ္ဘဲနဲ႕ အက်ိဳးတရားေတြ
ျဖစ္လာတတ္တဲ့ျဖစ္ရပ္ပါ။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႕။
စိတ္ေအးေအးထားၿပီး မ်က္စိနဲ႕နားကို
ဖြင့္ထားမယ္ဆိုရင္
အလင္းတစ္ခ်က္ လက္ဖို႕အခြင့္အလမ္းေတြ
ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
No comments:
Post a Comment