တစ္ခါတုန္းက ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ ကဏန္းသားအမိ ႏွစ္ေကာင္ဟာ
လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးစကားေျပာလာၾကတယ္။
အသက္အရြယ္ႀကီးေနတဲ့ ကဏန္းမိခင္အိုတစ္ေကာင္က
“သမီးေလးရယ္…ဒီလိုပံုမက်ပန္းမက် ဟန္ပန္နဲ႕ ဘာျဖစ္လို႕
ေဘးတိုက္ေဘးေစာင္းလမ္းေလွ်ာက္ေနရတာတုန္းကြယ္။
တည့္တည့္မတ္မတ္ေလွ်ာက္ပါလား?”လို႕
သမီးေလးကိုေျပာတာေပါ့။
သမီးေလးကျပန္ေျပာတာကေတာ့
“ေကာင္းပါၿပီ…အေမ၊
က်မကေတာ့ အေမေလွ်ာက္သလိုေလွ်ာက္ေနတယ္လို႕ထင္ေနမိတယ္၊
ဘယ္လိုေလွ်ာက္ရမယ္ဆိုတာ အေမက က်မကို ပထမဦးဆံုးေလွ်ာက္ျပပါလား?
အဲဒီလိုဆိုရင္ အေမေျပာတဲ့အတိုင္း ေလွ်ာက္ပါ့မယ္”လုိ႕
သမီးျဖစ္သူ ကဏန္းမေလးကျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
စကားနဲ႕သင္ေပးတာထက္ စံျပနာမူနာလက္ေတြ႕သင္ေပးတာကပိုေကာင္းတယ္။
မိဘမ်ားကေဘးတိုက္ေလွ်ာက္ရင္ သမီးမ်ားကလည္း ေဘးတိုက္ေလွ်ာက္ေတာ့မွာပဲ။
တည့္တည့္မတ္မတ္ေလွ်ာက္ေစခ်င္ရင္
ကိုယ္တိုင္က တည့္တည့္မတ္မတ္ေလွ်ာက္ျပရမယ္။
ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလား၊ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားမွ၊ ေနာက္ႏြားစိုက္စိုက္ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္သတဲ့။
အရက္ေသာက္ေနတဲ့မိဘကသားသမီးကို အရက္မေသာက္ဖို႕ေျပာရခက္တယ္။
ေျပာရင္လည္း နားေထာင္မွာမဟုတ္ဘူး။
ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုေတာ့ အရက္မေသာက္နဲ႕ေပါ့။
ေသာက္ေနရင္လည္း အရက္ျဖတ္လိုက္ေပါ့။( ဒီလိုနဲ႕ က်ေနာ္ အရက္ျပတ္သြားပါတယ္။)
မိဘဆိုတာ သားသမီးအတြက္ စံျပေခါင္းေဆာင္သာျဖစ္သင့္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment