Tuesday, November 24, 2009

ေစတနာေကာင္းရင္…ဉာဏ္ေကာင္းပါတယ္…


တစ္ခါတုန္းကေပါ့ အဖိုးနဲ႕ေျမးႏွစ္ေယာက္ဟာ ေတာင္ေပၚအိမ္မွာ ေနၾကတယ္။
အဖိုးရဲ႕နာမည္က“ ဘႀကီးထြန္း”ပါ။
လယ္သမားႀကီးေပါ့။
ဘႀကီးထြန္းဟာေစတနာေကာင္းၿပီး ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္လည္း ရွိပါတယ္။
အဖိုးရဲ႕ေျမးေလးကေတာ့ “အဲမိုး”လို႕ေခၚပါတယ္။
အဖိုးတို႕ရဲ႕အိမ္ပတ္ပတ္လည္မွာေတာ့ လယ္ကြင္းေတြ ဝိုင္းေနပါတယ္။
စပါးခင္းေတြကလည္း ဝင္းမွည့္ေနၿပီ။
မၾကာခင္မွာဘဲ စပါးေတြရိတ္သိမ္းရေတာ့မယ္။
လယ္သမားေတြကေတာ့ ေပ်ာ္ၾကတာေပါ့။ဒီႏွစ္ အလွဴေတြ လုပ္ရေတာ့မယ္။
လယ္သမားေတြကေတာ့ တစ္ေန႕လံုး လယ္ယာလုပ္ငန္းေတြလုပ္ကိုင္ၿပီး
ညေနဆိုရင္ ေတာင္ေျခမွာရိွတဲ့ရြာကိုျပန္ပါတယ္။
ေတာင္ေျခရြာက ပင္လယ္ကမ္းစပ္နားမွာရွိတယ္။
တစ္ေန႕ေတာ့ အဖိုးနဲ႕ေျမးေလးဟာ
အလုပ္သိမ္းၿပီမို႕
ေတာင္ေပၚက ေနဝင္ဆည္းဆာကို ၾကည့္ဖို႕အိမ္ကထြက္လာတယ္။
ပင္လယ္ျပင္္ေပၚက တိမ္ညုိမည္းကိုေတြ႕ရေတာ့ ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားတယ္။
ျမင့္ျမင့္မားမား တက္လာတဲ့ တိမ္တိုက္မည္းေတြဟာ ပင္လယ္ျပင္ကိုျဖတ္ၿပီး သူတို႕ဆီကိုအလွ်င္အျမန္ ေရြ႕ရွားေနတာကိုေတြ႕ရတယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ အဖိုးက “အဲမိုး အိမ္ကမီးစြဲေနတဲ့ထင္းေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကို အျမန္သြားယူစမ္းပါ။ ျမန္ျမန္ေနာ္။”
ေျမးေလးအဲမိုးကလည္း အဖိုးေျပာတဲ့အတိုင္း အျမန္ေျပးၿပီးယူလာပါတယ္။ မီးစြဲေနတဲ့ထင္းေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကိုရေတာ့
အဖိုးက ဝင္းမွည့္ေနတဲ့ စပါးခင္းကိုမီးရႈိ႕ပါေတာ့တယ္။
ေျမးေလးအဲမိုးကိုလည္း ထင္းေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းေပးၿပီး မီးရႈိ႕ခိုင္းပါတယ္။
အဲမိုးေလးက ဘာမွနားမလည္ေပမယ့္ အဖိုးခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္ပါတယ္။
စပါးခင္းေတြ မီးေလာင္တာကို ေတြ႕ေတာ့
ေတာင္ေျခရြာကရွိသမွ်လူေတြဟာ ေတာင္ေပၚေျပးတက္လာၿပီး မီးၿငိမ္းၾကတာေပါ့။
ရြာထဲကအမ်ိဳးသမီးေတြအားလံုးလည္း
ေရပံုးေတြနဲ႕မီးၿငိမ္းဖို႕ေတာင္ေပၚေျပးတက္လာၾကသလို
ကေလးေတြလည္း မိဘေတြနဲ႕အတူ ေတာင္ေပၚကိုေျပးတက္လာၾကတယ္။
ရြာထဲမွာ ဘယ္သူမွမက်န္တဲ့အထိပါပဲ။
ဘႀကီးထြန္း မီးရႈိ႕တာေတြ႕ေတာ့ ရြာသူရြာသားေတြက ေဒါသထြက္ၾကတယ္။ ပါစပ္ကလည္းေျပာသူကေျပာတာေပါ့။
“ဘႀကီးထြန္းရူးေနလား”
“ ဘာေၾကာင့္မီးရႈိ႕ရတာလဲ?”

“အဖိုးႀကီးေတာ့ ေပါက္သြားၿပီ”
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေအာ္ၾကတယ္။
ဆဲသူကဆဲၾကတယ္။ အျပစ္တင္သူက အျပစ္တင္ၾကတယ္။
ရြာထဲမွာတစ္ေယာက္မက်န္တက္လာတာကို ဘႀကီးထြန္းေတြ႕ေတာ့မွ
မီးရႈိ႕တာရပ္ၿပီး ပင္လယ္ျပင္ဘက္ကို လက္ညႈိးထိုးၿပီးျပလိုက္တယ္။
လာေနၿပီ လႈိင္းလံုးႀကီးေတြ။လာေနၿပီမုန္းတိုင္း။
လာေနၿပီ ဆူနာမီ။

မၾကာခင္မွာပင္ ေတာင္ေျခမွာရွိတဲ့ ရြာေလးဟာ
ေရလႈိင္းေတြၾကားထဲမွာပဲေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္။
အားလံုးကျမင္ေနရတယ္။ ေၾကာက္ခမန္းလိလိျမင္ကြင္းပါ။
ဒီေတာ့မွ လူေတြက ဘႀကီးထြန္းရဲ႕ေစတနာကို နားလည္ပါေတာ့တယ္။
စပါးခင္းေတြကို မီးရႈိ႕တယ္ဆိုတာ ေတာင္ေျခမွာေနတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြကို
ေတာင္ေပၚကိုအျမန္ဆံုးေရာက္ဖို႕အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းပ ဲဆိုတာကိုလည္း
သေဘာေပါက္လာပါတယ္။
ခုေတာ့ လူတိုင္းဟာ စပါးခင္းေတြ မီးေလာင္သြားတာကိုလည္း ဂရုမစိုက္ၾကေတာ့ဘူး။ ေတာင္ေျခကသူတို႕အိုးအိမ္ေတြ ဆံုးရႈံးသြားတာကိုလည္း ဂရုမစိုက္ၾကေတာ့ပါဘူး။
သူတို႕ဂရုစိုက္တာက သူတို႕ရဲ႕အသက္ေတြကို ကယ္ခဲ့တဲ့
ပညာရွိႀကီး ဘႀကီးထြန္းနဲ႕ေျမးေလး အဲမိုးတို႕ကိုပါပဲ။

No comments:

လူသားတိုင္း က်န္းမာၾကပါေစ... လူသားတိုင္း ခ်မ္းသာၾကပါေစ...
ခႏၶာကိုယ္ကို ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ စိတ္ကို စာဖတ္ျခင္းနဲ႕ေစာင့္ေရွာက္ပါ။...

ႏူတ္ဆက္စကားေလးမ်ား.....

ျမန္မာတို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မ်ား...

picoodle.com