"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မတုန္လႈပ္တဲ့စိတ္ဟာ အင္အားႀကီးတဲ့စိတ္..."

လူတစ္ေယာက္နဲ႕ စကားေျပာတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္စိတ္က ပစၥဳပၸန္မွာ ရွိရင္

သူေျပာတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ အာရံုစိုက္ႏိုင္တယ္။

ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကားတယ္။

နားလည္တယ္။ မွတ္မိတယ္။

ေနာက္ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အခါမွာ ျပန္ေျပာႏိုင္တယ္။

ကိုယ္ေျပာတဲ့စကားကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္တဲ့သူနဲ႕ စကားေျပာရတာ

အားရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္စကားကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္တဲ့သူ၊

နားလည္တဲ့သူ၊ မွတ္မိတဲ့သူကို ပိုခင္တယ္။

ကိုယ့္စကားကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားမေထာင္တဲ့သူနဲ႕ စကားေျပာရတာ

စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတယ္။

စကားကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားမေထာင္လို႕ အိမ္ေထာင္ကြဲသြားတာ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

စာဖတ္တဲ့အခါမွာ စိတ္စုစည္းမႈရွိတဲ့သူဟာ စာရဲ႕အဓိပၸာယ္ကို ပိုၿပီး

နားလည္တယ္။ စာရဲ႕အရသာကို ပိုၿပီးခံစားႏိုင္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ ပဲ စာကို ပိုၿပီး စိတ္ဝင္စားတယ္။

စိတ္ဝင္စားမႈဟာ စိတ္စုစည္းမႈေပၚမွာ မူတည္တယ္။

စိတ္တည္ၿငိမ္ၿပီး သတိေကာင္းလာရင္ အရာရာတိုင္းဟာ ပိုၿပီး

စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းလာတယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ သမာဓိ ေကာင္းေအာင္လုပ္ရင္

စာပိုၿပီး ေတာ္လာတယ္။

အေၾကာင္းအက်ိဳးကို လြယ္လြယ္ကူကူ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္မယ္။

ဘာကိုပဲ ေလ့လာေလ့လာ ပိုၿပီး စိတ္ဝင္စားမယ္။ ေပ်ာ္မယ္။

ေပ်ာ္ခ်င္ရင္ သမာဓိေကာင္းေအာင္ လုပ္ပါ။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ နည္းနည္းေလာက္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ အာရံုစိုက္ၿပီး

လုပ္ရင္ ေအာင္ျမင္ဖို႕ မ်ားတယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

စိတ္ခ်မ္းသာေနတဲ့သူဟာ ဘဝမွာ ေတြ႕ရတဲ့ အခက္အခဲေတြကို

ေျဖရွင္းႏိုင္တယ္။

မေျဖရွင္းႏိုင္တာကို လက္ခံႏိုင္တယ္။

အဲဒါဟာ ႀကီးမားတဲ့ စြမ္းအားျဖစ္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ စြမ္းအားႀကီးတ့ဲသူဟာ ဘယ္သူလဲ လို႕ေမးရင္

စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနတတ္တဲ့သူ၊

 ျဖစ္လာတဲ့အခက္အခဲေတြကို ေအးေအးေဆးေဆး ေျဖရွင္းႏို္င္တဲ့သူ၊

မေျဖရွင္းႏိုင္တာကို လက္ခံႏိုင္တဲ့သူပဲ။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

သတိနဲ႕ေနရင္ စိတ္စြမ္းအားႀကီးလာတယ္။

စိတ္ခ်မ္းသာလာတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ခံႏိုင္ရည္ ရွိတယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

စိတ္ေအးခ်မ္းတဲ့သူဟာ သတိပိုေကာင္းတယ္။

သတိေကာင္းတဲ့သူဟာ စိတ္ပိုခ်မ္းသာတယ္။

စိတ္ခ်မ္းသာေနတဲ့အခါ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ အဆင္ေျပမလဲ ဆိုတာ သိတယ္။

အေကာင္းဆံုးကို ေရြးႏိုင္တယ္။

စိတ္လိုက္မာန္ပါ မလုပ္ဘူး။ မေျပာဘူး။

အဲဒါေၾကာင့္ အမွားနည္းတယ္။

အမွားနည္းလုိ႕ ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာ ေျဖရွင္းရတာ နည္းတယ္။

ဒါေၾကာင့္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈဟာ powerful strategy ျဖစ္တယ္။

အစြမ္းထက္တဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ ျဖစ္တယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ပူပူေလာင္ေလာင္ လုပ္တာဟာ အားနည္းတဲ့ လုပ္နည္းျဖစ္တယ္။

ေအးေအးေဆးေဆး လုပ္တာဟာ အားႀကီးတဲ့ လုပ္နည္းျဖစ္တယ္။

ငါ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ဟာ ဘယ္လို လုပ္နည္းလုပ္ဟန္လဲ။

အားႀကီးတဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္လား။

အားနည္းတဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္လား။

ေမးပါ။

ေရြးပါ။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Being happy is authentic power.

စိတ္ခ်မ္းသာေနတာဟာ စစ္မွန္တဲ့ power ျဖစ္တယ္။

ေလာကႀကီးက ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ေနလို႕ စိတ္ခ်မ္းသာေနတာ မဟုတ္ဘူး။

ေလာကႀကီးက ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ဘူး။

ဘယ္သူမွ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္ စိတ္တိုင္းက် မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

အဲဒီလို စိတ္တိုင္းက် မျဖစ္ေပမယ့္ စိတ္ခ်မ္းသာေနတာဟာ

power ႀကီးတဲ့သူမွသာ စြမ္းႏိုင္တယ္။

စိတ္ဓာတ္အင္အားႀကီးတဲ့သူမွသာ အေျခအေနတိုင္းမွာ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္

ေနႏိုင္တယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

လုပ္တုိိင္းျဖစ္လို႕ စိတ္ခ်မ္းသာေနတာ မဟုတ္ဘူး။

လုပ္တိုင္း မျဖစ္ဘူး။

မျဖစ္ေပမယ့္ စိတ္ခ်မ္းသာေနတယ္။

အဲဒါဟာ power ႀကီးတာ။

ဘယ္သူဟာ power ႀကီးသလဲ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနႏိုင္တဲ့သူဟာ power ႀကီးတယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ေလာကဓံတရားေတြနဲ႕ ေတြ႕တဲ့အခါ မတုန္လႈပ္တဲ့စိတ္ဟာ

အင္အားႀကီးတဲ့စိတ္ ျဖစ္တယ္။

ဘယ္ေလာက္အင္အားႀကီးသလဲဆိုတာ သိခ်င္ရင္ အဲဒါနဲ႕ တိုင္းတာလို႕ ရတယ္။

လိုတာ ရရင္ ေပ်ာ္တယ္။

လိုတာ မရရင္ စိတ္ဆိုးတာဟာ ကေလးစိတ္။

လိုတာရရင္ ေပ်ာ္ပါတယ္။

မရတဲ့အခါမွာ စိတ္မခ်မ္းမသာ မျဖစ္ရင္ ရင့္က်က္လာၿပီ။

မရတဲ့အခါ စိတ္မခ်မ္းမသာ မျဖစ္ရင္ ရေအာင္ လုပ္ဖုိ႕ ပိုလြယ္တယ္။

မရလည္း စိတ္မခ်မ္းမသာ မျဖစ္တဲ့သူက ပိုရတယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ငိုတဲ့ကေလး ႏို႕ဝတယ္ဆိုတာ ကေလးအတြက္ေတာ့ မွန္ပါလိမ့္မယ္။

လူႀကီးအတြက္ေတာ့ မမွန္ပါဘူး။

မငိုတဲ့လူႀကီးက ပိုလုပ္ႏိုင္လို႕ ပိုရတယ္။

ငိုတဲ့လူက ငိုေနတာနဲ႕ အားလည္းကုန္၊ အခ်ိန္လည္းကုန္လို႕ လိုတာ မရဘူး။

စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္တဲ့သူရဲ႕ဘဝက ပိုၿပီး အဆင္ေျပပါတယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

စိတ္ခ်မ္းသာမႈဟာ ဘဝေနနည္းပါ (ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက) စာအုပ္မွ

ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါတယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ဖို႕-၁၂၈…

"အေမ့ထံသို႕ ေပးစာမ်ား-၆၁..."

သို႕

ခ်စ္တဲ့အေမ

သားသတိတရ စာေရးလိုက္ပါတယ္။

သားတို႕အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ေမာလ္ထဲကို

တစ္ေန႕ေတာ့ ဆရာနဲ႕ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတစ္စု

ေရာက္လာၾကတယ္။

ဆရာေတြကလည္း အသက္ႀကီးေနၾကေတာ့ ပါေမာကၡေတြ ျဖစ္ဖုိ႕မ်ားတယ္။

ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကလည္း အသက္ေတြ သံုးဆယ္ပတ္ဝန္က်င္ေတြ

ရွိေနၾကေတာ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ ျဖစ္ၾကမယ္။

ရိုးရိုးေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြလည္း ဟုတ္ဟန္မတူဘူး။

ဘြဲ႕လြန္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြလို႕ ယူဆရတယ္။

က်ေနာ္တို႕ေမာလ္နဲ႕မေဝးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ နာမည္ႀကီး မစ္ခ်ီဂန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းႀကီး

တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။

ဆရာေတြကေတာ့ ေျခာက္ေယာက္ေလာက္ ရွိမယ္ထင္တယ္။

ေလးေယာက္က ဆရာေတြ၊ က်န္ႏွစ္ေယာက္က ဆရာမေတြ၊

ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ သံုးဆယ္ေက်ာ္တယ္။

ဆရာေတြက ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြကို ေမာလ္ထဲ ေခၚလာၿပီး စာလာသင္တယ္ေလ။

စာရြက္ေတြ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီေဝေပးတယ္။

ၿပီးေတာ့ ဆရာတစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ရွင္းလင္းေျပာေနတာကိုေတြ႕ရတယ္။

ဆရာေတြေျပာတာကို နားေထာင္ၾကတယ္။ ေမးခြန္းေတြ ေမးတယ္။

စာအုပ္နဲ႕လိုက္မွတ္သူေတြ နည္းနည္းပဲေတြ႕ရတယ္။

ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကေတာ့ ကင္မရာနဲ႕လိုက္ရိုက္ေနတာကိုေတြ႕ရတယ္။

အေမး အေျဖ ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္လုပ္တာေတြ႕ရတယ္။

မထင္မွတ္ပဲ အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႕ စာသင္တာေတြ႕ေတာ့

ငယ္ငယ္တုန္းက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝကို

ျပန္လြမ္းမိတယ္။ေနာက္ၿပီး

အေမရိကန္မွာ ေက်ာင္းျပန္တက္ရရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႕ေတြးမိတယ္။

အေမရိကန္မွာေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ အေကာင္းဆံုးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းႀကီးေတြ ရွိတယ္။

အမ်ားစုကေတာ့ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြပါ။

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြကလည္း အေကာင္းဆံုးေနရာမွာ အေကာင္းဆံုးအေဆာက္အဦးေတြ

နဲ႕တည္ေဆာက္ထားတာကိုေတြ႕ရတယ္။

ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္ေတြမွာ ရွိၾကတာ မ်ားတယ္။

ၿမိဳ႕ျပင္မွာ ရွိတာ နည္းတယ္။

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြကလည္း တစ္ခုနဲ႕တစ္ခုက အၿပိဳင္အဆိုင္ဆိုေတာ့

ပိုၿပီး ၿမိဳင္ေနေတာ့တာေပါ့။

ကုေဋႂကြယ္သူေ႒းျဖစ္သြားသူေတြကလည္း သူတို႕တက္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းေတြကို

သန္းေပါင္းမ်ားစြာ လွဴဒါန္းတာေတြလည္းလုပ္ေတာ့

တကၠသိုလ္ဟာေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ေနရာတစ္ခုလို

ဘာမွလိုေလေသးမရွိေအာင္ ျပည့္စံုေနတာကိုေတြ႕ရတယ္။

မစ္ခ်ီဂန္ တကၠသိုလ္ကို တရုပ္ျပည္ကလာေရာက္တက္ေနတဲ့တရုပ္လူမ်ိဳးေတြ

အမ်ားႀကီးေတြ႕ရတယ္။

ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္ရင္၊ အရည္အခ်င္းျပည့္မီရင္

ဘယ္ႏိုင္ငံကလာလာ လက္ခံတဲ့သေဘာထားကို ေတြ႕ရတယ္။

အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာေတာ့ အထက္တန္းပညာအထိ မသင္မေနရ သတ္မွတ္ထားၿပီး

တကၠသိုလ္ပညာေရးကေတာ့ ေငြေၾကးနဲ႕စတင္သတ္မွတ္ထားတဲ့ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံျဖစ္တယ္။

တတ္ႏိုင္တဲ့ေငြေၾကးေပၚမူတည္ၿပီး တကၠသိုလ္ကို သြားၾကတာကိုေတြ႕ရတယ္။

က်ေနာ္တို႕ေမာလ္ထဲမွာကိုပဲ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး တကၠသိုလ္ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့လူငယ္ေတြ

ရွိတယ္။ အခိ်န္ပိုင္းအလုပ္လုပ္ၿပီး ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။

အလုပ္သာလုပ္ၿပီးတက္ရင္လည္း ေက်ာင္းစရိတ္က လံုေလာက္ပါတယ္။

ဒီမွာေနသူအမ်ားစုဟာ ကိုယ့္စရိတ္ကိုယ္ရွာၿပီး တကၠသိုလ္ေက်ာင္းတက္တာ

အစဥ္အလာတစ္ခုလိုျဖစ္ေနတယ္။

မိဘစရိတ္နဲ႕တက္သူေတြ ရွိၾကေပမယ့္ အနည္းစုပါပဲ။

က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕သမီးဆိုရင္လည္း ကိုယ့္စရိတ္နဲ႕ကိုယ္

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းတက္တာ ဒီႏွစ္ဆိုရင္ ဘြဲ႕ေတာင္ ရၿပီ။

ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကသာ အလုပ္ရွာရင္ အလုပ္ရွင္ေတြက ဦးစားေပးၿပီး

အလုပ္ေပးၾကတာကို သတိျပဳမိတယ္။

သံုးဦးသံုးဖလွယ္ အက်ိဳးရွိတယ္။

တစ္ဦးက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားအတြက္ ေက်ာင္းစရိတ္ရတယ္။

လုပ္ငန္းဆိုင္ရာေတြမွာ ကၽြမ္းက်င္လာၾကတယ္။

ေနာက္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ အလုပ္ရွင္အတြက္ လုပ္အားရတယ္။

 ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ပိုင္းလုပ္သားအတြက္ ေဘာနပ္ေပးစရာမလိုဘူး။

လခတိုးေပးစရာ မလိုဘူး။အေထြေထြြျပႆာနာလည္း မရွိဘူး။

ေနာက္ဆံုးတစ္ဦးျဖစ္တဲ့အစိုးရအတြက္

အရြယ္ေရာက္သူတိုင္း၊ေယာက်ာ္းမိန္းမတိုင္းရဲ႕လုပ္အားကို ရလိုက္တဲ့အတြက္

တိုင္းျပည္ရဲ႕ကုန္ထုတ္လုပ္မႈတိုးတက္လာတယ္။

တိုင္းျပည္တိုးတက္တဲ့အေၾကာင္းရင္းေတြထဲမွာ

ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားနဲ႕ကၽြမ္းက်င္လုပ္အားေတြအမ်ားႀကီးရလိုက္တာဟာ

အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုျဖစ္မယ္ထင္မိတယ္။

က်ေနာ္တို႕ငယ္ငယ္တုန္းက ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ပဲ ေက်ာင္းတက္တာတစ္ခုတည္းလုပ္ေတာ့

မိဘအတြက္ ဝန္ထုတ္ဝန္ပိုးျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ အခုမွ သေဘာေပါက္လာမိတယ္။

ၿပီးေတာ့ လုပ္ငန္းဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္မႈမွာ ဘာတစ္ခုမွ မရလိုက္ဘူး။

လက္ေၾကာမတင္းခဲ့ေလသမွ် အခုမွ ဒုကၡ လွလွေတြ႕ေတာ့တယ္အေမ။

က်ေနာ္ရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ဦးျဖစ္သူကို က်ေနာ္ေမးၾကည့္ဖူးတယ္။

“အေမရိကန္ေတြ ဘာေၾကာင့္တိုးတက္လာၾကသလဲ”

သူျပန္ေျဖတဲ့စကားက မွတ္သားစရာျဖစ္လို႕ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးျဖစ္ကထဲကိုက အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြက အမ်ိဳးသားနဲ႕

အခြင့္အေရးအတူတူ ရေအာင္ေတာင္းဆိုတယ္။ ရတယ္။

ၿပီးေတာ့ အမိ်ဳးသားေတြနဲ႕ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး အလုပ္လုပ္တယ္။

ေမာ္ေတာ္ကားေတြ ျပင္တယ္။ ကားအသစ္ေတြကို တပ္ဆင္တယ္။

စစ္လက္နတ္ေတြ ထုတ္လုပ္မႈမွာလည္း အမ်ိဳးသမီးေတြက ရင္ေဘာင္တန္းၿပီးလုပ္တယ္။
ၿပီးေတာ့ ေလယာဥ္တည္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာလည္း မိန္းမေတြက ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္တယ္။

အမိ်ဳးသမီးေတြ မလုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ၾကမ္းေတြ မရွိသေလာက္ကို

အမ်ိဳးသမီးေတြက လုပ္တယ္။

အဲဒီတုန္းက ဂ်ပန္မေတြဟာ “က်မမွာ မိန္းမသားလုပ္ေကာင္းတုန္းပဲေလ”။

ဂ်ပန္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္က ဒါကိုေတြ႕ၿပီး အေမရိကန္ကိုလိုက္ဖို႕မလြယ္ဘူးဆိုတာကို

သိလို႕ အဲဒီအေၾကာင္းကို စာအုပ္ေရးခဲ့ဖူးတယ္” တဲ့။

ႏိုင္ငံတိုးတက္ဖုိ႕ဆုိရင္ ပညာဟာ အေရးႀကီးတယ္။

ၿပီးေတာ့ လုပ္အားနဲ႕တိုင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္ရတာပါအေမ။

ပါးစပ္က ေအာ္ေနရံုနဲ႕တိုင္းျပည္တိုးတက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။

“က်ေနာ္တို႕တိုင္းျပည္ ဘာေၾကာင့္ဆင္းရဲသလဲ”

အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုမွာ လူတိုင္းလူတိုင္းရဲ႕လုပ္အားကို အျပည့္အဝ မရလိုက္တာပဲ။

ဒါဟာ ျငင္းလို႕မရတဲ့ကိစၥပဲ။

လူတိုင္းနီးပါးဟာ

လုပ္ပိုင္ခြင့္ မရွိဘူး။

လုပ္ခြင့္မရဘူး။

မလုပ္ႏိုင္ဘူး။

ဒီေတာ့လူတုိင္းနီးပါးဟာ

ဆင္းရဲၾကတယ္။

စာရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ တိုင္းသူျပည္သားဆင္းရဲေတာ့

တိုင္းျပည္လည္း ဆင္းရဲေတာ့တာေပါ့။

ဒီမွာက လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။

လုပ္ခြင့္ရတယ္။

လုပ္ႏိုင္တယ္။

အဲဒါ ကြာျခားခ်က္ပဲ။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ရာသီဥတုဟာ တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ ေအးသထက္ ေအးလာတယ္။

ညတိုဟာ ရွည္သထက္ ရွည္လာတယ္။

ဟိုတုန္းက ည ၉း၃၀နာရီမွ ေနဝင္တယ္။

အခုဆိုရင္ ညေန ၅း၃၀နာရီဆိုရင္ ေနကို မျမင္ရေတာ့ဘူး။

ေမွာင္နဲမဲမဲ ျဖစ္ေနၿပီ။

အလုပ္နားတဲ့ရက္ေတြမွာ က်န္းမာေရးေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တဲ့အေနနဲ႕

ေမာလ္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ အတြင္းလမ္းကို ေလွ်ာက္တာေတာင္

နာရီဝက္ေလာက္ ၾကာတယ္။

အျပင္ဖက္ကေလွ်ာက္ရင္ အခ်ိန္ ႏွစ္ဆေလာက္ ကုန္မယ္ထင္တယ္။

ေမာလ္ထဲမွာ အပူဓာတ္ေပးထားေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္လို႕ပိုအဆင္ေျပတယ္။

နာရီဝက္ေလာက္ ခပ္ျပင္းျပင္း လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရင္ ေခၽြးစို႕လာတယ္။

ဒီကလူေတြ ဘာေၾကာင့္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သလဲဆိုတာ အခုေတာ့ နားလည္လာသလိုပဲ။

အေအးဒဏ္ခံႏို္င္ေအာင္ဆိုတာ အေၾကာင္းတစ္ခုျဖစ္မယ္ထင္တယ္။

ဆိုင္ခန္းေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။

ေရာင္းကုန္ကလည္း မိ်ဳးစံုလွပါတယ္။

အမ်ားစုက အထည္ဆိုင္ေတြ ကို သတိထားမိတယ္။

စတိုင္လ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊

အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး။

လူလတ္တန္းစားေတြ မ်ားတဲ့ေနရာမွာ အထည္ေရာင္းတာဟာ တြက္ေျခကိုက္တယ္လို႕

အေမေျပာခဲ့ဖူးတာ မွန္ေနျပန္ၿပီ။

အေမေရ႕

တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ အေမ့စကားေတြ မွန္ေၾကာင္းကို သိရတယ္။ 

အဲဒီအခါတုိင္း အေမ့ကို အေဝးက ဦးတင္မိပါတယ္။

အေမ့ကိုခ်စ္တဲ့သား

ေအာင္ဝင္းဟိန္း

လင္စင္းၿမိဳ႕၊

မစ္ခ်ီဂန္ျပည္နယ္၊

အေမရိကန္ႏိုင္ငံ။ 
၁၁-၁၈-၂၀၁၂