" လွတဲ့စိတ္နဲ႕ ၾကည့္..."

၁။

“ အေပ်ာ္ဆံုးလူ…”

(ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက )

++++++++++++++++++++++++++++++++

သတိရတိုင္း ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ေလးသိၿပီး

သတိကပ္ၿပီး ေနပါ့မယ္လို႕

အဓိ႒ာန္ပါ။

++++++++++++++++++++++++++++++++

ဘာဘဲလုပ္လုပ္၊

ဘာဘဲေတြးေတြး၊

အခ်ိန္မေရြး၊ အခါမေရြး၊ သတိနဲ႕ေနရတာ

အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

++++++++++++++++++++++++++++++++

ဆရာဝန္တစ္ဦးအေနနဲ႕ ေဆးခန္းေရာက္လို႕

လူနာေတြ စမ္းသပ္ၾကည့္ရႈရတဲ့အခါ

မွာလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ သတိေလးကပ္ၿပီး၊

သိၿပီး ေတာ့ လုပ္ပါတယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++

၂။

ဘုရားကို ၾကည္ညိဳရင္

တရားနဲ႕ပူေဇာ္ပါ။

( ရသေလာက္ သတိပ႒ာန္တရားေလးနဲ႕ေနပါ )

++++++++++++++++++++++++++++++++

အေပ်ာ္ဆံုးလူဆိုတာ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ေကာင္းတဲ့

အရည္အခ်င္းေတြကို အျမင့္မားဆံုး၊ အေကာင္းဆံုး

ျဖစ္ေအာင္ ထုတ္ေဖာ္လိုက္တဲ့ လူပဲ။

++++++++++++++++++++++++++++++++

ဆရာဝန္ဆိုရင္ လူနာကို ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့

ေမတၱာ၊ ေစတနာ၊အျပည့္နဲ႕ကုသေပးလိုက္တယ္ ဆိုရင္

သူ႕မွာ ေမတၱာ၊ေစတနာအျပည့္ပါတဲ့စိတ္ထား

ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္

ျမင့္ျမတ္မႈ သေဘာရွိပါတယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++

၃။

စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ၊ ျမင့္ျမတ္မႈရဖို႕က ေတာ့

ဝိပႆနာတရားကို

တကယ္ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အားထုတ္မွ

ျဖစ္မွာပါ။

++++++++++++++++++++++++++++++++

၄။

“ သတိဆိုတဲ့ေနအိမ္…”

တရားအားထုတ္လို႕ ပိုၿပီးသတိ၊ သမာဓိ ၊ေတြ

ရင့္က်က္ၿပီး ပိုသိမ္ေမြ႕တဲ့အာရံုေတြကိုသိႏိုင္တဲ့

အဆင့္ေရာက္ရင္ေတာင္မွ

အာနာပါနနဲ႕ ထိသိကို

အေျခခံအေနနဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ

လက္မလႊတ္သင့္ဘူး။

++++++++++++++++++++++++++++++++

တကယ္ အဓိကအက်ဆံုးအလုပ္က

အသိဉာဏ္ ပါ။

ဘဝျဖစ္လာတာဟာ အသိဉာဏ္ရဖို႕ဆိုရင္

စိတ္ဓာတ္ျမင့္မားမွ၊

စိတ္ဓာတ္ျမင့္ျမတ္မႈရွိမွ၊

ျဖစ္ႏိုင္မယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++

တရားဆိုတာ သစၥာတရား၊

အမွန္တရား။

အမွန္တရားကို တကယ္သိခ်င္ရင္

သစၥာရွိမွပဲ ျဖစ္တယ္။

ရိုးသားမႈအျပည့္အဝ ရွိမွပဲ ျဖစ္တယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++

၅။

ဘဝရဲ႕အရည္အေသြးကိုေကာင္းေစတာ

အသိဉာဏ္ပါ။

အသိဉာဏ္ရွိဖို႕ဆိုတာ အသိရွိမွ ျဖစ္မယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++

၆။

“ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ၏လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္…”

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္

ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ သူ႕ကို ဘယ္သူနဲ႕မွ

မႏိႈင္းတာ အေကာင္းဆံုးပဲ။

++++++++++++++++++++++++++++++++

ကၽြန္စံနစ္မရွိေတာ့ဘူးဆိုေပမယ့္ ကၽြန္စိတ္ေတာ့

ရွိေနၾကတယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++

လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ

အခြင့္အေရးတစ္ခုရမယ္ဆိုရင္

ဒူးေထာက္ဖို႕ဝန္မေလးၾကဘူး။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္မေလးစားဘူး။

ကိုယ့္ဂုဏ္သိကၡာကို ကိုယ္တန္ဖိုးမထားဘူး။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္ေရာင္းစားေနၾကတယ္။

ကို္ယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္ေရာင္းကုန္တစ္ခုလို

သေဘာထားၾကတယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++

ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အသံုးခ်ဖို႕ မရည္ရြယ္ပဲ

ခင္မင္မႈကိုအဓိကထားတဲ့ဆက္ဆံေရးဟာ

စိတ္ေက်နပ္မႈကို အမ်ားဆံုးေပးတဲ့

ဆက္ဆံေရးျဖစ္တယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++

၇။

အတၱရဲ႕သဘာဝကို ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားပါ။

အတၱမွာ လံုၿခံဳမႈဆိုတာ မရွိဘူး။

အၿမဲတန္းစိုးရိမ္ေနတယ္။

အၿမဲတန္းေၾကာက္ေနတယ္။

အေၾကာက္ေျပဖို႕ ကို နည္းမ်ိဳးစံု

ႀကိဳးစားရတယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++

လွတဲ့စိတ္နဲ႕

ၾကည့္မွ

လွတာကို ျမင္တယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++

ပိုက္ဆံရခ်င္လို႕ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာေတာင္မွ

တကယ့္ေမတၱာ၊ေစတနာေလးနဲ႕

ျဖည့္ေပးလိုက္ပါ။

++++++++++++++++++++++++++++++++

ေလာကႀကီးကို တကယ္အလွဆင္ခ်င္တယ္္ဆိုရင္

ေလာကႀကီးရဲ႕အလွကိုလည္း တကယ္ျမင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္

သတိနဲ႕ေနတဲ့ အေလ့အက်င့္ကို

မ်ားမ်ားလုပ္ပါ။

++++++++++++++++++++++++++++++++

ကိုယ့္ေလာက လွခ်င္ရင္ သူတစ္ပါးအတြက္လည္း

ပဲ သူတို႕ေလာကကို လွေအာင္

လုပ္ေပးပါ။

++++++++++++++++++++++++++++++++

“ စားခ်င္တဲ့လူတိုင္းကို ဖိတ္ပါတယ္…”

ကင္းဆပ္ေဒသမွာ သီးႏံွရိတ္သိမ္းတဲ့ရာသီျဖစ္ပါတယ္။

သီးႏွံေႁခြစက္ဟာ လယ္တစ္ကြက္ကေနာက္တစ္ကြက္ကို

ေျပာင္းၿပီးအလုပ္လုပ္ေနရပါတယ္။

ဂ်ဳံေတြကိုေႁခြေနတဲ့ စက္သံဟာ မနားေတာ့ပါ။

ဂ်ဳံေတြကိုေႁခြတဲ့လုပ္ငန္းမွာ လယ္ပိုင္ရွင္တစ္ဦးဟာ

နီဂရုိုးလူမ်ဳိး ႏွစ္ေယာက္ကုိ ခန္႕ထားခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီလယ္ပိုင္ရွင္ဟာ လူတစ္ေယာက္ကို သံုးသပ္ရာမွာ

အဲဒီလူရဲ႕အသားအေရာင္ကို အေျခမခံပါ။

အလုပ္လုပ္ကိုင္ပံုကိုသာ အေျခခံပါတယ္။

အျခားမ်က္ႏွာျဖဴအလုပ္သမားေတြဟာ နီဂရုိးေတြနဲ႕ေတာ့

အတူတူေတာ့ အလုပ္လုပ္ၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ စားေသာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အတူတူမစားေသာက္ၾကပါ။

ဂ်ံဳေႁခြအလုပ္သမားျဖစ္ၾကတဲ့မ်က္ႏွာျဖဴေတြဟာ

နီဂရိုးလူမ်ိဳးေတြနဲ႕ေန႕လည္စာ၊ ညစာ အတူတူမစားဆိုတဲ့စကားသံကို

လယ္ပိုင္ရွင္ကၾကားသြားပါတယ္။

လယ္ပိုင္ရွင္ရဲ႕ဇနီးက ၾကက္၈-ေကာင္ကို ခ်က္ျပဳတ္ဖို႕စီစဥ္ပါတယ္။

အသံုးျပဳတဲ့ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ကေလထဲမွာ ပ်ံ႕လြင့္ေနပါတယ္။

ဆာေလာင္ခ်ိန္မွာ စားခ်င္စဖြယ္အနံ႕အရသာမ်ိဳးျဖစ္ေနပါတယ္။

ေန႕လည္စာ စားဖို႕အခ်ိန္က်ေရာက္တဲ့အခါ ထမင္းစားပြဲမွာ

ေမႊးႀကိဳင္ေကာင္းမြန္တဲ့အစားအစာမ်ားနဲ႕ျပည့္ေနပါတယ္။

အလုပ္သမားေတြဟာ လက္ေတြကိုေဆးေၾကာၿပီး ထမင္းစားဖို႕အေခၚေစာင့္ေနပါတယ္။

ခဏအၾကာတြင္ လယ္ပိုင္ရွင္ရဲ႕ဇနီးက တံခါးေပါက္မွ ထြက္လာပါတယ္။

သူမဟာ နီဂရုိးႏွစ္ေယာက္ဆီသြားၿပီး ထမင္းစားပြဲကို ေခၚလာခဲ့ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ထိပ္ဆံုးထိုင္ခံုမွာ ေနရာခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ခဲြျခား၊ခြဲျခားလုပ္ခ်င္တဲ့ မ်က္ႏွာျဖဴအလုပ္သမားေတြဘက္လွည့္ၿပီး

ေျပာလိုက္တာက…

“ ကဲ…အားလံုးပဲ၊

စားခ်င္တဲ့လူတိုင္းကို ဖိတ္ပါတယ္…”

" ဘုရားရွိ-မရွိ..."

တစ္ခါတုန္းက
ဘုရားကို လံုးဝမယံုၾကည္သူတစ္ဦးရွိပါတယ္။
သူက သူ႕ရဲ႕အိမ္မွာေနတဲ့အိမ္ေဖာ္မေလးကို
ညတိုင္း အိပ္ရာမဝင္ခင္ေျပာရမယ့္စကားေတြ
ကို သင္ၾကားေပးပါတယ္။
သူသင္ၾကားေပးတဲ့စကားမွာ
" ဘုရားဟာ ဘယ္မွာမွ မရွိ "
ဆိုတဲ့စကားျဖစ္ပါတယ္။
အဂၤလိပ္လိုကေတာ့
" God is nowhere."ျဖစ္ပါတယ္။

အိမ္ေဖာ္မေလးက အဲဒီစာကို အလြတ္က်က္ပါတယ္။
စကားလံုးေတြကိုလည္း ေပါင္းၿပီးက်က္ပါတယ္။
ေပါင္းက်က္ရာမွာ...

' G-o-d......God
i-s.....is
n-o-w.....now
h-e-r-e.....here '

လို႕ေပါင္းဖတ္ပါတယ္။
အဲဒီလိုေပါင္းဖတ္ရတာလြယ္တယ္လို႕လည္းေျပာပါတယ္။

God is now here.
လို႕ဖတ္ပါတယ္။
အဓိပၸာယ္မွာ
" ဘုရားသခင္ဟာ အခု ဒီမွာ ရွိ္ပါတယ္..."
ဆိုၿပီးထြက္လာပါေတာ့တယ္။

" အမ်ိဴးသမီးေတြကို ဦးစားေပးပါတယ္..."

အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးတစ္ဦးက ေျပာျပတဲ့ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါတယ္။
ေျမာက္အေမရိကတိုက္ကို စစ္မျဖစ္မီကာလက အလည္အပတ္ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။
လင္နဲ႕မယား အတူလမ္းေလွ်ာက္ရာမွာ အမ်ိဳးသမီးက အမ်ိဳးသားကို ေလးစားတဲ့အသြင္နဲ႕
လင္ရဲ႕ေနာက္က ေလးေလးစားစားလိုက္တာကို အဲဒီအဂၤလိပ္လူမ်ိဳးက ျမင္ခဲ့ပါတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ သတိထားမိပါတယ္။
စစ္ၿပီးတဲ့ကာလေနာက္ပိုင္းမွာလည္း အဲဒီအဂၤလိပ္လူမ်ိဳးက
သူေရာက္ခဲ့တဲ့အေမရိကတိုက္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ေရာက္ျပန္ပါတယ္။

ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ
အမိ်ဳးသားမ်ားက အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ႕ေနာက္ဘက္က
လမ္းေလွ်ာက္ေနတာကို ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ႕ရေတာ့
ေတာ္ေတာ္အံၾသေနမိပါတယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ မေနႏိုင္တဲ့အတြက္ အဲဒီအဂၤလိပ္လူမ်ဳိးက
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ရဲ႕လူႀကီးကို
ဒီေဒသက အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕အေျခအေနကို တိုးတက္လာေအာင္
ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့အတြက္
ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာၿပီး အေၾကာင္းရင္းကိုေမးၾကည့္မိပါတယ္။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ရဲ႕လူႀကီးက
" ခ်ီးက်ဴးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဒီအျပဳအမူကလည္း သိပ္ေကာင္းပါတယ္။
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕တိုင္းျပည္မွာ မရွာရေသးတဲ့ေျမျမွဳပ္မိုင္းေတြရွိတဲ့ေနရာေတြက
အမ်ားႀကီး က်န္ေသးလို႕ ဒီယဥ္ေက်းမႈေပၚေပါက္လာတာပါ "တဲ့။

" အလုိအပ္ဆံုးအရာ..."

ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေကာင္းဆံုးစိတ္ထားနဲ႕

အေကာင္းဆံုးကို လုပ္မွပဲျဖစ္မယ္။

အဲဒါ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ အေသခ်ာဆံုးလမ္းပဲ။

(ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ငါရတာေတြ အားလံုးကို ထားခဲ့ရမွာ ေသခ်ာတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေပးေလေလ၊

တိုးလာေလေလပါပဲ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ဘယ္လိုအေျခအေနမွာျဖစ္ေစ၊

ကိုယ့္သေဘာထားကို မွန္ေအာင္ထားႏို္င္တဲ့သူဟာ

လြတ္လပ္တဲ့သူ ျဖစ္တယ္။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ေလာကရဲ႕သဘာဝကိုက အဆင္မေျပတာ အၿမဲတမ္းရွိေနတာပဲ။

ေလာကႀကီးဟာ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္လာမွာ

မဟုတ္ဘူး။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

မေကာင္းတဲ့အက်င့္ကို သတိေလးနဲ႕ ကပ္ၿပီးေတာ့

သိလိုက္ဖို႕သာ ပထမအဆင့္ျဖစ္တယ္။

သတိနဲ႕သိၿပီးေတာ့မွပဲ သူ႕က္ိုေဖ်ာက္လိုက္ပါ။

တစ္ခုခုလုပ္ေနတဲ့ အခါမွာလည္း

ဘာဘဲလုပ္လုပ္ အဲဒီအလုပ္ကို သိၿပီးေတာ့လုပ္ေနဖို႕ပဲ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ပင္ပန္းတဲ့အခါ ၊

အလုပ္မ်ားတဲ့အခါ၊

အဲဒီအခါမ်ိဳးမွာ တရားထိုင္ဖို႕

အလုိအပ္ဆံုးပဲ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အိပ္ရာထဲေရာက္ၿပီဆိုရင္

အိပ္ရာထဲမွာအိပ္ေနရင္းနဲ႕

အားထုတ္ပါ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အိပ္ေနရင္းနဲ႕ပဲ

အသက္ရႈတာေလးကို

သိၿပီးေတာ့ ေနလိုက္ပါ။

ေတြးလိုက္ရင္ ေတြးတယ္ဆိုတာေလးကို စိတ္က

သိလိုက္ပါ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ေလာကႀကီးကို တိုးတက္ေစခ်င္ရင္

ေကာင္းေစခ်င္ရင္၊

ႀကီးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊

ငယ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊

တစ္ဦးကို တစ္ဦး

ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံပါ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

သတိရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ

သိမ္ငယ္စိတ္၊

အားငယ္စိတ္၊

ေၾကာက္စိတ္ဆိုတာ မရွိ္ဘူး။

သူတစ္ပါးရဲ႕အရွိန္အဝါက ကိုယ့္ကို

မလႊမ္းမိုးႏိုင္ဘူး။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အဂၤလိပ္စာဟာ ဘဝထဲကို ေရာက္လာမွ

ကၽြမ္းက်င္လာတာပါ။

ဘယ္ကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘဝထဲကို ေရာက္မွ

တကယ္ထိေရာက္မႈရွိတယ္။

တကယ္ေလးနက္မႈရွိတယ္။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

တရားအားထုတ္တာလည္း ဘဝထဲကို ေရာက္မွပဲ

တကယ္ထိေရာက္မႈရွိတယ္။

တရားအားထုတ္လို႕ရွိရင္

ေလာဘနည္းသြားမယ္၊

ေဒါသ၊ေမာဟ လည္း နည္းလာမယ္။

မာန၊႑ႆ၊

မစၥရိယ၊

ကုကၠဳစၥ၊

ဥဒၶစၥတို႕၊

ဝီစိကိစၦာ၊

ထိနမိဒၶ(ထိုင္းမိႈင္မႈ)

နည္းသြားမယ္။

ကင္းသြားမယ္။

(ျမတ္စြာဘုရား)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

စားတုန္း၊ေသာက္တုန္း၊

ဝါးတုန္း၊မ်ိဳတုန္း၊

လ်က္တုန္း၊မွာ

သတိေလးနဲ႕

ဉာဏ္ေလးနဲ႕

သိၿပီးေတာ့မွ ျပဳပါ။

(ျမတ္စြာဘုရား)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ဘဝထဲကို သတိပ႒ာန္တရား

တကယ္ေရာက္ဖို႕ပါပဲ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ရုတ္တရက္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ
အေမရိကားကို သြားဖို႕ျဖစ္လာေတာ့
သြားဖို႕စီစဥ္ရပါတယ္။
အဲဒီအထဲမွာ မွတ္စုစာအုပ္ေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
ဆိုတာ စဥ္းစားရပါတယ္။
ႏွစ္ရွည္လမ်ားေရးသားခဲ့တဲ့မွတ္စုစာအုပ္ကို မထားခဲ့ခ်င္ဘူး။
ယူသြားဖို႕ကလည္း မ်ားလြန္းလို႕မလြယ္ကူပါဘူး။
အဲဒီေတာ့ အေကာင္းဆံုးလို႕ထင္တဲ့အလုပ္တစ္ခုက
အဲဒီမွတ္စုစာအုပ္ေတြထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာေတြကို
ကြန္ပ်ဴတာစာမ်က္ႏွာထဲေရးထည့္ထားဖို႕ကို စဥ္းစားမိတယ္။
ေရးရမယ့္စာေတြကမ်ားၿပီး ရတဲ့အခ်ိန္ေတြကနည္းေနတယ္။
ေဆးခန္းအားတဲ့အခ်ိန္တိုင္းကို စာေရးေနျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ စံနစ္မက်ခဲ့ပါဘူး။
အဲဒါေၾကာင့္ ေရးၿပီးသားမွတ္စုေတြဟာ ဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာေပၚတင္တဲ့အခါ
အႀကိမ္ႀကိမ္ပါလာမ်ိဳးရွိ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးဖို႕ႀကိဳတင္ေတာင္းပန္ထားခ်င္ပါတယ္။
အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ဖတ္ျဖစ္ေတာ့
ပိုၿပီးသေဘာေပါက္နားလည္တယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕
ျပန္ဖတ္ၾကည့္ပါ။
တစ္ႀကိမ္္နဲ႕တစ္ႀကိမ္ နားလည္သေဘာေပါက္တာ မတူတာကိုေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

အခုမွတ္စုစာမ်က္ႏွာေတြဟာ
ေရးျခားေျမျခားေရာက္တဲ့အခါ စိတ္ဓာတ္ခြန္းအားေတြျဖစ္လာတာမို႕
လုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္ေတြထဲမွာ
မွန္တဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္သြားတာကို ေက်နပ္မိပါတယ္။

ေဒါက္တာေအာင္ဝင္းဟိန္း