" အေမ့ထံသို႕ေပးစာမ်ား-၂..."

သို႕…..

ခ်စ္တဲ့ အေမ

သားသတိရစြာျဖင့္စာေရးလိုက္ပါတယ္။

အေမေၾကာင့္ သားဆရာဝန္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

တကယ္တန္းဆိုရင္ သားဟာ လူေတာ္မဟုတ္ပါဘူး။

ေတာ္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့သူသာျဖစ္ပါတယ္။

အေမရဲ႕အားေပးမႈေၾကာင့္သာ သားဆရာဝန္ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ

အေမသိသလို သားလည္းသိေနပါတယ္။

သား အေျခခံပညာ အထက္တန္းကိုေအာင္ေတာ့

သားက စစ္ထဲဝင္ခ်င္တယ္။

စစ္ထဲဝင္ရျခင္းအေၾကာင္းကလည္း

အေဖကြယ္လြန္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ

အေမဟာ ပင္ပန္းႀကီးစြာနဲ႕သားတို႕ညီအကို

ေမာင္ႏွမ ငါးေယာက္ကို လုပ္ေကၽြးခဲ့တယ္။

အေဖဆံုးေတာ့ သားက ငါးႏွစ္သားပဲရွိေသးတယ္။

သားေအာက္က ညီက ႏွစ္ႏွစ္သားေလးပဲရွိေသးတယ္။

ညီမေလးက ကိုယ္ဝန္ႏွစ္လနဲ႕က်န္ခဲ့တယ္။

အေဖေတာင္သိမသြားဘူး၊

အမက ရွစ္ႏွစ္သမီးေလး၊

အကိုအႀကီးဆံုးက ဆယ့္တစ္ႏွစ္သားသာရွိေသးတယ္။

အေမအားကိုးရေလာက္ေအာင္ တစ္ေယာက္မွမရွိေသးဘူး။

အေမကလည္း အေဖကို အားကိုးၿပီးရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို တက္လာခဲ့တယ္။

ရန္ကုန္ေရာက္ၿပီးမၾကာလိုက္ပါဘူး။

အေဖက အရက္ေတြေသာက္ရင္းက

အသည္းေရာင္လို႕ယူဆရတဲ့ေရာဂါနဲ႕ကြယ္လြန္ပါေလေရာ၊

ယူဆရတယ္ဆိုတာက အေဖက ေဆးရံုကိုေၾကာက္တယ္။

ေနမေကာင္းျဖစ္ကထဲက ေဆးရံုတက္ဖို႕ အေမက အတန္တန္ေျပာေပမယ့္

အေဖကျငင္းခဲ့တယ္။

တစ္ပတ္ျပည့္လို႕ေရာဂါမသက္သာလာေတာ့

ေနာက္ေန႕ဆိုရင္ ေဆးရံုတက္ေတာ့မယ္လို႕ ေျပာတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႕မိုးေတာင္မလင္းလိုက္ဘူး။

နံနက္ ( 3:30 ) နာရီမွာ အေဖက ကြယ္လြန္သြားၿပီ။

ဒါေၾကာင့္ အေဖ ဘာေရာဂါျဖစ္တယ္ဆိုတာကို တိတိက်က်

မသိလိုက္ရဘူး။

အေဖက အရက္ကို စြဲစြဲလမ္းလမ္းေသာက္တတ္ေတာ့

အရက္နဲ႕ဆိုင္တဲ့ေရာဂါတစ္ခုခုကို ခန္႕မွန္းေျပာလိုက္တာ။

တကယ္ဆိုရင္ အေဖဘာျဖစ္ၿပီးေသဆံုးသြားတယ္ဆိုတာ

ဘယ္သူမွ တိတိက်က်မသိၾကပါဘူး။

အေဖဆံုးေတာ့အေမက အသက္ ( ၃၆ ) ႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္။

အရြယ္ေကာင္းတုန္းလို႕ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အေမဟာ သားသမီးေတြရဲ႕အက်ိဳးကိုၾကည့္ၿပီးေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳခဲ့ပါဘူး။

အဲဒီကိစၥအတြက္ အေမကို ေက်းဇူးတင္လို႕မဆံုးႏိုင္ပါဘူး။

အေမသာေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ရင္...

က်ေနာ္တို႕ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ ဖေထြးနဲ႕ေနရမယ့္ဒုကၡကို

ေတြးၾကည့္ရံုနဲ႕ စိုးေၾကာက္မိပါတယ္။

အေမဟာ ေနာက္အိမ္ေထာင္ မျပဳခဲ့တဲ့အတြက္

အေမကို အရမ္းေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

ၿပီးေတာ့

အေမႀကီးလို႕ေခၚတဲ့အဖြားအိုကလည္း

သူ႕ရဲ႕သမီးျဖစ္တဲ့အေမမွာ လင္ေယာက်ာ္းမရွိေတာ့တာမို႕

ရြာကို ျပန္လိုက္ခဲ့ဖို႕ေခၚျပန္တယ္။

အေမက သားသမီးေတြျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တို႕တေတြ ပညာမတတ္မွာစိုးတာေၾကာင့္

အေမက ျပန္လိုက္မသြားဘဲ ျငင္းခဲ့ပါတယ္။

အေမရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွန္ခဲ့ပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ အေမျဖစ္ေစခ်င္သလို

က်ေနာ္တို႕ညီအက္ုိေတြ အမ်ားစုက ပညာတတ္ေတြျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

ဒီကိစၥအတြက္လည္း အေမကိုေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က အေဖဆံုးသြားေတာ့

အေမဟာ ကိုယ္ဝန္ႏွစ္လနဲ႕က်န္ခဲ့တယ္။

အဲဒီကိစၥကို အေဖလည္း သိမသြားသလို အေမလည္း ႀကိဳတင္မသိခဲ့ပါဘူး။

လင္ေယာက်ာ္းမရွိဘဲနဲ႕ကေလးေမြးရတဲ့ဒုကၡက

ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားတယ္ဆိုတာ အေမကိုယ္တိုင္ပဲသိပါလိမ့္မယ္။

ကိုယ္ဝန္ကိုလြယ္ရတဲ့ဒုကၡ၊

အေဖမရွိဘဲ ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးရတဲ့ဒုကၡ၊

အဲဒီကေလးတစ္ေယာက္ကိုႀကီးျပင္းေအာင္ျပဳစုပ်ိဳးေထာက္ရမယ့္ဒုကၡ၊

ဒုကၡေတြမ်ိဳးစံုေအာင္ႀကံဳရတဲ့ၾကားထဲက အဲဒီကေလးကို ဖ်က္ခ်လိုက္တာအေကာင္းဆံုးလို႕

အလကားအႀကံလာေပးသူေတြရဲ႕စကားကို ဆန္႕က်င္ရတဲ့ဒုကၡကလည္း အေမအတြက္

ဒုကၡအခက္အခဲမ်ားစြာႀကံဳရပါတယ္။

ဒါေတြကိုလည္းအေမႀကံ႕ႀကံ႕ခံႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္

အေမကိုေက်းဇူးထပ္တင္မိရျပန္ပါတယ္။

အေမရဲ႕ေက်းဇူးကႀကီးမားလွပါတယ္အေမ၊

ဒီေန႕ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲေရးပါရေစေတာ့အေမ၊

အေမကို သားအေဝးက ဦးတင္ကေတာ့လိုက္ပါတယ္။

ခ်စ္တဲ့သား

ေအာင္ဝင္းဟိန္း

ဆန္ဟိုေဆး ( San Jose )

ကယ္လီဖိုးနီးယား ( California )

အေမရိကန္ ( U.S.A )

ေမလ ၄ရက္ေန႕၂၀၁၁(ဗုဒၶဟူးေန႕)

( အေမမ်ားေန႕ကို ဂုဏ္ျပဳပါတယ္ )