တစ္ဦးသိတာကို ေနာက္တစ္ဦးကို မွ်ေပးလို႕
လူ႕ေလာကႀကီး
တိုးတက္လာတာပါ။
အဆင့္ဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္းလာၾကတာပါ။
+++++
အေဖာ္မဲ့အထီးက်န္ျဖစ္ဖို႕ရာ
အရင္းခံ အေၾကာင္းဟာ
အတၱစြဲပါပဲ။
+++++
မာန သိပ္ႀကီးသြားရင္
အေဖာ္မဲ့သြားတယ္။
လူမသိေအာင္ ဖံုးရတာေတြ မ်ားရင္လည္း
အေဖာ္မဲ့ အထီးက်န္ျဖစ္တယ္။
+++++
လူ႕ေလာကမွာေနၿပီး
ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္လူျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္
အေရးအႀကီးဆံုးက
လူ႕အေၾကာင္းနားလည္ဖို႕ပါ။
+++++
ကိုယ့္ကို အမ်ားဆံုး စိတ္ဆင္းရဲေအာင္
လုပ္တာဟာ သူမ်ားမဟုတ္ပါဘူး။
ကိုယ့္စိတ္ပါ၊
ကိုယ့္အေတြးပါ။
ကိုယ့္သေဘာထားမွားေနလို႕ပါ။
ကိုယ့္အေတြးအေခၚေတြ မွားေနလို႕ပါ။
ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ နားမလည္လို႕ပါ။
ကိုယ့္စိတ္က အေတြးေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြးၿပီးေတာ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ႏွိပ္စက္ေနတာပါ။
+++++
ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း
ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္သိၿပီးေတာ့
ေနသြားမယ္ဆိုရင္
အလိုအေလွ်ာက္ပဲ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို
တိုးတက္လာမယ္။
+++++
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်နပ္ေနတဲ့စိတ္ဟာ
ကိုယ့္အေဖာ္ျဖစ္ေနတယ္။
သတိဟာ ကိုယ့္အေဖာ္ ျဖစ္ေနတယ္။
+++++
သတိပ႒ာန္တရားကို
ကိုယ္နဲ႕မကြာ အၿမဲတမ္းပါတဲ့
မိတ္ေဆြေကာင္းျဖစ္ေအာင္
ေလ့က်င့္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ထားပါ။
+++++
မိတ္ေဆြေကာင္းလိုခ်င္ရင္
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကပဲ
မိတ္ေဆြေကာင္း၊ အေဖာ္ေကာင္း
ပီသေအာင္ ေနလိုက္ပါ။
+++++
(ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက)
No comments:
Post a Comment