တစ္ခါတုန္းက ဘုရင့္ဥယ်ာဥ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့ ဥယ်ာဥ္ေစာင့္ႀကီးတစ္ေယာက္မွာ
သမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူမရဲ႕နာမည္ကေတာ့ မာလာဝတီလို႕ေခၚတယ္။
တစ္ေန႕မွာေတာ့ သူတို႕ဥယ်ာဥ္ဆီကို ပုဏၰား ငါးေယာက္ဟာ
ခရီးတစ္ေထာက္နားရင္းေရာက္လာၾကပါတယ္။
သူတို႕ေတြဟာ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က အလွဴခံၿပီးျပန္လာတာျဖစ္တယ္။
ဥယ်ာဥ္မွာ ခဏနားၿပီး ခရီးဆက္မယ္လုပ္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ ပုဏၰားက
“ အေမာင္ဥယ်ာဥ္ေစာင့္ဟာ ရုိးသားပံုရတယ္။ အလွဴခံေငြေတြကိုအပ္ထားခ်င္တယ္။
တစ္ႏွစ္ျပည့္လို႕ျပန္လာရင္ ငါတို႕ငါးေယာက္စလံုးဆံုမွျပန္ေပးပါ”
လို႕ေျပာၿပီး ေငြေတြကို အားလံုးသေဘာတူ အပ္ထားခဲ့ၾကတယ္။
ၿပီးေတာ့ အားလံုးခရီးဆက္သြားၾကတယ္။
သူတို႕အတန္ငယ္ေဝးတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတဲ့ ပုဏၰားငယ္တစ္ေယာက္က
သူရဲ႕ခရုသင္းေမ့က်န္ေနခဲ့တယ္ဆိုၿပီးဥယ်ာဥ္ေစာင့္ဆီကို ျပန္လာတယ္။
ဥယ်ာဥ္ေစာင့္ဆီေရာက္ေတာ့ ေငြေတြကို ျပန္ယူခိုင္းလိုက္လို႕လာယူေၾကာင္းလိမ္ေျပာတယ္။
ရုိးသားတဲ့ဥယ်ာဥ္ေစာင့္ကလည္း ယံုၾကည္ၿပီး အပ္ႏွံထားတဲ့ေငြေတြကို ျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ပုဏၰားငယ္လည္း ေငြေတြကို ယူၿပီးထြက္ေျပးသြားတာေပါ့။
တစ္ႏွစ္ျပည့္လို႕ ပုဏၰားေတြဟာ ဥယ်ာဥ္ေစာင့္ဆီျပန္လာၿပီးေငြေတြကို ေတာင္းၾကပါတယ္။
ဥယ်ာဥ္ေစာင့္ကလည္း အဲဒီေန႕ကတည္းက ပုဏၰားငယ္တစ္ေယာက္
ျပန္လာယူသြားေၾကာင္းရွင္းျပပါတယ္။
ပုဏၰားေတြကစိတ္ဆိုးၿပီး လူငါးေယာက္စလံုးမ်က္ႏွာစံုညီျဖစ္မွ
ေပးရမယ္ဆိုတာေျပာထားရက္နဲ႕အခုလိုေပးလိုက္တာဟာ မရုိးမသားလိမ္လည္တာပဲဆိုၿပီး
အေလ်ာ္ေတာင္းတယ္။ဆင္းရဲတဲ့ဥယ်ာဥ္ေစာင့္ကမေလ်ာ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။
ဒီေတာ့ ပုဏၰားေတြက ဘုရင့္ကိုတိုင္ၾကတာေပါ့။
ဘုရင္ကစစ္ေဆးၿပီး ေပးေလ်ာ္ေစ၊ မေလ်ာ္ႏိုင္က တစ္သက္လံုးကၽြန္ခံေစလို႕အမိန္႕ခ်လိုက္တာေပါ့။
ဥယ်ာဥ္ေစာင့္ကကၽြန္ျဖစ္သြားေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲေနတာေပါ့။
ဒီေတာ့ ဉာဏ္ပညာရွိတဲ့သမီးေလးက အေဖကိုအားေပးစကားေျပာၿပီး
ဘုရင္ႀကီးဆီကို ရဲရဲဝင့္ဝင့္သြားၿပီး သံေတာ္ဦးတင္ပါတယ္။
“အရွင္မင္းႀကီး… ပုဏၰားေတြရဲ႕ေငြေတြကို ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ ေပးဆပ္ပါ့မယ္ ဘုရား”
“ေအး... ေပးဆပ္ေစ”
“ဒါေပမယ့္ ဖခင္ထံေငြေတြလာအပ္စဥ္တုန္းက သူတို႕ငါးေယာက္ျဖစ္ပါတယ္ အရွင္မင္းႀကီး”
“အိမ္း…မွန္ေပတယ္။”
“ေနာက္ၿပီး အဲဒီငါးေယာက္စလံုး စံုညီမွ ျပန္ေပးအပ္ရန္လည္း ကတိကဝတ္ျပဳသြားပါတယ္ အရွင္မင္းႀကီး”
“ဒါလည္း မွန္ေပတယ္။”
“အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႕ငါးေယာက္စလံုးစံုမွ ျပန္ေပးပါ့မယ္အရွင္ဘုရား”လို႕ေလွ်ာက္ထားေတာ့
ဘုရင္ႀကီးဟာ သူမရဲ႕ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို သေဘာက်ၿပီး
“ငါးေယာက္ဆံုမွ ေပးဆပ္ေစ” လို႕အမိန္႕ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
လိမ္လည္သြားတဲ့ ပုဏၰားငယ္ကို ရွာမေတြ႕တာနဲ႕ ပုဏၰားေတြဟာ အမႈရႈံးသြားပါေတာ့တယ္။
ဒီေတာ့မွ ဥယ်ာဥ္ေစာင့္မိသားစုလည္း ကၽြန္အျဖစ္ကလြတ္ေျမာက္သြားၾကၿပီး
ေပ်ာ္ရႊင္သြားၾကသတဲ့ကြယ္။
ပံုျပင္ကေတာ့ ဒါပါပဲ။
မာလာဝတီဟာ ငယ္ရြယ္ေပမယ့္ က်န္လူေတြ သတိမထားမိတဲ့
“ငါးေယာက္စလံုးစံုညီမွ”ဆိုတဲ့ စကားကို သတိထားမိတယ္။
ၿပီးေတာ့ ျပႆနာကိုေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ ဉာဏ္ပညာလည္း ရွိသူျဖစ္တယ္။
ဒီေတာ့ ဖခင္ရဲ႕ဒုကၡကိုကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
သတိ၊ပညာနဲ႕ျပည့္စံုသူဟာ မိမိကိုယ္ကိုယ္လည္း ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္သလို
တစ္ပါးသူကိုလည္း ကယ္တင္ႏိုင္ေၾကာင္း ထင္ရွားေစတဲ့အေၾကာင္းအရာျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာလူငယ္တိုင္း သတိ၊ပညာနဲ႕ျပည့္စံုသူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment