သူႏိုင္ငါႏိုင္၊ အၿပိဳင္တိုက္ခြင္း၊ ေအာင္ေျမနင္းစဥ္၊
ေသမင္း ေဘးကရယ္သတည္း။
သူပိုင္ငါပိုင္၊ အႏိုင္ခုသြင္း၊ လုယက္ျငင္းစဥ္၊
ေသမင္း ေဘးကရယ္သတည္း။
သူ႕ဟာငါ့ဟာ၊ တဏွာမကင္း၊ ရမၼက္ျပင္းစဥ္၊
ေသမင္း ေဘးကရယ္သတည္း။
သူေခ်ာငါလွ၊ တသသႏွင့္၊ ရူပရုပ္ဆင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္းကို၊
ေသမင္း ေဘးကရယ္သတည္း။
လႊမ္းၿခံဳအာဏာ၊ ရာဇာေသဌ္နင္း၊ တန္ခိုးျပင္းစဥ္၊
ေသမင္း ေဘးကရယ္သတည္း။
ေရႊေငြျမဖန္၊ ပိုလွ်ံျဖည့္တင္း၊ ေဌးႁကြယ္ျခင္းကို၊
ေသမင္း ေဘးကရယ္သတည္း။
ဆယ္စီးဆင္ေျပာင္၊ အားအန္ေဆာင္၍၊ မာန္ေထာင္ႀကီးလွ၊
ကိုဗာလအား၊ ေဘးကေသမင္း၊ ရယ္သတည္း။
ေႁခြရံေပါမ်ား၊ ငါတကားဟု၊ ေထာင္လႊားတက္ႂကြ၊
ကိုယသအား၊ ေဘးကေသမင္း၊ ရယ္သတည္း။
လက္နက္ပိုင္ရွင္၊ ငါသခင္ဟု၊ ငါ့ျပင္မရွိ၊ႀကီးဘိမာန၊
ကိုအတၱအား၊ ေဘးကေသမင္း၊ ရယ္သတည္း။
ရွင္ေသမင္းကား၊ အလ်င္းမလတ္၊ မခတ္မ်က္ေတာင္၊
ေၾကာင္ေၾကာင္တည့္တည့္၊ ၾကည့္ကာၾကည့္ကာ၊ ေနေခ်ပါေပါ့၊
မရဏာမင္းျမတ္၊ အရပ္ရပ္ဖို႕၊ စိတ္ဓာတ္တက္ႂကြ၊ မာန္မထဘဲ၊
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ သံုးဟိတ္၊ ကိုယ္မွာဆိတ္ေအာင္၊
ကြပ္ႏွိပ္ ဆံုးမရာ သတည္း။
(ေရႊထီးဣႏၵရာ)
No comments:
Post a Comment