တစ္ခါတုန္းက သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ အထက္မွာ ငွက္မတစ္ေကာင္က ဥေတြ ဥထားတယ္။
ရုတ္တရက္မွာပင္ စပါးႀကီးေႁမြႀကီးတစ္ေကာင္က
ငွက္မဆီကို တိတ္တိတ္ေလး တက္လာေနတာကို ေတြ႕လုိက္ပါတယ္။
အဲဒီေႁမြႀကီးရန္က ငွက္မဟာ ဘယ္လိုကာကြယ္ႏိုင္မလဲ စဥ္းစားပါတယ္။
ေမ်ာက္တစ္ေကာင္က အေျခအေနကို ေတြ႕ၿပီး
“အသင္ ငွက္မ မေၾကာက္ပါနဲ႕၊
ကၽြႏု္ပ္အဲဒီစပါးႀကီးေႁမြကို ဖယ္ရွားေပးမယ္။
ေက်ာက္ခဲနဲ႕ေပါက္မယ္ ”လို႕ ေျပာပါတယ္။
အဲဒီအခါ ငွက္မက
” ရွင္ ေက်ာက္ခဲနဲ႕ေပါက္ရင္ က်မရဲ႕ဥေတြထိၿပီး ကြဲကုတ္မွာ စိုးရပါတယ္။ ”
လို႕ျပန္ေျပာပါတယ္။
အနီးအနားတြင္ ဆင္ႀကီးတစ္ေကာင္ ေရာက္လာပါတယ္။
ဆင္ႀကီးက အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ အေျခအေနကို ေတြ႕ၿပီး
“ ငွက္မႀကီး ဘာမွ မစိုးရိမ္ပါနဲ႕၊ ဒီေႁမြႀကီးပါ ပါသြားေအာင္ ဒီအပင္ႀကီးကို
အျမစ္ပါ ပါသြားေအာင္ ဆြဲႏူတ္လိုက္ပါမယ္ ”
လို႕ ဆင္ႀကီးက ေျပာပါတယ္။
“ အမေလး…ခဏေနပါဦး ဆင္ႀကီးရယ္၊
အပင္ႀကီးကို ဆြဲ ႏႈတ္လုိက္ရင္ က်မရဲ႕ဥေတြပါ ပါသြားပါ့မယ္။
အားလံုးကြဲကုန္ပါမယ္ရွင္ ”
လို႕ ငွက္မႀကီးက စိုးရိမ္တႀကီး ဟန္႕တားပါတယ္။
ေတာထဲမွာရွိတဲ့ အေကာင္ႀကီးေတြဟာ သူ႕မရဲ႕ဥေတြကို မကြဲေစပဲ
စပါးႀကီးေႁမြရဲ႕ ရန္က ကင္းေဝးေအာင္ မလုပ္ႏိုင္တာကို
ငွက္မႀကီးကသိသြားပါတယ္။
ရုတ္တရက္ အႀကံတစ္ခု ထြက္လာပါတယ္။
ပုရြက္ဆိတ္မ်ားထံ အကူအညီသြားေတာင္းပါတယ္။
ရုတ္တရက္အခ်ိန္အတြင္းမွာပင္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ပုရြက္ဆိတ္အုပ္ႀကီးဟာ
သစ္ပင္ရဲ႕ ပင္စည္ႀကီးအတိုင္း တက္လာၾကၿပီး
စပါးႀကီးေႁမြရဲ႕ တစ္ကိုယ္လံုးျဖစ္တဲ့ ေခါင္းမွ အၿမီးအထိ ဝိုင္းအံုကိုက္ခဲၾကပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာ ေႁမြႀကီးရဲ႕ အရုိးနဲ႕ အေရခြံ သာက်န္တဲ့အထိ ကိုက္ျဖတ္စားလိုက္ၾကပါတယ္။
“ေအာင္ၿပီေဟ့ ”
လို႕ ငွက္မႀကီးက ေအာ္ၿပီး
သူမရဲ႕မိတ္ေဆြသူရဲေကာင္း ပုရြက္ဆိတ္မ်ားကို ခ်ီးက်ဴးလိုက္ပါတယ္။
“ အခုေတာ့ က်မရဲ႕ဥေတြ အႏၱရာယ္က ကင္းၿပီးျဖစ္လို႕
က်မလည္း အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ႏိုင္ပါၿပီ ”
လို႕ ဝမ္းသာစြာ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment