ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီ ဟာ အသက္(၄၀)ႏွစ္ေရာက္ခါမွ ပန္းခ်ီေရးဆြဲျခင္းကို
ဝါသနာအလုပ္တစ္ခုအျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။
“ပန္းခ်ီဆြဲမယ္ကြာ”လို႕ဆံုျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ကားခ်ပ္ႀကီးေထာင္ၿပီးေနာက္
ဘာကစေရးရမွန္းမသိ၊ လူကမရဲဘဲျဖစ္ေနတယ္။
အဲဒီေနာက္မွာ အေတာ္အားေမြးကာ စုတ္တံေသးေသးေလးတစ္ေခ်ာင္းကိုင္ကာ၊
ေဆးျပာေလးနည္းနည္းစပ္ၿပီး အျဖဴေရာင္ပိတ္ကားႀကီးေပၚမွာ
စုတ္ခ်က္ေသးေသးေလးတစ္ခ်က္မရဲတရဲစမ္းဆြဲတယ္။
အဲဒီအခိုက္မွာပဲ ရင္းႏွီးေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္။
အဲဒီအမိ်ဳးသမီးက ပန္းခ်ီဆရာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ဇနီးျဖစ္တယ္။
သူမက ခ်ာခ်ီ လုပ္ပံုကို ၾကည့္ကာ “ဘာေတြ ဒီေလာက္စဥ္းစားေနရသလဲ?”လို႕ဆိုၿပီး
စုတ္တံတစ္ေခ်ာင္းေကာက္ယူလိုက္ၿပီး ပိတ္ကားေပၚမွာ ဗ်င္းခနဲ၊ ဗ်င္းခနဲ စုတ္ခ်က္ေတြ ဆြဲခ်ပစ္လိုက္တယ္။
အဲဒီေတာ့မွ အတားအဆီေတြျပယ္သြားတယ္ဗ်ာ၊
ကင္းဗတ္(စ္)(=ပန္းခ်ီပိတ္ကား)ကိုေၾကာက္တဲ့စိတ္မရွိေတာ့ဘူး။
ပန္းခ်ီအလုပ္မွာ အဲဒီလို ရဲရဲတင္းတင္းစတတ္ျခင္းဟာလဲ
အင္မတန္အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္တစ္ခုပဲ” လို႕ခ်ာခ်ီကေျပာခဲ့ပါတယ္။
ပန္းခ်ီအလုပ္သာမက အျခားဘယ္အလုပ္မဆို
ရဲရဲတင္းတင္းစတင္တတ္သူသာ သူတကာထက္ ္
ပိုမိုလ်င္ျမန္စြာ ကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္စၿမဲျဖစ္ပါတယ္။
လူႀကီးမင္းလည္း ကိုယ္ဝါသနာပါရာ အလုပ္တစ္ခုကို
ရဲရဲတင္းတင္းသာစ လိုက္စမ္းပါ။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ရပ္ေနတာထက္
လွမ္းေနတာက ပန္းတိုင္နဲ႕ပိုနီးလာႏိုင္ပါတယ္။
