" ဘုရားရွိ-မရွိ..."

တစ္ခါတုန္းက
ဘုရားကို လံုးဝမယံုၾကည္သူတစ္ဦးရွိပါတယ္။
သူက သူ႕ရဲ႕အိမ္မွာေနတဲ့အိမ္ေဖာ္မေလးကို
ညတိုင္း အိပ္ရာမဝင္ခင္ေျပာရမယ့္စကားေတြ
ကို သင္ၾကားေပးပါတယ္။
သူသင္ၾကားေပးတဲ့စကားမွာ
" ဘုရားဟာ ဘယ္မွာမွ မရွိ "
ဆိုတဲ့စကားျဖစ္ပါတယ္။
အဂၤလိပ္လိုကေတာ့
" God is nowhere."ျဖစ္ပါတယ္။

အိမ္ေဖာ္မေလးက အဲဒီစာကို အလြတ္က်က္ပါတယ္။
စကားလံုးေတြကိုလည္း ေပါင္းၿပီးက်က္ပါတယ္။
ေပါင္းက်က္ရာမွာ...

' G-o-d......God
i-s.....is
n-o-w.....now
h-e-r-e.....here '

လို႕ေပါင္းဖတ္ပါတယ္။
အဲဒီလိုေပါင္းဖတ္ရတာလြယ္တယ္လို႕လည္းေျပာပါတယ္။

God is now here.
လို႕ဖတ္ပါတယ္။
အဓိပၸာယ္မွာ
" ဘုရားသခင္ဟာ အခု ဒီမွာ ရွိ္ပါတယ္..."
ဆိုၿပီးထြက္လာပါေတာ့တယ္။

" အမ်ိဴးသမီးေတြကို ဦးစားေပးပါတယ္..."

အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးတစ္ဦးက ေျပာျပတဲ့ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါတယ္။
ေျမာက္အေမရိကတိုက္ကို စစ္မျဖစ္မီကာလက အလည္အပတ္ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။
လင္နဲ႕မယား အတူလမ္းေလွ်ာက္ရာမွာ အမ်ိဳးသမီးက အမ်ိဳးသားကို ေလးစားတဲ့အသြင္နဲ႕
လင္ရဲ႕ေနာက္က ေလးေလးစားစားလိုက္တာကို အဲဒီအဂၤလိပ္လူမ်ိဳးက ျမင္ခဲ့ပါတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ သတိထားမိပါတယ္။
စစ္ၿပီးတဲ့ကာလေနာက္ပိုင္းမွာလည္း အဲဒီအဂၤလိပ္လူမ်ိဳးက
သူေရာက္ခဲ့တဲ့အေမရိကတိုက္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ေရာက္ျပန္ပါတယ္။

ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ
အမိ်ဳးသားမ်ားက အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ႕ေနာက္ဘက္က
လမ္းေလွ်ာက္ေနတာကို ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ႕ရေတာ့
ေတာ္ေတာ္အံၾသေနမိပါတယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ မေနႏိုင္တဲ့အတြက္ အဲဒီအဂၤလိပ္လူမ်ဳိးက
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ရဲ႕လူႀကီးကို
ဒီေဒသက အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕အေျခအေနကို တိုးတက္လာေအာင္
ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့အတြက္
ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာၿပီး အေၾကာင္းရင္းကိုေမးၾကည့္မိပါတယ္။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ရဲ႕လူႀကီးက
" ခ်ီးက်ဴးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဒီအျပဳအမူကလည္း သိပ္ေကာင္းပါတယ္။
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕တိုင္းျပည္မွာ မရွာရေသးတဲ့ေျမျမွဳပ္မိုင္းေတြရွိတဲ့ေနရာေတြက
အမ်ားႀကီး က်န္ေသးလို႕ ဒီယဥ္ေက်းမႈေပၚေပါက္လာတာပါ "တဲ့။

" အလုိအပ္ဆံုးအရာ..."

ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေကာင္းဆံုးစိတ္ထားနဲ႕

အေကာင္းဆံုးကို လုပ္မွပဲျဖစ္မယ္။

အဲဒါ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ အေသခ်ာဆံုးလမ္းပဲ။

(ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ငါရတာေတြ အားလံုးကို ထားခဲ့ရမွာ ေသခ်ာတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေပးေလေလ၊

တိုးလာေလေလပါပဲ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ဘယ္လိုအေျခအေနမွာျဖစ္ေစ၊

ကိုယ့္သေဘာထားကို မွန္ေအာင္ထားႏို္င္တဲ့သူဟာ

လြတ္လပ္တဲ့သူ ျဖစ္တယ္။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ေလာကရဲ႕သဘာဝကိုက အဆင္မေျပတာ အၿမဲတမ္းရွိေနတာပဲ။

ေလာကႀကီးဟာ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္လာမွာ

မဟုတ္ဘူး။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

မေကာင္းတဲ့အက်င့္ကို သတိေလးနဲ႕ ကပ္ၿပီးေတာ့

သိလိုက္ဖို႕သာ ပထမအဆင့္ျဖစ္တယ္။

သတိနဲ႕သိၿပီးေတာ့မွပဲ သူ႕က္ိုေဖ်ာက္လိုက္ပါ။

တစ္ခုခုလုပ္ေနတဲ့ အခါမွာလည္း

ဘာဘဲလုပ္လုပ္ အဲဒီအလုပ္ကို သိၿပီးေတာ့လုပ္ေနဖို႕ပဲ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ပင္ပန္းတဲ့အခါ ၊

အလုပ္မ်ားတဲ့အခါ၊

အဲဒီအခါမ်ိဳးမွာ တရားထိုင္ဖို႕

အလုိအပ္ဆံုးပဲ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အိပ္ရာထဲေရာက္ၿပီဆိုရင္

အိပ္ရာထဲမွာအိပ္ေနရင္းနဲ႕

အားထုတ္ပါ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အိပ္ေနရင္းနဲ႕ပဲ

အသက္ရႈတာေလးကို

သိၿပီးေတာ့ ေနလိုက္ပါ။

ေတြးလိုက္ရင္ ေတြးတယ္ဆိုတာေလးကို စိတ္က

သိလိုက္ပါ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ေလာကႀကီးကို တိုးတက္ေစခ်င္ရင္

ေကာင္းေစခ်င္ရင္၊

ႀကီးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊

ငယ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊

တစ္ဦးကို တစ္ဦး

ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံပါ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

သတိရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ

သိမ္ငယ္စိတ္၊

အားငယ္စိတ္၊

ေၾကာက္စိတ္ဆိုတာ မရွိ္ဘူး။

သူတစ္ပါးရဲ႕အရွိန္အဝါက ကိုယ့္ကို

မလႊမ္းမိုးႏိုင္ဘူး။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အဂၤလိပ္စာဟာ ဘဝထဲကို ေရာက္လာမွ

ကၽြမ္းက်င္လာတာပါ။

ဘယ္ကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘဝထဲကို ေရာက္မွ

တကယ္ထိေရာက္မႈရွိတယ္။

တကယ္ေလးနက္မႈရွိတယ္။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

တရားအားထုတ္တာလည္း ဘဝထဲကို ေရာက္မွပဲ

တကယ္ထိေရာက္မႈရွိတယ္။

တရားအားထုတ္လို႕ရွိရင္

ေလာဘနည္းသြားမယ္၊

ေဒါသ၊ေမာဟ လည္း နည္းလာမယ္။

မာန၊႑ႆ၊

မစၥရိယ၊

ကုကၠဳစၥ၊

ဥဒၶစၥတို႕၊

ဝီစိကိစၦာ၊

ထိနမိဒၶ(ထိုင္းမိႈင္မႈ)

နည္းသြားမယ္။

ကင္းသြားမယ္။

(ျမတ္စြာဘုရား)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

စားတုန္း၊ေသာက္တုန္း၊

ဝါးတုန္း၊မ်ိဳတုန္း၊

လ်က္တုန္း၊မွာ

သတိေလးနဲ႕

ဉာဏ္ေလးနဲ႕

သိၿပီးေတာ့မွ ျပဳပါ။

(ျမတ္စြာဘုရား)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ဘဝထဲကို သတိပ႒ာန္တရား

တကယ္ေရာက္ဖို႕ပါပဲ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ရုတ္တရက္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ
အေမရိကားကို သြားဖို႕ျဖစ္လာေတာ့
သြားဖို႕စီစဥ္ရပါတယ္။
အဲဒီအထဲမွာ မွတ္စုစာအုပ္ေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
ဆိုတာ စဥ္းစားရပါတယ္။
ႏွစ္ရွည္လမ်ားေရးသားခဲ့တဲ့မွတ္စုစာအုပ္ကို မထားခဲ့ခ်င္ဘူး။
ယူသြားဖို႕ကလည္း မ်ားလြန္းလို႕မလြယ္ကူပါဘူး။
အဲဒီေတာ့ အေကာင္းဆံုးလို႕ထင္တဲ့အလုပ္တစ္ခုက
အဲဒီမွတ္စုစာအုပ္ေတြထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာေတြကို
ကြန္ပ်ဴတာစာမ်က္ႏွာထဲေရးထည့္ထားဖို႕ကို စဥ္းစားမိတယ္။
ေရးရမယ့္စာေတြကမ်ားၿပီး ရတဲ့အခ်ိန္ေတြကနည္းေနတယ္။
ေဆးခန္းအားတဲ့အခ်ိန္တိုင္းကို စာေရးေနျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ စံနစ္မက်ခဲ့ပါဘူး။
အဲဒါေၾကာင့္ ေရးၿပီးသားမွတ္စုေတြဟာ ဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာေပၚတင္တဲ့အခါ
အႀကိမ္ႀကိမ္ပါလာမ်ိဳးရွိ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးဖို႕ႀကိဳတင္ေတာင္းပန္ထားခ်င္ပါတယ္။
အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ဖတ္ျဖစ္ေတာ့
ပိုၿပီးသေဘာေပါက္နားလည္တယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕
ျပန္ဖတ္ၾကည့္ပါ။
တစ္ႀကိမ္္နဲ႕တစ္ႀကိမ္ နားလည္သေဘာေပါက္တာ မတူတာကိုေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

အခုမွတ္စုစာမ်က္ႏွာေတြဟာ
ေရးျခားေျမျခားေရာက္တဲ့အခါ စိတ္ဓာတ္ခြန္းအားေတြျဖစ္လာတာမို႕
လုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္ေတြထဲမွာ
မွန္တဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္သြားတာကို ေက်နပ္မိပါတယ္။

ေဒါက္တာေအာင္ဝင္းဟိန္း