အုတ္ခ်ပ္ကေလးေတြကို တစ္ခ်ပ္ခ်င္းစီၿပီး
ေဆာက္သြားတဲ့အခါ အိမ္တစ္အိမ္ျဖစ္လာသလိုပဲ
အဲဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ စုေပါင္းလိုက္တဲ့အခါမွာ
လူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာတယ္။
သတိၱဆုိတာ
အတြင္းစိတ္ဓာတ္ရဲ႕အရည္အေသြး
တစ္မ်ိဳးျဖစ္တယ္။
ေဟာဒါက…
ငါ့ရဲ႕ ပင္ကိုယ္အရည္အခ်င္း၊
ငါ့ရဲ႕ ပင္ကိုယ္သေဘာထား၊
ငါ တကယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္၊
ငါ တကယ္လုပ္မယ္၊
ဒါကိုလုပ္ႏိုင္တဲ့စြမ္းရည္သတိၱ
ငါ့မွာရွိတယ္။
အေကာင္းဆံုးကိုေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ့လုပ္မယ္။
အကယ္၍ ငါလုပ္တာဟာလြဲသြားတယ္၊
မွားသြားတယ္ဆိုရင္လည္း ပဲ
အဲဒါကိုပါ သတိၱရွိရွိ လက္ခံၿပီးေတာ့
ဘယ္လုိျပဳျပင္ရင္အေကာင္းဆံုးျဖစ္မလဲ
ဆိုတဲ့နည္းလမ္းကို ရွာၿပီးေတာ့
သတိၱရွိရွိျပဳျပင္သြားမယ္။
လူ႕ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးကို ေကာင္းေအာင္
တစ္နည္းနည္းနဲ႕ အေထာက္အကူေပးခ်င္တယ္ဆိုရင္
လူေတြမွာ ရွိတဲ့ေကာင္းတဲ့စိတ္ထားေတြ၊
ေကာင္းတဲ့ပင္ကိုအရည္အခ်င္းေတြက္ို
သူတို႕ဟာသူတို႕သိဖို႕၊
သူတို႕ဟာသူတို႕ေဖာ္ထုတ္ဖို႕၊
အသံုးခ်ဖို႕၊
တတ္ႏိုင္တဲ့နည္းနဲ႕လမ္းဖြင့္ေပးရမယ္။
ျပဳစုေပးရမယ္။
သူ႕ကိုယ္သူ ယံုၾကည္မႈရွိတဲ့သူ၊
သူ႕အရည္အခ်င္းကိုသူျပည့္ျပည့္ဝဝထုတ္သံုးႏိုင္တဲ့သူေတြ
ျဖစ္လာေအာင္ ျပဳစုေပးရမယ္။
ကိုယ္ဉာဏ္ရွိသေလာက္ခ်င့္ခ်င့္ခိ်န္ခ်ိန္စဥ္းစားၿပီး
တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေကာင္းဆံုးကို ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာ့
လုပ္သြားႏိုင္မွသာ ကိုယ့္ရဲ႕အရည္အခ်င္းနဲ႕
ကိုယ္ရဲ႕သတိၱ ကဖြံ႕ၿဖိဳးလာမွာပဲ။
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက
ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္ဖို႕အေၾကာင္းျဖစ္လာေတာ့
ဘာမွမသိတဲ့ႏိုင္ငံမွာ
ဘယ္လိုရပ္တည္ရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားျဖစ္တယ္။့
ေရရွည္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႕က
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အားေပးမႈဟာ မရွိမျဖစ္လိုအပ္မွန္း
သေဘာေပါက္လာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာစုေဆာင္းလာခဲ့တဲ့
မွတ္စုစာအုပ္ေတြကို ယူလာျဖစ္ခဲ့တယ္။
စိတ္ဓါတ္ခြန္အားလိုအပ္တဲ့အခါတိုင္း
အဲဒီမွတ္စုစာအုပ္ပါ အေၾကာင္းအရာကို ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ခြန္အားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ကိုယ့္လိုပဲ လိုအပ္သူေတြလည္း ရွိႏိုင္တယ္ထင္မိလို႕
မွတ္စုပါအေၾကာင္းအရာက္ို
မွ်ေဝလိုက္တာပါ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အားေပးဖို႕ပါ။
ၿပီးေတာ့...
စိတ္ဓါတ္ခြန္အားကို တန္ဖိုးထားတတ္သူတိုင္းအတြက္ပါ။
