ကုန္တင္ကားႀကီးတစ္စီးဟာ
လိုဏ္ေခါင္းတစ္ခုကုိိိ ျဖတ္ေမာင္းတယ္။
ကုုန္တင္ကားႀကီးရဲ႕ေနာက္ကိုယ္ထည္အမိုးနဲ႕
လိုဏ္ေခါင္းညွပ္မိပါေလေရာ။
ကားဟာ ေရွ႕လည္းတိုးမရ။
ေနာက္လည္းဆုတ္မရ ျဖစ္ေနပါေလေရာ။
အခ်ိန္ၾကာလာ တာနဲ႕အမွ်
ေနာက္က ေစာင့္ေနတဲ့ ကားတန္းႀကီးက အရွည္ႀကီးျဖစ္လာတယ္။
ဒရုိင္ဘာနဲ႕ သူ႕ရဲ႕အေဖာ္ စပယ္ရာကအမ်ိဳးမိ်ဳး ႀကိဳးစားၾကတယ္။
ကားကို ေရွ႕တိုးၾကည့္တယ္။
မရဘူး။
ေနာက္ဆုတ္ၾကည့္တယ္။
ဒါလည္းမရဘူး။
ကားကို စက္ႏႈိးၿပီး တအားေမာင္းထြက္ၾကည့္တယ္။
ကားဟာ ဘယ္လိုမွ မေရြ႕ဘူး။
သူတို႕ႀကိဳးစားေနတဲ့တစ္ခ်ိန္လံုးမွာ
ခ်ာတိတ္ေလး တစ္ေယာက္က အနားမွာ ရစ္သီရစ္သီလာလုပ္ေနတယ္။
လက္ကိုေနာက္ပစ္ၿပီး ၾကည့္ေနတာေပါ့။
လာရႈပ္ရန္ေကာဆိုၿပီးသူ႕ကိုေမာင္းထုတ္တယ္။
ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ ကားကမေရြ႕တဲ့အခါ
ဒရုိင္ဘာက ခ်ာတိတ္ကို ေမးတယ္။
`မင္းက ကူညီခ်င္လို႕လား။
ကဲ...ေျပာစမ္းပါအုန္းဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ´
ခ်ာတိတ္ေလးက
` ဟုတ္တယ္။
ကားဘီးေတြကို ေလနည္းနည္းေလွ်ာ့ၾကည့္စမ္းပါလားဗ်ာ...´တဲ့
ခ်ာတိတ္ေလးေျပာသလို
ကားဘီးေတြကို ေလနည္းနည္းစီေလွ်ာ့ၾကည့္တဲ့အခါ
ကားဟာ အစဥ္ေျပေျပနဲ႕
လိုဏ္ေခါင္းကလြတ္ေျမာက္သြားပါေတာ့တယ္။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ
မေမွ်ာ္လင့္တဲ့လူေတြဆီက
မထင္မွတ္တဲ့ အကူအညီေတြ ရတတ္ပါတယ္။
ဘယ္သူ႕ကိုမွ အထင္မေသးဖို႕ေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
အလွ ကိုယ္စီ၊
စြမ္းရည္ကိုယ္ငွ
ရွိၾကတယ္ဆိုတာ
သေဘာေပါက္ဖို႕ပါဘဲ။
No comments:
Post a Comment