သို႕
ခ်စ္တဲ့
အေမ
သတိရစြာျဖင့္စာေရးလိုက္ပါတယ္။
တစ္ေန႕ထက္
တစ္ေန႕ အေအးပိုလာတယ္။
အေရာင္ေတြေျပာင္းၿပီးလွေနတဲ့သစ္ရြက္ေတြလည္း
တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြေနတယ္။
သစ္ပင္တိုင္းလိုလို
အရိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႕။ သစ္ကိုင္းေတြကလည္းေဆာင္းရဲ႕အေအးဒဏ္ကို
ႀကံ႕ႀကံ႕ခံေနရတယ္။
ဗာဂ်ီးနီးယားကေတာ့
အေအးလည္း ျပင္းထန္သလို
အပူလည္း
ျပင္းထန္တတ္တယ္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္
စီးပြားေရးေကာင္းေတာ့လည္း ရာသီဥတုဒဏ္ကို
ခံႏိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားရတာေပါ့ေလ။
ျပင္းထန္တဲ့ရာသီဥတုကို
မႀကိဳက္ေပမယ့္ ႏိုဝင္ဘာလနဲ႕ဒီဇင္ဘာလကိုေတာ့ ႀကိဳက္တယ္။
ႏိုဝင္ဘာလက
ေဆာင္းဦးျဖစ္ေနတာမို႕ အေအးမျပင္းထန္ဘူး။
ၿပီးေတာ့
ပိတ္ရက္တစ္ရက္ရတယ္။ မေရာက္ဘူးတဲ့ေနရာေတြကိုလည္ပတ္ခြင့္ရတယ္။
ဒါေၾကာင့္
ႏိုဝင္ဘာလကို ႀကိဳက္တယ္။
ဒီဇင္ဘာလေရာက္ေတာ့
အေအးကပိုလာေပမယ့္ မျပင္းထန္ေသးဘူး။
ခရစ္စမတ္ပြဲေတာ္ရက္မွာ
ေနရာတကာမွာ စည္ကားေနတတ္တယ္။
က်ေနာ္တို႕ႏိုင္ငံမွာ
သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႕နဲ႕တန္ေဆာင္တိုင္လျပည့္ေန႕လိုပဲ
ေနရာအႏွံ႕မွာ
စည္ကားေနသလိုမ်ိဳးေပါ့။
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္က
ခရစ္စမတ္ရက္မွာေတာ့ ေလွ်ာက္လည္ျဖစ္တယ္။
အိမ္က
နံက္ေစာေစာထြက္ျဖစ္တယ္။
မာရီလင္းျပည္နယ္က
Gaylord Hotel ကို စေရာက္ျဖစ္တယ္။
မိတ္ေဆြတစ္ဦးက
လမ္းညႊန္လိုက္လို႕ေရာက္ျဖစ္တာ။
ျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္
အေပ်ာ္စီးသေဘာၤေတြ စီးလို႕ရတယ္ဆိုလို႕ သြားျဖစ္တာပါ။
တကယ္ေရာက္ေတာ့
ခရစ္စမတ္ပြဲေတာ္ရက္မွာ ပိတ္လို႕မစီးျဖစ္ဘူး။
ဒါနဲ႕ပဲ
အနီးအနားကိုေလွ်ာက္လည္ရင္း Gaylord Hotel ဖက္ကိုေရာက္သြားတယ္။
အတြင္းပိုင္းကိုေလွ်ာက္လည္ျဖစ္ရင္းနဲ႕ေနာက္ႏွစ္ေတာ့
တစ္ညလာအိပ္ဦးမယ္လို႕
ေရႊယံုေလးက
ႀကံဳးဝါးခဲ့တယ္။
သူမ
ရဲ႕စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မက္အတိုင္းပါပဲ။ ဒီႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလရဲ႕
ေက်းဇူးေတာ္ေန႕မွာ
တစ္ရက္လာတည္းျဖစ္တယ္။
ေက်နပ္တယ္။ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွတယ္။
ဒီႏွစ္
ခရစ္စမတ္ေန႕မွာ အေမရိကန္သမၼတရဲ႕အိမ္ျဖဴေတာ္နဲ႕အနီးဆံုးေဟာ္တယ္တစ္ခုကိုရွာေတာ့
ဝါရွင္တန္ပလာဇာေဟာ္တယ္(Washington
Plaza Hotel)ကိုေတြ႕တယ္။
အဲဒီေဟာ္တယ္မွာ
တစ္ပတ္ေလာက္ေစာၿပီး ႀကိဳတင္ဘြတ္ကင္လုပ္လိုက္တယ္။
ခရစ္စမတ္အႀကိဳေန႕ညေနမွာ
ေစာေစာထြက္ခဲ့တယ္။
ညစာကိုေတာ့
အဲဒီေဟာ္တယ္မွာပဲ စားလိုက္တယ္။ ဆာေနလို႕ထင္ပါရဲ႕။
စားလို႕ေကာင္းလိုက္တာ။
အဝစားၿပီး
ေဟာ္တယ္မွာပဲ တဝအိပ္ပစ္လိုက္တယ္။
ေနာက္ေန႕ခရစ္စမတ္ေန႕ေရာက္ေတာ့မွ
အိမ္ျဖဴေတာ္ကိုသြားလည္ျဖစ္တယ္။
က်ေနာ္တ္ို႕လိုပဲ
လာေရာက္လည္ပတ္သူေတြ အမ်ားအျပားေတြ႕ရတယ္။
ထူးထူးျခားျခား
လံုၿခံဳေရးလည္း အျပည့္ခ်ထားတာကိုေတြ႕ရတယ္။
သမၼတအိုဘားမားနဲ႕မိသားစုေတြကေတာ့
ခရစ္စမတ္ပိတ္ရက္မွာ
အိုဘားမားရဲ႕ေမြးဇာတိျဖစ္တဲ့ဟာဝိုင္ရီကၽြန္းကိုအလည္အပတ္သြားေနတယ္လို႕သိရတယ္။
Hampton
Hotel inn Washington DC မွာ ေန႕လည္စာစားျဖစ္တယ္။
ေဟာ္တယ္မွာ
ကားကို ထားခဲ့ၿပီး ဖံုးထဲက GPSနဲ႕လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္။
ေနာက္တစ္ေနရာကေတာ့
Capital ကို သြားလည္တယ္။
Capital
ဆိုတာက ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ပါ။
အထက္လႊတ္ေတာ္နဲ႕ေအာက္လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ခုရွိတယ္။
ပိတ္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္
ကယ္ပီတယ္လည္း ပိတ္တယ္။
ဖြင့္ရက္ဆိုရင္
အထဲကို ဝင္လည္ႏိုင္တယ္လို႕သိရတယ္။
ေနာက္တစ္ေနရာကေတာ့
ဂ်က္ဖါဆင္ရုပ္ထု(jefferson memorial)ဆီကို သြားလည္ျဖစ္တယ္။
ဝါရွင္တန္မွာေတာ့
လည္ပတ္စရာမ်ားစြာရွိတယ္။
သမိုင္းဝင္အေဆာက္အဦးမ်ားစြာရွိတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ကေတာ့ေရာက္ျဖစ္တယ္။
လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တိုင္ကိုလည္ပတ္ၿပီး
လင္ကြန္းရုပ္ထုအေဆာက္အဦးဆီကိုသြားလည္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ကားထားဖို႕အခက္အခဲေၾကာင့္
တစ္ခုနဲ႕တစ္ခု မေဝးေသာလည္း
အခ်ိဳ႕ေနရာကို
မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါ။
ဒါေၾကာင့္
ဒီေန႕ေတာ့ မႏွစ္ကမေရာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေနရာမ်ားကိုသြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။
ညေန
၆-နာရီေရာက္ေတာ့ မိုးသည္းထန္စြာရြာသြန္းတဲ့အတြက္လည္ပတ္မႈကို အဆံုးသတ္ၿပီး
ဗာဂ်ီးနီးယားကို
ျပန္ခဲ့တယ္။
အျပန္လမ္းမွာေတာ့
အေတြးနဲ႕ျပန္လာခဲ့တယ္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံနဲ႕ႏိုင္ငံသားတို႕ကို
အက်ိဳးျပဳပုဂၢိဳလ္မ်ားစြာရဲ႕အမွတ္တရ ရုပ္ထုအေတာ္မ်ားမ်ားကိုေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတယ္။
အခ်ိဳ႕ကိုေတာ့
နာမည္သိတယ္။
အခ်ိဳ႕ကိုေတာ့
နာမည္မသိပါ။
သိသိ၊မသိသိ
အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ေကာင္းတဲ့သမိုင္းေၾကာင္းရွိမွာ အမွန္ပဲ။
ဂ်က္ဖာဆင္ဆိုရင္
အခုထိ အက်ိဳးရွိေနတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲခဲ့သူျဖစ္တယ္။
သူ
ကြယ္လြန္ခဲ့တာေတာင္ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာနီးပါးရွိၿပီ။(1742-1826)
သူ႕ရဲ႕ရုပ္ထုကိုလာေရာက္ၿပီး
ဂါရဝျပဳသူက အေျမာက္အမ်ားရွိေနဆဲ။
က်ေနာ္တို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ(2008)ကိုေရးဆြဲသူ၊ကာကြယ္သူေတြကို
ဘယ္သူေတြက
ရုပ္ထုထုမလဲ။ဂါရဝျပဳၾကမလဲေတာ့ မသိပါ။
က်ေနာ္ေမးၾကည့္သေလာက္ေတာ့
ရုပ္ထုေတာ့ မထုခ်င္ဘူး။
တင္းပုတ္နဲ႕သာထုခ်င္တယ္လို႕ေျပာသူက
အေျမာက္အမ်ား။
ေတာ္ပါၿပီအေမ။
အေမေျပာသလို
ဘယ္သူမဆို ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရးၾကတာပါ။
ေကာင္းေအာင္လည္း
ကိုယ္ေရးႏိုင္သလို
ဆိုးေအာင္လည္း
ကိုယ္ပဲေရးႏိုင္ပါတယ္။
အတၱႀကီးေလ
ကိုယ့္သမိုင္းဆိုးေလပဲဆိုတာေတြးရင္း
အိမ္ျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္။
ဒါပါပဲအေမ။
အေမကိုခ်စ္တဲ့သား
ေအာင္ဝင္းဟိန္း
အက္ရွ္ဗန္းၿမိဳ႕၊
ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္၊
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု။
No comments:
Post a Comment