"အေမ့ထံသို႕ ေပးစာမ်ား-၁၀၄..."

သို႕

ခ်စ္တဲ့အေမ

သတိရစြာျဖင့္ စာေရးလိုက္ပါတယ္။

ေဆာင္းရာသီကို သိသိသာသာကို ဝင္ေရာက္လာတယ္။

ေအးလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့။

ေဆာင္းဦးမွာကထဲက အေနာက္ဖက္ကမ္းေျခေဒသေတြမွာ ႏွင္းမုန္းတိုင္း အႀကိမ္ႀကိမ္

ဝင္ေမႊသြားတယ္။ ႏွင္းထုက လူတစ္ရပ္ေလာက္ကို ျမင့္တက္လာတယ္။

က်ေနာ္တို႕ေနတဲ့အရပ္နဲ႕ဆိုရင္ မနီးမေဝးျဖစ္တဲ့ ေဘာစတြန္ၿမိဳ႕မွာဆိုရင္

သံုးႀကိမ္ဝင္ေမႊသြားတာ သမိုင္းမွာေတာ့ ႏွင္းထုအမ်ားဆံုးလို႕ေတာင္ဆိုတယ္။

ျပည္သူေတြလည္း သံုးပတ္ေလာက္အျပင္မထြက္ႏို္င္ဘူး။

ေက်ာင္းေတြ၊ရံုးေတြ အားလံုးပိတ္ထားၾကတယ္။

ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးကို ဖ်က္ပစ္ရတယ္။

စားစရာေတြ ျပတ္လပ္သြားၾကတယ္။

က်ေနာ္တို႕ေနရာမွာေတာ့ အဲဒီေလာက္မဆိုးပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ အဖ်ားေတာ့ခတ္သြားတယ္။

ႏွင္းက်တယ္။ ျမင္ျမင္သမွ်အားလံုးျဖဴေဖြးသြားတယ္။

ေရခဲမိုးရြာတယ္။လမ္းေတြေပၚ စကိတ္စီးလို႕ရေလာက္တယ္။

ေလတိုက္တယ္။ ေရခဲေလလို႕ဆိုရေလာက္ေအာင္ အသည္းထဲအထိ ေအးခ်မ္းသြားတယ္။

ေနျခည္လာလည္း မေႏြးပါဘူး။

ေရခဲအမွတ္ ေအာက္ - ၁၈အထိက်သြားတယ္။

ေရခဲေသတၱာရဲ႕အေပၚထပ္ေတာင္ ေရခဲမွတ္ ၀ ပဲရွိတယ္ေလ။

ျမန္မာျပည္မွာ မႀကံဳခဲ့ဖူးတဲ့ရာသီဥတုမ်ိဳး။

ပိတ္ရက္လိုခ်င္တာေၾကာင့္ ႏွင္းထု သံုးေပေလာက္က်ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႕ေတာ့

ဆုေတာင္းမိိေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွင္းထုက သံုးလကၼနဲ႕ရပ္ရပ္သြားလို႕

အခုထိေတာ့ ပိတ္ရက္တစ္ရက္မွ မရေသးပါဘူး။

ငယ္ငယ္တုန္း ေက်ာင္းသားဘဝက အေၾကာင္းကို ေတြးမိေသးတယ္။

အတန္းပိုင္ဆရာမ ေက်ာင္းမလာတဲ့ရက္ဆိုရင္ သိပ္ေပ်ာ္တာပဲ။

သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး ဆရာမေက်ာင္းမလာေအာင္လို႕ ဝိုင္းၿပီးဆုေတာင္းၾကတာလဲအေမာပါပဲ။

အခုလည္း အဲဒီလိုျဖစ္ေနတယ္။

ႏွင္းေတြက်ကာစမွာ အရမ္းၾကည့္လို႕ေကာင္းတယ္။

ေကာင္ကင္ေပၚက ဂြမ္ဖတ္ေလးေတြ က်လာသလိုပဲ။

ၿပီးေတာ့ ႏွင္းပြင့္ျဖဴေတြဟာ သစ္ပင္ေတြေပၚလဲ တြဲလြဲခိုလို႕။

ခရီးမထြက္ရပဲနဲ႕ ျမင္ကြင္းအသစ္ေျပာင္းသြားတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာ ႏွင္းက်တာမရွိေတာ့ ႏွင္းက်တာကို သေဘာက်မိပါရဲ႕။

ဒါေပမယ့္ အေအးလြန္ကဲတာကိုေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး။

က်ေနာ္တို႕အိမ္ေရွ႕က ေရကန္လည္း

လႈိင္းၾကက္ခြပ္ေတြ မျမင္ေတာ့ဘူး။ ေရခဲေနၿပီ။

ေရလာကူးေနက် ဂူးစီ (Goose)ေတြလည္း  လမ္းေလွ်ာက္ေနတာကိုေတြ႕ေနရတယ္။

ေရခဲေပၚႏွင္းထုက ထပ္က်လာေတာ့ တစ္ကန္လံုး ေဖြးေဖြးကိုျဖဴေနတယ္။

စကိတ္စီးလို႕ရမလားမသိဘူး။

ဒီလိုအရပ္ေဒသကိုေရာက္လာၿပီးေနရမယ္လို႕ တစ္ခါမွေတာင္စိတ္ကူးမယဥ္မိခဲ့ပါဘူး။

အခုေတာ့ …

++++++++++++++++++++++++++++++++

အေမရိကန္ႏို္င္ငံမွာ တရားမဝင္လာေရာက္ေနသူေပါင္း ဆယ့္တစ္သန္း(၁၁-သန္း)ပတ္ဝန္က်င္ရွိတယ္လို႕သိရတယ္။

အေမရိ္ကန္က ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံဆုိေတာ့ ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားကလူေတြလာၾကတာေပါ့။

အထူးသျဖင့္ စပိန္စကားေျပာၾကတဲ့အေမရိကတိုက္အလယ္ပိုင္းကလာၾကသူေတြမ်ားတယ္။

အခ်ိဳ႕က ဝပ္ပါမစ္( Work Permit ) နဲ႕လာၿပီးအလုပ္လုပ္တယ္။

ပါမစ္သက္တမ္းကုန္ၿပီး မျပန္ပဲ ဆက္ေနထိုင္သူေတြလည္း အမ်ားအျပားရွိတယ္။

အခိ်ဳ႕ကလည္း ေက်ာင္းတက္ဖို႕ ပါမစ္နဲ႕လာၿပီးေက်ာင္းၿပီးေပမယ့္

မျပန္ပဲဆက္ေနထိုင္သူေတြလည္း အမ်ားအျပားရွိတယ္။

က်ေနာ့္အသိမိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕ကေတာ့ ႏို္င္ငံျခားသေဘာၤလိုက္ၾကတယ္။

အေမရိကန္ဆိပ္ကမ္းတစ္ခုေရာက္လာတဲ့အခါ

သေဘာၤေပၚက ခုန္ခ်ၿပီး အေမရိကန္မွာေနထိုင္ၾကတယ္။

အေမရိကန္မွာက တရားမဝင္ေနထိုင္သူေတြကို လိုက္ဖမ္းတာေတာ့ မေတြ႕ရဘူး။

ျပစ္မႈတစ္စံုတစ္ရာ မက်ဴးလြန္သေရြ႕ေနထိုင္လို႕ရတဲ့သေဘာျဖစ္ေနတယ္။

အဲဒီလို တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္သူနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး လႊတ္ေတာ္မွာေတာ့

အလုပ္မ်ားေနေလရဲ႕။

သမၼတ အိုဘားမားက အဲဒီတရားမဝင္ေနထိုင္သူေတြထဲက

ျပစ္မႈတစ္စံုတစ္ရာမက်ဴးလြန္ဖူးတဲ့သူ၊

အနည္းဆံုးငါးႏွစ္ေက်ာ္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေနထိုင္ခဲ့သူေတြကို

ႏိုင္ငံသားအျဖစ္လက္ခံဖို႕လူဝင္မႈႀကီးၾကတ္ေရးဥပေဒကို ျပင္ခ်င္တယ္။

ဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး မဲဆြယ္စည္းရံုးေရးလုပ္တုန္းကလည္း ကတိေပးခဲ့ဟန္တူတယ္။

ေပးထားတဲ့ကတိအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ဖို႕ႀကိဳးစားတယ္။

ဒါေပမယ့္ အတိုက္အခံပါတီျဖစ္တဲ့ရီပတ္ပလိကင္ေတြႀကီးစိုးေနတဲ့အထက္လႊတ္ေတာ္၊

ေအာက္လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလံုးက သမၼတရဲ႕ဥပေဒကို အတုိက္အခံလုပ္ေနတယ္။

အဲဒီကိစၥလည္း ေရွ႕မတိုး၊ေနာက္မဆုတ္ျဖစ္ေနတယ္။

အေမရိကန္မွာ တရားဝင္ေနထိုင္သူေပါင္းက သန္းေလးဆယ္(၄၀-သန္း)ေက်ာ္ရွိတယ္လို႕သိရတယ္။

ေရာက္စမွာေတာ့ ဂရင္းကဒ္(Green card )ကို ထုတ္ေပးတယ္။

ငါးႏွစ္ေက်ာ္ရင္ေတာ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားေလွ်ာက္ခြင့္ရွိတယ္။

ႏို္င္ငံသားျဖစ္ၿပီးမွ မဲေပးခြင့္ရွိတယ္။

ဂရင္းကဒ္ကိုင္ေဆာင္ထားခ်ိန္မွာေတာ့ မဲေပးခြင့္မရွိပါ။

အေမရိကန္္သမၼတကို မဲေပးႏို္င္သူျပည္သူေတြက တိုက္ရိုက္ေရြးခ်ယ္ႏိုင္တဲ့အ

ခြင့္အေရးရွိတယ္။ဒါေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စလွယ္နဲ႕သမၼတေတြက ျပည္သူေတြကို

အထူးအေလးထားတာကို ေတြ႕ရတယ္။

မဲဆြယ္ပြဲမွာ ကတိေပးထားၿပီးရင္လည္း အဲဒီကတိကို

ျဖစ္ေအာင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္တာကို ေတြ႕ရတယ္။

++++++++++++++++++++++

အေမရိ္ကန္မွာ ႏွစ္စဥ္ DV ကံစမ္းမဲကို ျပဳလုပ္တယ္။

အဲဒီမဲစံနစ္ကေန ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးက လူေပါင္း

ငါးေသာင္းကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ႏွစ္စဥ္ ျပည္ဝင္ခြင့္ဗီဇာထုတ္ေပးေနတယ္။ ဒီလိုလုပ္လာတာေတာင္ ႏွစ္ေပါင္းအတန္ၾကာခဲ့ၿပီ။

အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့

ပညာေရးမွာျဖစ္ေစ၊ စီးပြားေရးမွာျဖစ္ေစ အေတာ္ဆံုး၊အေကာင္းဆံုးပုဂၢိဳလ္ေတြကို

စုေဆာင္းေနတာလို႕သိရတယ္။အဲဒီရြယ္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္လည္း

အေမရိကန္ဟာ ထိပ္တန္းႏို္င္ငံတစ္ခုအျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တည္ေနႏို္င္ခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။

ထင္ရွားတဲ့ဥပမာေျပာရရင္ အိုင္စတိုင္းလို ပုဂၢိဳလ္ကို ေျပာႏုိင္တယ္။

အိုင္စတိုင္းဟာ ဂ်ဴးလူမိ်ဳးျဖစ္တယ္။ နာဇီေတြကို ေၾကာက္လို႕ အေမရိကန္ႏုိင္ငံကိုေရာက္လာတယ္။

အေမရိကန္ကျပည္ဝင္ခြင့္လည္းေပးတယ္။ ထိုက္တန္တဲ့ေနရာမွာလည္း ထားတယ္။

အိုင္စတိုင္းရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ အေမရိကန္ဟာ အႏုျမဴဗံုးပိုင္ဆိုင္တဲ့ဦးဆံုးႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံျဖစ္လာတယ္။

အဲဒီအႏုျမဴဗံုးကို အသံုးျပဳၿပီး ဒုတိယကမၻာစစ္ကို အဆံုးသတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

အဲဒီလိုျပည္ပကဝင္ေရာက္လာတဲ့ ထူးျခားတဲ့ပညာရွင္ေတြ အေမရိကန္မွာ အမ်ားအျပားရွိတယ္။

အဲဒီလို အေမရိကန္ရဲ႕ထူးျခားတဲ့လုပ္ရပ္ေၾကာင့္လည္း အေမရိကန္ဟာ

အင္အားအႀကီးဆံုးႏိုင္ငံအျဖစ္ရပ္တည္ခဲ့တယ္။

အေမရိကန္ဟာ ႏိုင္ငံအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့တိုးတက္မႈျဖစ္မယ္ဆိုရင္

ဘာမဆို စံနစ္တက်လုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း အမ်ားအျပားရွိခဲ့တယ္။

အေမရိကန္သမၼတအမ်ားစုဟာ ပညာတတ္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ သေဘာထားႀကီးၾကတယ္။

အေဝဖန္ကိုလည္း ခံႏိုင္ရည္ရွိၾကတယ္။

ဒါဟာ အတုယူအားက်သင့္တဲ့ကိစၥျဖစ္တယ္လို႕ထင္တယ္အေမ။

စာလည္းရွည္သြားၿပီ။

ေနာက္မ်ားမွ ဆက္ေရးပါဦးမယ္။

အေမကိုခ်စ္တဲ့သား

ေအာင္ဝင္းဟိန္း

အက္ရွ္ဗန္းၿမိဳ႕ (Ash-burn)

ဗားဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္ (Virginia)

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု (USA)