တစ္ခါတုန္းက
ပညာရွိတဲ့ဒိသာပါေမာကၡႀကီးတစ္ဦးရွိတယ္။
တစ္ေန႕ေတာ့ အဲဒီပညာရွိဆရာႀကီးဟာ
မီးတိုင္ေအာက္မွာ တစ္ခုခုကို လို္က္ရွာေနတယ္။
ေခါက္တုန္႕ေခါက္ျပန္ရွာေနတယ္။ အခိ်န္အၾကာႀကီးရွာတယ္။
ဒီေတာ့တပည့္ေတြက ငါတို႕ဆရာႀကီး ဘာေပ်ာက္လို႕ရွာေနသလဲမသိဘူး။
ငါတို႕ေတြ ဝိုင္းရွာေပးမယ္ဆိုၿပီး ဆရာႀကီးကို ေမးတယ္။
“ ဆရာႀကီး ဘာရွာေနသလဲ”
ပညာရွိဆရာႀကီးက
“ ေသာ့ေပ်ာက္လို႕ရွာေနတာပါ”
အဲဒါနဲ႕တပည့္ေတြကလည္း ေသာ့ကို
ဆရာႀကီးရွာေနတဲ့ မီးတိုင္ေအာက္မွာ ဝိုင္းရွာၾကတယ္။
အမ်ားနဲ႕လည္းဝိုင္းရွာတယ္။
ေတာ္ေတာ္ႏွံ႕ႏွံ႕စပ္စပ္ရွာၾကေပမယ့္ မေတြ႕ဘူး။
ဒါနဲ႕တပည့္ေတြက ဒီေနရာမွာ က်ေပ်ာက္တာဆိုရင္ေတာ့ ေတြ႕ေလာက္ပါတယ္။
ဒါေလာက္ဝိုင္းရွာတာေတာင္ မေတြ႕ေတာ့ ဒီေနရာမွာ က်ေပ်ာက္တာမွ
ဟုတ္ရဲ႕လားလို႕ေတြးမိၿပီးဆရာႀကီးကို ျပန္ေမးတာေပါ့။
“ ဆရာႀကီး ေသာ့က ဘယ္ေနရာမွာ က်ေပ်ာက္တာလဲ”
လို႕ေမးတာေပါ့။
ပညာရွိဆရာႀကီးက
“ အိမ္ခန္းထဲမွာ က်ေပ်ာက္တာ”
လို႕ျပန္ေျဖတာေပါ့။
တပည့္ေတြက
“ ဟာ ဆရာႀကီးကလည္း အိမ္ခန္းထဲမွာ က်ေပ်ာက္တဲ့ေသာ့ကို
ဒီမီးတိုင္ေအာက္မွာ လာရွာလို႕ ဘယ္ေတြ႕ႏိုင္မွာလဲ”
လို႕ျပန္ေျပာၾကတာေပါ့။
ပညာရွိဆရာႀကီးက
“ ေအး ငါေျပာခ်င္တာက အဲဒါပဲ။
မင္းတို႕လည္း စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို မေတြ႕ႏိုင္တဲ့ေနရာမွာ ရွာေနၾကတယ္။
လူေတြျမင္ရတဲ့ေနရာမွာ ရွာေနၾကတယ္။
ေငြကုန္ေၾကးက်အမ်ားႀကီး အကုန္ခံၿပီး ရွာေနၾကတယ္။
စိတ္ခ်မ္းသာမႈဆိုတာ စိတ္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္။
ရွာတဲ့ေနရာမွားေနလို႕မင္းတို႕အခုထိမေတြ႕တာေပါ့”
လို႕ျပန္ေျပာျပလိုက္သတဲ့။
တစ္ခုခုကို ေတြ႕ခ်င္လို႕ ရွာတယ္ဆုိရင္
ရွာတဲ့ေနရာမွန္ဖို႕လိုအပ္ပါတယ္။
စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ဘယ္ေနရာမွာ ရွာမလဲ၊
ရွာတဲ့ေနရာမွားရင္ေတာ့ ေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး။
ေနရာမွန္က ဘယ္မွာလဲ၊
စိတ္ထဲမွာ။
အဲဒီေနရာမွာမွ မေတြ႕ရင္ တျခားေနရာမွာ မေတြ႕ႏိုင္ပါဘူး။
No comments:
Post a Comment