တစ္ခါတုန္းက အလြန္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ ကေလးမေလးတစ္ဦးရွိတယ္။
သူမမွာ မိဘမ်ားလည္း မရွိေတာ့ပါ။
အိမ္လည္း မရွိ၊ အိပ္စရာေနရာလည္း မရွိေတာ့ေပ။
စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းရွိသူက ေပးတဲ့ ေပါင္မုန္႕တစ္လံုးကို ကေလးမဟာ ကိုင္ထားရင္း
ခရီးထြက္လာပါတယ္။
ဒီကေလးမေလးဟာ ဘာသာတရား ကိုင္းရႈိင္းသူတစ္ဦးျဖစ္တယ္။
ဆင္းရဲၿပီး အေျခအေနဆိုးေပမယ့္ ဘုရား၊တရားကို အထူးေလးစားသူ ျဖစ္ပါတယ္။
ေပါင္မုန္႕ကိုင္းထားတဲ့ ကေလးမဟာ လမ္းမွာ ဆင္းရဲတဲ့ အဘိုးအိုတစ္ဦးကို ေတြ႕တယ္။
အဘ ဆာလြန္းလို႕ ေပါင္မုန္႕နည္းနည္းေပးစားပါ ကေလးမရယ္ ”
လို႕အဘိုးအိုက ေတာင္ပန္ပါတယ္။
ကေလးမဟာ ဆင္းရဲတဲ့ အဘိုးအိုကို သနားတဲ့အတြက္ ေပါင္မုန္႕တစ္လံုးကို ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေပါင္မုန္႕ကို ေပးၿပီး
“ အဘိုးကို သူေတာ္ေကာင္းေတြ မစၿပီး က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ ”
လို႕ ႏႈတ္ဆက္ဆုေတာင္းေပးခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ ကေလးငယ္တစ္ဦးကို ေတြ႕ျပန္ပါတယ္။
ကေလးငယ္က
“ က်ေနာ့္မွာ ဘာမွ ေဆာင္းစရာမရွိလို႕၊
ေခါင္းေတြ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူေနပါၿပီ။
ေဆာင္းစရာ တစ္ခုခုေပးၾကပါ ”
လို႕ တစာစာ ေတာင္းေနပါတယ္။
စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ သူငယ္မေလးဟာ သူမေဆာင္းထားတဲ့ ဦးထုပ္ကို ခၽြတ္ၿပီး
ကေလးအား ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေနရာမွာ မိုးေတြထိထားတဲ့အတြက္
တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ အဘြားအိုတစ္ဦးကို ေတြ႕ရာ
တစ္ထည္တည္းသာရွိတဲ့ ဆြယ္တာ အစုတ္ကေလးကို ခၽြတ္ၿပီး
အဘြားအိုကို ေပးလိုက္ပါတယ္။
ဝတ္စရာအဝတ္မရွိတဲ့အတြက္ ကိုယ္လံုးတည္း ျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးမေလးတစ္ဦးကို
သူမရဲ႕ အကၤ် ီတစ္ထည္ကို ေပးခဲ့ပါတယ္။
သူမမွာ အတြင္းခံအကၤ် ီသာက်န္ပါေတာ့တယ္။
ခရီးဆက္ခဲ့ရာ ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ အခ်ိန္မွာ ေတာအုပ္အစပ္နားကို ေရာက္လာပါတယ္။
ေတာစပ္နားမွာခ်မ္းၿပီးတခိုက္ခိုက္တုန္ေနတဲ့ ကေလးမေလးတစ္ဦးကို ေတြ႕ျပန္ပါတယ္။
ဝတ္စရာ ဘာမွ မရွိတဲ့အတြက္ ဝတ္စရာတစ္ခုခုေပးဖို႕ေတာင္းပါတယ္။
အဲဒီအခါ စိတ္ေကာင္းရွိသူကေလးမက
“ အင္း… ငါ့မွာလည္း အတြင္းခံအကၤ် ီပဲက်န္ေတာ့တယ္။
ဒါေပးလိုက္ရင္ ငါ့မွာ ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး။
ဒါေပမယ့္ သူချမာလဲ သိပ္ခ်မ္းေနရွာတယ္။
ေအးေလ ေမွာင္လာၿပီပဲ။
ငါ့မွာ ဘာမွ မဝတ္ထားလည္း ဘယ္သူမွ မျမင္ႏိုင္ပါဘူး ”
လို႕စဥ္းစားၿပီး အတြင္းခံအကၤ် ီေလးကို ခၽြတ္ၿပီး
တခုိက္ခိုက္တုန္ေနတဲ့ ကေလးမေလးကို ေပးလိုက္ပါတယ္။
စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ ကေလးမေလးဟာ ဗလာက်င္းကိုယ္နဲ႕ ခရီးဆက္သြားတဲ့အခါ
ေကာင္ကင္မွ ေတာက္ပတဲ့ အလင္းမ်ားဟာ
ကေလးမေလးနားကို က်ေရာက္လာပါတယ္။
က်လာတဲ့အလင္းမ်ားဟာ ကေလးမေလးနားေရာက္တဲ့အခါ
ေရႊ၊ ေငြ နဲ႕ အလွပဆံုးအဝတ္အစားမ်ား၊
အေကာင္းဆံုးအစားအစာမ်ား၊
အျဖစ္ေျပာင္းသြားပါေတာ့တယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ ကေလးမေလးဟာ
သူေတာ္ေကာင္း၊ သူျမတ္ေလာင္းမ်ား မစတဲ့ အဝတ္ကိုဝတ္၊
အစားေကာင္းမ်ားကို စားၿပီး တန္ဖိုးထိုက္တဲ့ ရတနာမ်ားရတဲ့အတြက္
တစ္သက္လံုး ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနႏိုင္သြားတဲ့အျပင္
ဆင္းရဲသူဆင္းရဲသားမ်ားကိုလည္း
တစ္သက္လံုး ေထာက္ပံ့ ေစာင့္ေရွာက္သြားပါေတာ့တယ္။
No comments:
Post a Comment