"အေမ့ထံသို႕ ေပးစာမ်ား ၁၁၂..."

သို႕

ခ်စ္တဲ့ အေမ

သတိရစြာျဖင့္စာေရးလိုက္ပါတယ္။

ဗာဂ်ီးနီးယားကို စေရာက္ေတာ့ ႏိုဝင္ဘာလမွာ ႏွင္းေတြစက်ေနၿပီ။

ဒီဇင္ဘာလဆိုရင္ ႏွင္းက်တဲ့ရက္က ပိုေတာင္မ်ားလာတယ္။

ႏွင္းအမ်ားဆံုးက်တဲ့လကေတာ့ ဇႏၷဝါရီလပဲ။

ေဖေဖၚဝါရီလ ႏွင္းက်တဲ့ရက္က နည္းလာၿပီ။

မတ္လဆိုရင္ မဆိုစေလာက္ႏွင္းက်ၿပီး ႏွင္းက အဲဒီႏွစ္အတြက္

ႏူတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားတာကို သတိျပဳမိတယ္။

ႏွင္းက က်ကာစမွာ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။

မိုးေကာင္းကင္ေပၚက အျဖဴဖတ္၊အျဖဴပြင့္ေလးေတြ

ေလမွာလြင့္ၿပီးက်လာတာေလ။

ႏွင္းက်တာကိုက ၾကည့္လို႕အေတာ္ေကာင္းတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက မျမင္ဘူးခဲ့ဖူးေလ။

ႏွင္းပြင့္ေတြကို ဓာတ္ပံုရိုက္ရတာကိုလည္း ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ခဲ့ဖူးတယ္။

ႏွင္းပြင့္ေတြ က်လာတာမ်ားလာရင္ ေျမျပင္မွာ ေတာ္ေတာ္ထူလာတယ္။

ကားေပၚမွာလည္း ႏွင္းထုကမ်ားလာရင္ ကားရဲ႕ျမင္ကြင္းကို ရွင္းရတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႏွင္းပြင့္ေလးေတြကို ကိုင္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။

ႏူညံလြန္းလွတယ္။ ကိုင္လို႕ေကာင္းပါဘိသနဲ႕။

ဒါေပမယ့္ လက္အိတ္စြပ္ၿပီးမကိုင္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ခဏေလးအတြင္းမွာ

လက္ေတြထံုက်င္လာတယ္။ ေအးလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့။

မိုးမ်ားလွတဲ့ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ မိုးျဖစ္တည္လာတာကို သိတယ္။

ဒါေပမယ့္

ႏွင္းပြင့္ေလးေတြဟာ ဘယ္လိုျဖစ္လာၿပီးဘယ္ကက်လာသလဲဆိုတာ

စဥ္းစားလို႕မရဘူး။

သံုးႏွစ္ေျမာက္ျဖစ္လာတဲ့ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ႏိုဝင္ဘာလမွာလည္း ႏွင္းကမက်။

ဒီဇင္ဘာလမွာလည္း ႏွင္းက ေပၚမလာဘူး။

ဇႏၷဝါရီလလယ္အထိႏွင္းက အရိပ္အေရာင္ေတာင္ေပၚမလာေတာ့

ဒီႏွစ္ေတာ့ ႏွင္းမက်ေတာ့ဘူးေတာင္ထင္လာမိတယ္။

ဒီလတတိယပတ္ထဲေရာက္လာေတာ့မွ မိုးေလဝသက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕အေရွ႕ဖက္ျခမ္းတစ္ခုလံုး

ႏွင္းမုန္တိုင္းလာႏိုင္တယ္လို႕ေၾကျငာတယ္။

ေလးငါးရက္အလိုမွာ လူေတြက ဒီအေၾကာင္းပဲေျပာေနၾကတယ္။

ၿပီးေတာ့ ရိကၡာေတြဝယ္စုေနၾကတယ္။

အေတြ႕အႀကံဳရွိသူေတြက စားေသာက္စရာေတြကို ဝယ္စုေနေတာ့

ႏွင္းအႀကီးအက်ယ္က်ေတာ့မယ္ဆိုတာ သတိျပဳမိတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ေဘာ့စတြန္ၿမိဳ႕မွာ ႏွင္းမုန္တိုင္းဝင္သြားတာ

၇-ရက္ေလာက္လံုးဝအျပင္ထြက္လို႕မရေတာ့ဘူး။

ဒါေၾကာင့္ စားစရာေတြ ျပတ္သြားတယ္လို႕ၾကားရတယ္။

ေဘာ့စတြန္ၿမိဳ႕ဟာ သမုဒၵရာကမ္းစပ္နဲ႕အနည္းငယ္နီးေနတယ္။

က်ေနာ္တို႕ေနတဲ့ေနရာက ကုန္းတြင္းပိုင္းေရာက္တယ္။

ေဘာ့စတြန္ၿမိဳ႕ေလာက္ေတာ့ မဆိုးႏိုင္ဘူးလို႕ထင္တာပဲ။

ေဒသခံေတြကေတာ့ စားေသာက္စရာေတြလာဝယ္လိုက္တာ

ေစ်းႀကီးေတြမွာ ပစၥည္းေတြ ကုန္လုနီးပါးကိုျဖစ္သြားတယ္။

သူတို႕ေတြမွာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြရွိေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕မွာေတာ့ မစိုးရိမ္မိဘူး။

အေတြ႕အႀကံဳသစ္တစ္ခုတိုးတယ္ဆိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္။

ႏွင္းမုန္တိုင္းကို တစ္ခါမွ မႀကံဳဖူးဖူးေလ။

ၿပီးေတာ့ ရွားရွားပါးပါး ပိတ္ရက္ရမယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕

အေပ်ာ္စိတ္ေတာင္ဝင္လာတယ္။

တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ သတင္းဌာနေတြက ႏွင္းမုန္တိုင္းသတင္းကို

ျပည့္စံုသထက္ျပည့္စံုေအာင္ ျပည္သူေတြကို အသိေပးလာတယ္။

ႏွင္းမုန္တိုင္းရဲ႕သတင္းကို အေသးစိတ္သိရသလို

နာမည္ေတာင္သိလာရတယ္။

Jonas ႏွင္းမုန္တိုင္း။

ေသာၾကာေန႕(01-22-2016)ေန႕လည္ပိုင္းမွာ ႏွင္းစက်လာတယ္။

က်ေနာ္တုိ႕အနီးအနားမွာရွိတဲ့အလုပ္ရံုေတြ၊ရုပ္ရွင္ရံုေတြ

ဆိုရင္ ေန႕လည္တစ္နာရီမွာပဲ ဝန္ထမ္းေတြ အျပန္ရခက္မွာစိုးလို႕ျပန္ခြင့္ျပဳေပးလိုက္ၾကတယ္။

က်ေနာ္တို႕မွာေတာ့ အလုပ္လုပ္လို႕ေကာင္းတုန္းပဲ။

ေစ်းႀကီးစဖြင့္တုန္းကေရာင္းရသလိုမ်ိဳးကိုေရာင္းရတယ္။

ေရာင္းမေလာက္ေအာင္ကိုေရာင္းရတယ္။

က်ေနာ္တို႕အလုပ္သိမ္းၿပီး အိမ္ျပန္ခ်ိန္မွာေတာ့ လမ္းေပၚမွာ ကားတစ္စီးႏွစ္စီးေလာက္ပဲေတြ႕ရေတာ့တယ္။

အလုပ္နဲ႕အိမ္က ပံုမွန္ဆိုရင္ ၅-မိနစ္ေလာက္ကားေမာင္းရင္ေရာက္ေပမယ့္

အခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ေမာင္းလိုက္ရတယ္။

ကားက ကားႀကီးျဖစ္တဲ့အျပင္ ကားျပင္ဆင္မႈကို မၾကာေသးခင္ကလုပ္ထားလို႕ေတာ္ေသးတယ္။

ဒီအခိ်န္မွာ ကားစလစ္မျဖစ္ဖို႕ ကားဘီးကအေရးႀကီးလွတယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ႏွင္းက်တာပိုလာတယ္။

ေလတိုက္ႏႈန္းလည္း ျပင္းထန္လာတယ္။

ေသာၾကေန႕တစ္ညလံုး၊ စေနေန႕တစ္ေန႕လံုးႏွင္းက်ေနတာမို႕

ႏွင္းထုက ေၾကျငာထားတဲ့အတိုင္း လက္မ ၃၀-ပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္လာတယ္။

ေအာက္ဆင္းၿပီး ႏွင္းထုေအာက္ေရာက္ေနတဲ့ကားကိုရွင္းသူေတြကို

ျပဴတင္းေပါက္ကလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ႏွင္းထုက ေပါင္ရင္းအထိနစ္ျမွပ္ေနတာေတြ႕ရတယ္။

စလြန္းကားေတြဆိုရင္ လံုးဝကို ႏွင္းထုထဲနစ္ျမွပ္ေနတယ္။

က်ေနာ္တို႕ကားကေတာ့ ကားဂိုေဒါင္ထဲမွာ ရွိေနတာမို႕ေတာ္ေသးတယ္။

သက္ဆိုင္ရာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးေတြက စေန၊တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္ကို လံုးဝအျပင္မထြက္ပါနဲ႕လို႕

တားျမစ္ထားတယ္။ထြက္တာေတြ႕ရင္ ဒဏ္ေငြ -၅၀၀ေဒၚလာတဲ့။

ဒါေၾကာင့္ေသခ်ာေပါက္ေျပာႏိုင္တာတစ္ခ်က္ကေတာ့

ႏွစ္ရက္တိတိပိတ္ရက္ရမယ့္သေဘာလို႕နားလည္လိုက္ပါတယ္။

အလုပ္ပိတ္ရက္ ရွားပါးတဲ့က်ေနာ္တို႕အဖို႕ Jonas ႏွင္းမုန္တိုင္း

ကိုေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

အေမေရ…

က်ေနာ္တို႕အတြက္ စိတ္မပူပါနဲ႕။

အစစအရာရာ အစဥ္ေျပပါတယ္။

အေတြ႕အႀကံဳအသစ္ေတြလည္းတိုးေနပါတယ္။

ဒီေန႕ဟာ ျပာသိုလျပည့္ေန႕(အေမမ်ားေန႕)လို႕သိရပါတယ္။

အေမကိုခ်စ္တဲ့သူအဖို႕ ေန႕တိုင္း အေမမ်ားေန႕ပါပဲ။

အေမ့ကို အေဝးက ကေတာ့လိုက္ပါတယ္။

အေမ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါေနာ္။

ဒါပါပဲအေမ။

အေမကိုခ်စ္တဲ့သား

ေအာင္ဝင္းဟိန္း

အက္ရွ္ဗန္းၿမိဳ႕၊

ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္၊

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု။