" အေမ့ထံသို႕ေပးစာမ်ား-၃၆..."

သို႕

ခ်စ္တဲ့အေမ

သားစာေရးလိုက္ပါတယ္။

အေမေနေကာင္းလား။

က်ေနာ့္အလုပ္က တစ္ပတ္မွာ ႏွစ္ရက္ပိတ္တယ္။

အလုပ္က ပင္ပန္းတာနဲ႕အမွ် ပိတ္ရက္မွာ နားရတာ အေတာ္ အရသာ ရွိတာပါကလား။

ဟုတ္တယ္အေမ။

ပင္ပန္းတယ္ဆိုတာက လုပ္ေနက် မဟုတ္လို႕ပါ။

က်ေနာ္တို႕ငယ္ငယ္က အေမေျပာခဲ့ဖူးတယ္ေလ။

“ပညာတတ္ေအာင္သင္ပါ သားတို႕။

ပညာတတ္ေတာ့ သက္သက္သာသာ လုပ္စားခြင့္ရတာေပါ့။

ပညာမတတ္ရင္ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္စားေနရလိမ့္မယ္ေနာ္” တဲ့။

အေမေျပာသလိုပါပဲ။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ က်ေနာ္က ပညာတတ္ပဲ။

လက္ေၾကာမတင္းပဲ ထမင္းစားခြင့္ရခဲ့တယ္။

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ။

အေမရိကန္ေရာက္လာေတာ့ ပညာတတ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ဒီေတာ့ လက္ေၾကာတင္းမွ ထမင္း… အဲေလ...ေပါင္မုန္႕စားခြင့္ရေတာ့တယ္။

က်ေနာ္တို႕အလုပ္က ေမာလ္(Mall) ထဲမွာဆိုေတာ့

ေမာလ္စဖြင့္တဲ့ နံက္ ၁၀း၀၀က စလိုက္တာ ေမာလ္ပိတ္ခ်ိန္ ည ၉း၀၀အထိပါပဲ။

ေရာင္းေကာင္းတဲ့စားေသာက္ဆိုင္ဆိုေတာ့ နားရတယ္မရွိပါဘူး။

ဆိုင္ရွင္က "မေလာပါနဲ႕"လို႕ေတာ့ ေျပာပါရဲ႕။

စားသံုးသူက ေလာေနေတာ့ နားနားေနေန လုပ္ဖို႕ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။

အေမေရ…က်ေနာ္အခုဆိုရင္ အိုးႀကီးခ်က္ စားဖုိးမွဴးတစ္ေယာက္ေတာ့ ျဖစ္ေနၿပီ အေမ။

ပထမေတာ့ မွန္ေအာင္လုပ္ရတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ျမန္ေအာင္လုပ္ရတယ္။

အေမေျပာဖူးတယ္ေလ။

“သားတို႕ရဲ႕အေဖက အလုပ္ပိတ္တဲ့စေန၊တနဂၤေႏြေန႕မ်ိဳးမွာ

ကိုယ္တိုင္ မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ၿပီး မိသားစုကိုခ်က္ေကၽြးတတ္တယ္။

အေဖက အခ်က္အျပဳတ္ကိုဝါသနာပါတယ္။

ေမြးလာတဲ့ သားသံုးေယာက္ဆိုရင္

တစ္ေယာက္မွ အခ်က္အျပဳတ္ဝါသနာမပါၾကဘူး။

နင့္တို႕အေဖနဲ႕ဝါသနာ တူသူ တစ္ေယာက္မွ မပါဘူး။

အခ်က္အျပဳတ္ဝါသနာပါတာဟာ ေကာင္းလားလို႕ေမးရင္

ေကာင္းတယ္လို႕ေျဖရမယ္။

ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ မိန္းမအဖို႕

ကိုယ့္ကို ညွာတာတတ္တဲ့၊စာနာစိတ္ရွိတဲ့ေယာက်ာ္းကို ပိုခ်စ္တာ သဘာဝပဲေလ။

နင့္အေဖ မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ရင္ အေမ နားရတယ္။

မီးဖိုေခ်ာင္အလုပ္ကို အဲဒီေန႕မွာ ဘာမွမလုပ္ရဘူး။

အေမကို နားခိုင္းတယ္။

အိမ္ရွင္မအလုပ္ဆိုတာကလည္း ပိတ္ရက္မရွိလုပ္ရတဲ့အလုပ္ဆိုေတာ့

နားခြင့္ရတဲ့ေန႕ဆိုရင္ ဝမ္းသာရတယ္။

နားလည္မႈရွိတဲ့ေယာက်ာ္းကိုလည္း ေလးစားမိတယ္။

နင္တို႕အေဖက အခ်က္အျပဳတ္လည္း ေကာင္းတယ္။

နင္တို႕အေဖ ခ်က္ျပဳတ္တဲ့ေန႕မွာ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာနဲ႕မို႕ ထမင္းစားၿမိန္တယ္” တဲ့။

အခု က်ေနာ္လည္း အခ်က္အျပဳတ္ေကာင္းသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါၿပီအေမ။

အေမရိကန္မွာ နာမည္ႀကီးတဲ့စားေသာက္ဆိုင္မွာကို ခ်က္ျပဳတ္ေနရတာေလ။

ဘာဘဲေျပာေျပာ အေဖ့လိုေတာ့ အခ်က္အျပဳတ္ေကာင္းသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အေဖက အခ်က္အျပဳတ္ကို ဝါသနာပါခဲ့တဲ့သူ။

ၿပီးေတာ့ ခ်စ္တဲ့မိသားစုကို စားေကာင္းေအာင္ ခ်က္ေကၽြးတတ္သူ။

ၿပီးေတာ့ မိန္းမျဖစ္တဲ့အေမကို နားရပါေစေတာ့လို႕ စာနာစိတ္နဲ႕ ခ်က္ျပဳတ္တတ္သူ။

က်ေနာ္က အခ်က္အျပဳတ္ကို ဝါသနာ ပါသူမဟုတ္ဘူး။

ဝမ္းေရးအတြက္ မလုပ္မျဖစ္လုပ္ေနရသူ။

ခ်စ္တဲ့မိသားစုကို စာနာစိတ္နဲ႕ဒီေန႕အထိ မခ်က္ေကၽြးဖူးေသးဘူး။

က်ေနာ္ပိတ္တဲ့ရက္မွာ သူမ အလုပ္ဆင္းရတယ္။ မနားရဘူး။

ပိတ္ရက္တူျပန္ေတာ့ အျပင္မွာထြက္ဝယ္စားၾကတယ္။

ေရြ႕ေျပာင္းေနထုိင္ေနရေတာ့ အိမ္ရွိေပမယ့္ အိုးမရွိဘူး။

သီးသန္႕အိပ္ခန္းရွိေပမယ့္ သီးသန္႕မီးဖိုေခ်ာင္မရွိဘူး။

ဒါေၾကာင့္ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ခ်က္ျပဳတ္စားဖို႕ဆိုတာ ေလာေလာဆယ္မွာ မျဖစ္ႏုိင္ေသးဘူးအေမ။

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေန႕ေတာ့ အေမေျပာသလို

ခ်စ္တဲ့မိသားစုကို နားပါေစေတာ့ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕

တစ္ပတ္ႏွစ္ရက္ေတာ့ျဖစ္ မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ၿပီးမိန္းမကို ကူလိုက္မယ္လို႕

စဥ္းစားထားပါတယ္။

ဒါနဲ႕ေျပာရဦးမယ္။

ဒီေရာက္ၿပီး ေသာၾကာေန႕တစ္ေန႕မွာေပါ့။

အဲဒီေန႕မွာ က်ေနာ္တို႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုး ေန႕ဝက္ဆင္းရတဲ့ေန႕ေပါ့။

ညေန ၄း၀၀နာရီမွာ အလုပ္ဆင္းရမွာပါ။

အလုပ္ဆင္းခါနီးမွာ ရာသီဥတုက မဲေမွာင္လာတယ္။

အခ်က္ေပးဥၾသသံၾကားရတယ္။

ဘာေၾကာင့္အခ်က္ေပးမွန္းမသိဘူး။

T.V ဖြင့္ေတာ့ တိုေနတိုး မုန္တုိင္းအထူးသတင္းေၾကာျငာခ်က္ကိုၾကားရတယ္။

သတင္းဆိုတာ သိေအာင္ေျပာေနတာပဲလို႕ထင္ေနတယ္။

ကိုယ့္အနားမွာ ျဖစ္မယ္လို႕ မထင္ဘူး။

လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ စာဖတ္ေနတယ္။

မၾကာပါဘူး။ ဖုန္းျမည္သံၾကားတယ္။

ကားရိုလိုင္းနားမွာ ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းက ဆက္တာ။

အင္ဒီယားနားနဲ႕ဆိုရင္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေဝးတာေပါ့။

သူေျပာေတာ့မွ တိုေနတိုးမုန္တိုင္းက ကိုယ့္အနားမွာဆိုတာ သိရေတာ့တယ္။

“အိမ္ေပၚထပ္မွာ မေနနဲ႕၊ အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းေန၊

လိုအပ္တယ္ဆိုရင္ အိမ္သာထဲမွာ ေနသင့္ရင္ေန၊

အလုပ္ကိုလည္း မသြားနဲ႕” တဲ့။

ကိုယ္က မႀကံဳဖူးေတာ့ ေၾကာက္ရေကာင္းမွန္း မသိဘူး။

တကယ့္ကို ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။

ငယ္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အေဝးက လွမ္းပူၿပီး ဖုန္းဆက္တယ္။သတိေပးတယ္။

သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ ဘယ္ေလာက္နည္းနည္း လံုေလာက္ပါတယ္အေမ။

အဲဒီေန႕က တိုေနတိုးမုန္တိုင္းေၾကာင့္ အိမ္ေျခအေျမာက္အမ်ားပ်က္စီးဆံုးရႈံးမႈရိွသလို

လူအေသအေပ်ာက္လည္း အမ်ားအျပား ရွိတယ္ဆိုတာကို

ေနာက္တစ္ေန႕ တီဗြီသတင္းမွာ ၾကားသိရပါတယ္။

က်ေနာ္တို႕ဟာ အေမတို႕ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေဝးတဲ့

အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရာက္ေနေပမယ့္

"သူငယ္ခ်င္းေကာင္း တစ္ေယာက္ရွိေနပါလား"ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္

လံုၿခံဳေနပါတယ္။

က်ေနာ္တို႕အတြက္ စိတ္မပူပါနဲ႕အေမ။

ဒါပါပဲ။

အေမ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါလို႕သာ သားထပ္မွာခ်င္ပါတယ္။

ခ်စ္တဲ့သား

ေအာင္ဝင္းဟိန္း

ကလပ္ေဗးလ္ၿမိဳ႕(Clarksville)

အင္ဒီယားနားျပည္နယ္ (Indiana)

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု (USA)

၃-၂၈-၂၀၁၂