သို႕
ခ်စ္တဲ့အေမ
သားစာေရးလိုက္ျပန္ပါၿပီ။
နယ္သစ္ကိုေရာက္ေတာ့ စိတ္သစ္ျဖစ္သြားရပါတယ္။
နယ္ေဟာင္းက စိတ္ညစ္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းကို ေမ့သြားတယ္လို႕ေျပာရမယ္ထင္ပါတယ္။
ေရာက္ၿပီးေနာက္တစ္ေန႕မွာပဲ အလုပ္ဆင္းရပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့….က်ေနာ္တို႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုး အလုပ္ဆင္းရတယ္။
ဒီမွာက လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုးအလုပ္တစ္ခုထဲမွာ ရဖို႕ဆိုတာ
မလြယ္လွပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိပါဘူး။
လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုးကို အလုပ္တစ္ခုထဲမွာ အလုပ္ခန္႕ေလ့မရွိၾကပါဘူး။
သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ေျပာတယ္။
လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုးအလုပ္တစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့
ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ကို လုပ္မွရမယ္လို႕ေျပာပါတယ္။
ကယ္လီဖိုးနီးယားမွာေတာ့ အလုပ္တစ္ခုစီမွာ လုပ္ခဲ့ရတာပါ။
က်ေနာ့္ရဲ႕အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ေရာက္ကထဲက အလုပ္ရပါတယ္။
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဒီနယ္ကိုေျပာင္းလာတဲ့အထိ
အဲဒီအလုပ္တစ္ခုတည္းမွာပဲ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
သူမက အလုပ္ႀကိဳးစားသူ၊ရိုးသားသူျဖစ္ေတာ့
အလုပ္ရွင္က ႏွစ္သက္ျခင္းကိုခံရပါတယ္။
အဲဒီလို ႏွစ္သက္ျခင္းခံရလို႕ နယ္ေျပာင္းဖို႕ျဖစ္လာေတာ့
မေျပာင္းႏိုင္ေအာင္
နည္းမ်ိဳးစံု တားဆီး၊ ေႏွာက္ယွက္ျခင္းကို ခံရပါတယ္။
အဲဒီအတြက္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရပါတယ္။
ရိုးသားသူျဖစ္ေတာ့ အလုပ္ရွင္က
ေပးသေလာက္ကိုနည္းမွန္းသိခဲ့ေပမယ့္
ေက်ေက်နပ္နပ္အလုပ္လုပ္ေပးေနေလေတာ့ အလုပ္ရွင္က ႀကိဳက္တာေပါ့ေလ။
အလုပ္ရွင္အတြက္ အက်ိဳးအျမတ္အမ်ားႀကီးရွိေနတာကိုး။
ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အက်ိဳးအျမတ္ ရွိေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါမွန္တာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ အလုပ္ရွင္သာ အက်ိဳးရွိၿပီး
ကိုယ့္အတြက္ အက်ိဳးမရွိတဲ့အလုပ္မ်ိဳးကေတာ့ ေရရွည္လုပ္ႏိုင္ဖို႕
ခက္လွပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းကို မိတ္ေဆြေတြကိုေျပာျပေတာ့
"ဒီအလုပ္ရွင္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္က
အလုပ္သမားေကာင္းနဲ႕မတန္ဘူး"လို႕ေျပာၾကပါတယ္။
"ေတာ္ေတာ္စိတ္ဓာတ္ ဆိုးတဲ့အလုပ္ရွင္"လို႕လည္း
ေျပာၾကသလို
"သူနဲ႕တန္တာကို သူရမွာပဲေလ"လို႕လည္း ၾသဘာေပးၾကတယ္။
အလုပ္ရွင္က ျမန္မာအမိ်ဳးသမီးတစ္ေယာက္ပါ။
ဒီေရာက္ေနတာေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီ။
အိမ္ဝယ္ထားေတာ့ သိပ္မၾကာေသးဘူး။
က်ေနာ့္ရဲ႕အမ်ိဳးသမီးအလုပ္ရၿပီးမွပါ။
အိမ္ဝယ္ထားတယ္ဆိုေတာ့
အလုပ္ၾကမ္းနဲ႕ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္သံုးဆယ္က်ခံထားရသူလို႕ေျပာရမွာပဲ။
ေထာင္ဒဏ္ဆိုလို႕ ေထာင္ထဲမွာေနရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံထဲမွာေတာ့ အက်ယ္ခ်ဳပ္ေနခြင့္ေတာ့ ရေနတာေပါ့ေလ။
ဒီအေမရိကန္မွာ အိမ္ဝယ္ၾကသူေတြဟာ ဘဏ္ေခ်းေငြနဲ႕ဝယ္သူေတြ
ခ်ည္းပါပဲ။
ဘဏ္ကလည္း ႏွစ္သံုးဆယ္ ေခ်းေငြနဲ႕ဘဏ္တိုးယူၿပီးေခ်းတာပါ။
တကယ္လို႕ ဘဏ္တိုးရင္းေပါင္းကို
သံုးေလးလေလာက္မ်ားမေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္
ဘဏ္ကဥပေဒအရ အိမ္ကိုျပန္သိမ္းႏိုင္ပါတယ္။
ဒီလိုမ်ိဳးအျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ရုန္းေပေတာ့။
ေငြကို ရတဲ့နည္းနဲ႕ရွာေပေတာ့။
မရွာႏို္င္လို႕ေတာ့ ေသၿပီသာမွတ္။
အဲဒီလိုမိ်ဳးအလုပ္ရွင္ပါ။
သူတို႕ဘဝက အားက်စရာေတာ့ သိပ္မရွိလွပါဘူး။
က်ေနာ္ကေတာ့ အလုပ္သံုးေလးမ်ိဳးေလာက္ကို ေျပာင္းေနရသူပါ။
"မဟုတ္တာလည္း မလုပ္ဘူး။ မဟုတ္ရင္လည္း မခံဘူး"ဆိုေတာ့
ဘယ္သူနဲ႕မွလည္း မတည့္ဘူး။
ေျပာရရင္ေတာ့ ေခါင္းမွာလည္း ဘုေတြတက္လို႕။
တစ္ခါ တစ္ဘုတက္ရင္ေတာင္ ဒူးရင္းသီးျဖစ္ေလာက္ၿပီ။
မွန္ကန္တဲ့သေဘာအတိုင္းပါပဲ။
မွန္တာေျပာေတာ့၊လုပ္ေတာ့ အကန္ခံရတာေပါ့။
အဲဒါက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာသာ မွန္ကန္တာမဟုတ္ပါဘူး။
အေမရိကန္မွာလည္း မွန္ကန္ေနပါတယ္။
က်ေနာ့္ရဲ႕ဆရာကေမးဖူးတယ္။
“ေမာင္ေအးက တစ္ရြာလံုးနဲ႕မတည့္ဘူး။
အဲဒါ ေမာင္ေအးက ဆိုးတာလား၊
တစ္ရြာလံုးက ဆိုးတာလား” တဲ့။
သူမ်ားေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးေျဖတာေပါ့ေလ။
က်ေနာ္ကေတာ့
“ေမာင္ေအးတစ္ေယာက္ကို တစ္ရြာလံုးက
တည့္ေအာင္မေပါင္းႏို္င္ဘူးဆိုကတည္းက
တစ္ရြာလံုးက ဆိုးတာ” လို႕ျပန္ေျဖခဲ့ဖူးတယ္။
အခုေတာ့ က်ေနာ္က ေမာင္ေအးျဖစ္ေနၿပီအေမေရ႕။
အေမရိကန္ေရာက္စိတ္ဓာတ္္ဆိုးတဲ့ျမန္မာေတြအားလံုးနဲ႕ကို
ရန္ျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သည္းခံခဲ့ရေပါင္းမ်ားေတာ့ ဒီေရာက္ေတာ့
ဒီလိုမ်ိဳးအျဖစ္မ်ိဳးေတြ
မရွိေတာ့ဘူးလို႕ထင္ခဲ့မိတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕စံနစ္မတူေတာ့တဲ့အေမရိကန္လိုမ်ိဳးႏိုင္ငံမွာေတာ့
တရားမမွ်တမႈေတြ မရွိတန္ေကာင္းဘူးလို႕ထင္ထားခဲ့တယ္။
တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲသြားခဲ့တယ္။
စိတ္ဓာတ္ကို မျပင္ဘူးဆိုရင္ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္၊
ဘာေတြပဲလုပ္လုပ္ ေလာဘသမားဟာ ေလာဘအေျခခံနဲ႕အလုပ္လုပ္တာပါပဲ။
ဒီေတာ့ တူညီတဲ့အမွားမိ်ဳးေတြ မွားၿမဲမွားျပန္တာပဲ။
လူဟာ လူပဲ။ ျမန္မာဟာ ျမန္မာပဲ။
အေမရိကန္ေရာက္လို႕ ျမန္မာဟာ အေမရိကန္ျဖစ္သြားတာမွ မဟုတ္တာ။
ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္လိုက္တဲ့အတြက္ က်ီးကန္းဟာ ေဒါင္းျဖစ္သြားတာမွ
မဟုတ္တာပဲေလ။
အင္ဒီယားနားေရာက္ေတာ့ ကယ္လီဖိုးနီးယားထက္ အေအးပိုလာတယ္။
ေလေအးေတြ တိုက္တာေၾကာင့္ သိသိသာသာ ခ်မ္းေအးတယ္။
တစ္ေန႕ အိမ္ျပင္ထြက္ေတာ့ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ဆီးႏွင္းခဲေတြ
လမ္းမေတြမွာ ျပည့္လို႕ပါလား။
သစ္ပင္ေတြလည္း ျဖဴေဖြးေနတယ္။
ကားေတြလည္း ျဖဴေဖြးေနတယ္။
တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း ပထမဆံုးေတြ႕ႀကံဳရတဲ့အေတြ႕အႀကံဳတစ္ခုမို႕
ေပ်ာ္သလိုေတာင္ျဖစ္လာတယ္။
ငယ္ငယ္တုန္းက စားခဲ့ရတဲ့ေရခဲျခစ္နဲ႕တူတယ္။
လက္နဲ႕ဆုပ္လိုက္ေတာ့ စႏႈိးေဘာလံုး(Snowball) ျဖစ္သြားတယ္။
အမိ်ဳးသမီးကို ပစ္ေပါက္ၾကည့္လိုက္တယ္။
သူကလည္း ျပန္ေပါက္တယ္။
ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့နံနက္ခင္းေလးျဖစ္သြားတယ္။
အေမေရ…က်ေနာ္တို႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုးအလုပ္ရေတာ့
ဒီမွာ ေငြေတြစုေဆာင္းႏိုင္မယ္လို႕ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
အေမဆီကိုလည္း ေငြေတြပို႕ေပးလိုက္ပါ့မယ္။
အေမ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါ။
အေမကိုခ်စ္တဲ့သား
ေအာင္ဝင္းဟိန္း
ကလပ္ေဗးလ္ၿမိဳ႕(Clarksville)
အင္ဒီယားနားျပည္နယ္ (Indiana)
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု (USA)
၃-၁၅-၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment