တစ္ခါတုန္းက
ငွက္ေတြစုၿပီးၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုက်င္းပၾကသတဲ့။
အေဝးဆံုး၊အျမင့္ဆံုးၿပိဳင္တဲ့ၿပိဳင္ပြဲပါ။
ေတာင္ပံပါတဲ့ငွက္တိုင္းပါဝင္ႏိုင္တယ္။
အႀကီး၊အငယ္မခြဲျခားပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ၿပိဳင္ပြဲမက်င္းပေသးေပမယ့္
ဘယ္သူႏိုင္မလဲဆိုတာကုိ ႀကိဳတင္ခန္႕မွန္းၿပီး
အေလာင္းအစားေတာင္လုပ္ေနေလရဲ႕။
'တစ္'ေျပးေနသူကေတာ့ ကိုသိမ္းငွက္ေပါ့။
သိမ္းငွက္ဆိုတာက အျမင့္ဆံုးကိုပ်ံသန္းေနတဲ့ငွက္မ်ိဳးျဖစ္တယ္ေလ။
သူ႕ေတာင္ပံကိုျဖန္႕လိုက္ရင္ ေလဟုန္စီးၿပီး အေဝးဆံုးကိုလည္းပ်ံသန္းႏိုင္တယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ တကယ့္ၿပိဳင္ပြဲေန႕ကိုေရာက္လာတယ္။
တာလႊတ္လိုက္တာနဲ႕ သိမ္းငွက္က အလ်င္အျမန္ပဲပ်ံသန္းသြားတယ္။
တာထြက္တာခ်င္းတူေပမယ့္ မၾကာခင္မွာပဲ
သိမ္းငွက္က ေရွ႕ကဦးေဆာင္ေနေလရဲ႕။
သိမ္းငွက္ရဲ႕ေနာက္မွာ တစ္ေကာင္ၿပီးတစ္ေကာင္ ျပတ္က်န္ခဲ့တယ္။
အေဝးဆံုးနဲ႕အျမင့္ဆံုးေရာက္ခ်ိန္မွာ သိမ္းငွက္က ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
သူ႕ေနာက္မွာ ငွက္တစ္ေကာင္မွပါမလာၾကေတာ့ဘူး။
သိမ္းငွက္လည္းေမာၿပီ။
ေျခကုန္လက္ပန္းလည္းက်ၿပီ။
အေဝးဆံုး၊အျမင့္ဆံုးၿပိဳင္ပြဲလည္း ၿပီးဆံုးၿပီလို႕ယူဆေနခ်ိန္မွာပဲ
ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္က သိမ္းငွက္ရဲ႕ေတာင္ပံၾကားက
ျဖတ္ၿပီး သိမ္းငွက္ထက္ေဝးေအာင္၊ျမင့္ေအာင္ပ်ံသန္းသြားပါတယ္။
ၿပိဳင္ပြဲအဆံုးမွာေတာ့ ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးက အႏိုင္ရသြားပါတယ္။
ဆုေပးတဲ့အခမ္းအနားမွာေတာ့ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးကိုဝိုင္းၿပီး အင္တာဗ်ဴးၾကတာေပါ့။
ဒီၿပိဳင္ပြဲမွာ ဘယ္လိုအႏိုင္ရသလဲေပါ့။ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးျပန္ေျဖလိုက္တာက
" သိမ္းငွက္ရဲ႕ေတာင္ပံၾကားမွာေလဟုန္စီးၿပီးလိုက္သြားတာပါ။
သိမ္းငွက္ႀကီးေျခကုန္လက္ပန္းက်သြားခိ်န္က်မွ ေတာင္ပံၾကားကထြက္ၿပီး
အားကုန္ပ်ံသန္းသြားခဲ့တာပါ"
လို႕ေျဖလိုက္ပါတယ္။
++++++++++++++++++++++++++++
က်ေနာ္တိုိ႕အားလံုးဟာ သိမ္းငွက္ေတြမျဖစ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ျဖစ္သမွ်ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလး ေတြထဲမွာေတာ့
အေကာင္းဆံုးႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္
ျဖစ္ဖို႕ေတာ့လိုပါတယ္။
အဲဒီလိုျဖစ္ဖို႕အတြက္က
အရြယ္အစားႀကီးဖို႕မလိုပါဘူး။
ဥာဏ္ႀကီးဖို႕ပဲလိုပါတယ္။
ဥာဏ္သာႀကီးခဲ့မယ္ဆိုရင္
ဘဝၿပိဳင္ပြဲမွာ အႏိုင္ရဖို႕ဆိုတာ
မခက္ခဲလွေတာ့ပါဘူး။
သိမ္းငွက္ရဲ႕ေတာင္ပံနဲ႕တူတဲ့အရာေတြက
က်ေနာ္တို႕နားမွာ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ရွိမွန္းသိဖို႕နဲ႕
သိၿပီး အသံုးခ်ဖို႕သာလိုတာပါ။
ေလဟုန္စီးၿပီး လိုက္သြားဖို႕က
မိဘျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။
ဆရာေကာင္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။မိတ္ေဆြေကာင္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။
စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။
တရားတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္...
" ေလဟုန္စီးၿပီး လိုက္သြားပါ..."
ငွက္ေတြစုၿပီးၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုက်င္းပၾကသတဲ့။
အေဝးဆံုး၊အျမင့္ဆံုးၿပိဳင္တဲ့ၿပိဳင္ပြဲပါ။
ေတာင္ပံပါတဲ့ငွက္တိုင္းပါဝင္ႏိုင္တယ္။
အႀကီး၊အငယ္မခြဲျခားပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ၿပိဳင္ပြဲမက်င္းပေသးေပမယ့္
ဘယ္သူႏိုင္မလဲဆိုတာကုိ ႀကိဳတင္ခန္႕မွန္းၿပီး
အေလာင္းအစားေတာင္လုပ္ေနေလရဲ႕။
'တစ္'ေျပးေနသူကေတာ့ ကိုသိမ္းငွက္ေပါ့။
သိမ္းငွက္ဆိုတာက အျမင့္ဆံုးကိုပ်ံသန္းေနတဲ့ငွက္မ်ိဳးျဖစ္တယ္ေလ။
သူ႕ေတာင္ပံကိုျဖန္႕လိုက္ရင္ ေလဟုန္စီးၿပီး အေဝးဆံုးကိုလည္းပ်ံသန္းႏိုင္တယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ တကယ့္ၿပိဳင္ပြဲေန႕ကိုေရာက္လာတယ္။
တာလႊတ္လိုက္တာနဲ႕ သိမ္းငွက္က အလ်င္အျမန္ပဲပ်ံသန္းသြားတယ္။
တာထြက္တာခ်င္းတူေပမယ့္ မၾကာခင္မွာပဲ
သိမ္းငွက္က ေရွ႕ကဦးေဆာင္ေနေလရဲ႕။
သိမ္းငွက္ရဲ႕ေနာက္မွာ တစ္ေကာင္ၿပီးတစ္ေကာင္ ျပတ္က်န္ခဲ့တယ္။
အေဝးဆံုးနဲ႕အျမင့္ဆံုးေရာက္ခ်ိန္မွာ သိမ္းငွက္က ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
သူ႕ေနာက္မွာ ငွက္တစ္ေကာင္မွပါမလာၾကေတာ့ဘူး။
သိမ္းငွက္လည္းေမာၿပီ။
ေျခကုန္လက္ပန္းလည္းက်ၿပီ။
အေဝးဆံုး၊အျမင့္ဆံုးၿပိဳင္ပြဲလည္း ၿပီးဆံုးၿပီလို႕ယူဆေနခ်ိန္မွာပဲ
ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္က သိမ္းငွက္ရဲ႕ေတာင္ပံၾကားက
ျဖတ္ၿပီး သိမ္းငွက္ထက္ေဝးေအာင္၊ျမင့္ေအာင္ပ်ံသန္းသြားပါတယ္။
ၿပိဳင္ပြဲအဆံုးမွာေတာ့ ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးက အႏိုင္ရသြားပါတယ္။
ဆုေပးတဲ့အခမ္းအနားမွာေတာ့ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးကိုဝိုင္းၿပီး အင္တာဗ်ဴးၾကတာေပါ့။
ဒီၿပိဳင္ပြဲမွာ ဘယ္လိုအႏိုင္ရသလဲေပါ့။ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးျပန္ေျဖလိုက္တာက
" သိမ္းငွက္ရဲ႕ေတာင္ပံၾကားမွာေလဟုန္စီးၿပီးလိုက္သြားတာပါ။
သိမ္းငွက္ႀကီးေျခကုန္လက္ပန္းက်သြားခိ်န္က်မွ ေတာင္ပံၾကားကထြက္ၿပီး
အားကုန္ပ်ံသန္းသြားခဲ့တာပါ"
လို႕ေျဖလိုက္ပါတယ္။
++++++++++++++++++++++++++++
က်ေနာ္တိုိ႕အားလံုးဟာ သိမ္းငွက္ေတြမျဖစ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ျဖစ္သမွ်ႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလး ေတြထဲမွာေတာ့
အေကာင္းဆံုးႏွံျပည္စုတ္ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္
ျဖစ္ဖို႕ေတာ့လိုပါတယ္။
အဲဒီလိုျဖစ္ဖို႕အတြက္က
အရြယ္အစားႀကီးဖို႕မလိုပါဘူး။
ဥာဏ္ႀကီးဖို႕ပဲလိုပါတယ္။
ဥာဏ္သာႀကီးခဲ့မယ္ဆိုရင္
ဘဝၿပိဳင္ပြဲမွာ အႏိုင္ရဖို႕ဆိုတာ
မခက္ခဲလွေတာ့ပါဘူး။
သိမ္းငွက္ရဲ႕ေတာင္ပံနဲ႕တူတဲ့အရာေတြက
က်ေနာ္တို႕နားမွာ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ရွိမွန္းသိဖို႕နဲ႕
သိၿပီး အသံုးခ်ဖို႕သာလိုတာပါ။
ေလဟုန္စီးၿပီး လိုက္သြားဖို႕က
မိဘျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။
ဆရာေကာင္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။မိတ္ေဆြေကာင္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။
စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။
တရားတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္...
" ေလဟုန္စီးၿပီး လိုက္သြားပါ..."
No comments:
Post a Comment