တစ္ခါတုန္းက ပညာရွိ ဆိုကေရးတီးဆီကို လူတစ္ေယာက္အေျပးေရာက္လာၿပီး…
“ဆရာႀကီး ဆိုကေရးတီး၊ ခင္ဗ်ာမိတ္ေဆြအေၾကာင္းနဲ႕ပတ္္သက္ၿပီး သတင္းၾကားၿပီးၿပီလား”
လို႕တီးတိုးလာေျပာပါတယ္။
“ခဏေနပါဦး၊ ခင္ဗ်ာေျပာမယ့္ စကားကို ဆန္ခါသံုးထပ္ခ်ၿပီးၿပီလား”
လို႔ ဆိုကေရးတီးကျမန္ျမန္ေမးလိုက္ပါတယ္။
“ဘာဆန္ခါသံုးထပ္လဲ..ခင္ဗ်ာ”
လို႕ တီးတိုးလာေျပာသူကျပန္ေမးပါတယ္။
“ဟုတ္ပါတယ္မိတ္ေဆြ၊ ဆန္ခါသံုးထပ္ပါ။
ခင္ဗ်ားက က်ေနာ့္ကို ေျပာျပခ်င္တဲ့စကားဟာ
အဲဒီဆန္ခါသံုးထပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးၿပီလားဆိုတာ ၾကည့္ရေအာင္”
လို႔ ဆိုကေရးတီးက ဆက္ရွင္းျပပါတယ္။
“ပထမ…..ဆန္ခါကေတာ့ အမွန္ဟုတ္၊မဟုတ္စစ္တဲ့ ဆန္ခါျဖစ္ပါတယ္။
ခင္ဗ်ားေျပာမယ့္စကားဟာ အမွန္ဟုတ္၊ မဟုတ္၊ ေသေသခ်ာခ်ာသိရဲ႕လားလို႕စစ္ၾကည့္ဖို႕လိုပါတယ္။”
“ဟုတ္ကဲ့၊ က်ေနာ္ၾကားခဲ့တာက တစ္ဆင့္ခံၾကားတာပါ” လို႕
တီးတိုးလာေျပာသူက ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ ျပန္ေျဖပါတယ္။
“ဟုတ္ၿပီ။ ခင္ဗ်ားေျပာမယ့္စကားဟာ ဒုတိယဆန္ခါနဲ႕စစ္ရင္ ရ,မရဆက္ၾကည့္ရေအာင္၊
ခင္ဗ်ားေျပာမယ့္စကားဟာ အၾကင္နာ၊ ေမတၱာနဲ႕ယွဥ္ၿပီးေျပာမယ့္စကားဟုတ္ရဲ႕လား ”
လို႕ ဆိုကေရးတီးက
ဒုတိယစကားအေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။
“အဲဒါေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
တကယ္အမွန္ေျပာရရင္ေတာ့ အၾကင္နာ၊ ေမတၱာနဲ႕ဆန္႕က်င္္ေနပါေသးတယ္”
လို႕ တီးတိုးလာေျပာသူက ဝန္ခံပါတယ္။
“အၾကင္နာ၊ေမတၱာနဲ႕မယွဥ္တဲ့စကားဆိုရင္ေျပာဖို႕လိုေသးလား”
လို႕ ဆိုကေရးတီးက ဆက္ေမးပါတယ္။
“မလိုေတာ့ပါဘူးခင္ဗ်ား”လို႕ တီးတိုးလာေျပာသူက ဝန္ခံပါေတာ့တယ္။
အဲဒီအခါ ပညာရွိ ဆိုကေရးတီးက “ခင္ဗ်ား၊ က်ေနာ္ကို လာေျပာမယ့္စကားဟာ
မွန္ကန္ျခင္းလည္းမရွိဘူး။
အၾကင္နာ၊ေမတၱာကိုလည္း ေရွ႕ထားေျပာတဲ့စကားလည္းမဟုတ္ဘူး၊
ေျပာဖို႕လိုအပ္ျခင္းလည္း မရွိဘူးဆိုရင္ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ဗ်ာ”
လို႕
“က်ေနာ္တို႕လည္း ဒီဆန္ခါသံုးထပ္နဲ႕စစ္ၿပီးမွ ေျပာမယ္ဆိုရင္
ေျပာဆိုရမယ့္ အတင္းအဖ်င္းစကားဆိုတာ နည္းသထက္နည္းသြားဖို႕သာရွိပါတယ္၊
ေနာက္ဆံုး အတင္းအဖ်င္းေျပာစရာကိုမရွိေအာင္ျဖစ္လာပါမယ္။
ဒါဆိုရင္ အက်ိဳးရွိတဲ့အလုပ္လုပ္ဖို႕ အခ်ိန္မ်ားမ်ားထြက္လာပါလိမ့္မယ္။
အက်ိဳးရွိတဲ့အလုပ္ကို မ်ားမ်ားလုပ္သူသာ အဖိုးတန္သူျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား”
လို႕ေျပာခ်င္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment