တစ္ခါတြင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သေဘၤာစီးၿပီး ခရီးထြက္ေတာ္မူတယ္။
မနက္မိုးလင္းအခ်ိန္တြင္ ဆရာေတာ္ရဲ႕ပစၥည္းမ်ားသူခိုး ခုိးသြားတယ္။
မိုးလင္းလို႕ ပစၥည္းေပ်ာက္တာကို ေတြ႕သြားတာနဲ႕ ကပၸိယက
“ဆရာေတာ္ လုပ္ပါဦးဘုရား၊ ဒုကၡေတာ့ ေရာက္ကုန္ၿပီ၊ ရဲတိုင္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။”
“ဘာတုန္းဟ...ကပၸိယရဲ႕၊ မင္းဟာ အရင္းမပါ အဖ်ားမပါ
ျပဴးတူးၿပဲတဲနဲ႕ တိုးတိုးသက္သာ ေျပာစမ္းပါ”
“ဆရာေတာ့္ ပစၥည္းေတြ ညက သူခိုး ခိုးသြားၿပီဘုရား၊
ဒါေၾကာင့္ သေဘၤၤာရဲကို တိုင္မွ ျဖစ္မယ္ဘုရား”
“ကပၸိယ ကိုယ့္ပစၥည္း သူမ်ားအခိုးခံရတယ္ဆိုတာ
ကိုယ္ကလည္း သူမ်ားပစၥည္းခိုးခဲ့ဖူးလို႕ျဖစ္မွာေပါ့ဟဲ့၊
သံသရာမွာ ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ မေကာင္းမႈဟာ
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ တူေသာအကိ်ဳး ျပန္ေပးတတ္တာ ဓမၼတာပဲ၊
အသာေနစမ္းပါ ကပၸိယရယ္...
မင္းလုပ္လိုက္မွ ငါသူခိုးျဖစ္ခဲ့ဖူးတာ လူသိကုန္ပါ့မယ္”
(ဓမၼေဘရီ အရွင္ဝီရိယ(ေတာင္စြန္း)...
မေထရ္ျမတ္တို႕ စကားဝိုင္း စာအုပ္မွ.....)
္
မေထရ္ျမတ္တို႕ စကားဝိုင္း စာအုပ္မွ.....)
္
တရားရွိသူနဲ႕တရားမရွိသူမ်ားကြာခ်င္တိုင္းကြာေနတတ္ပါတယ္။
တရားရွိသူမ်ားကေတာ့ ေလာကဓံအဆိုးမ်ားႀကံဳတုိင္း တရားအသိေၾကာင့္
ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ ေတြးတတ္တယ္။
ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာတတ္တယ္။
ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။
တရားမရွိသူမ်ားကေတာ့ ေလာကဓံအဆိုးမ်ားနဲ႕ေတြ႕ေလတိုင္း
ေဒါသေတြထြက္၊ အကုသိုလ္ေတြတက္၊
အဆိုးသံသရာဝဲထဲကမထြက္ေအာင္ လည္ေနပါေတာ့တယ္။
တရားရွိသူမ်ားကေတာ့ ေလာကဓံအဆိုးမ်ားႀကံဳတုိင္း တရားအသိေၾကာင့္
ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ ေတြးတတ္တယ္။
ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာတတ္တယ္။
ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။
တရားမရွိသူမ်ားကေတာ့ ေလာကဓံအဆိုးမ်ားနဲ႕ေတြ႕ေလတိုင္း
ေဒါသေတြထြက္၊ အကုသိုလ္ေတြတက္၊
အဆိုးသံသရာဝဲထဲကမထြက္ေအာင္ လည္ေနပါေတာ့တယ္။
No comments:
Post a Comment