တစ္ခါတုန္းက သူနာျပဳဆရာမေလးတစ္ေယာက္ဟာ
ေဆးရုံႀကီးတစ္ရုံရဲ႕ ခြဲစိတ္ခန္းမွာ တာဝန္က်တယ္။
ခြဲစိတ္ခန္း ဝင္ရမဲ့ ပထမေန႕မွာပင္ သူမ ႏွင့္အဆင့္မ်ားစြာႀကီးတဲ့ ခြဲစိတ္အထူးကုဆရာဝန္ႀကီးနဲ႕အေရးႀကီးခြဲစိတ္မႈတစ္ခု လုပ္ရပါတယ္။
ခြဲစိတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ယာယီအသုံးျပဳရမဲ့ Gauze pad (ခြဲစိတ္ခန္းသုံး ပတ္တီးစ) (၁၂)စကိုအသုံးျပဳခဲ့တယ္။
ဝမ္းဗိုက္ကို ျပန္ပိတ္ဖို႕အတြက္ အဲဒီပတ္တီးစမ်ားကို ျပန္ထုတ္တဲ့အခါ (၁၁)စသာ ျပန္ထုတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ထိုအခါ သူနာျပဳဆရာမေလးအသစ္က
“ဆရာ…က်မတို႕ပတ္တီးစ (၁၂)စ သုံးထားတယ္။
အခု(၁၁)စပဲျပန္ထုတ္ရေသးတယ္။ အစတစ္စ လုိေနေသးတယ္။“
ဆရာဝန္ႀကီးက သူမစကားကိုအေရးမလုပ္ပါ။
“ငါ အားလုံးျပန္ထုတ္ၿပီးပါၿပီ။ အခုခ်ဳပ္ေတာ့မယ္။”
“မဟုတ္ဘူးဆရာ…က်မတို႕တကယ္သံုးထားတာက (၁၂)စပါ။
အခုထုတ္ၿပီးတာက (၁၁)စထဲရိွေတာ့ တစ္ခုက်န္ေသးတယ္။”
“ငါ တာဝန္ယူတယ္ကြာ၊ ခ်ဳပ္အပ္ပဲေပး။”
ဆရာဝန္ႀကီးက စိတ္တိုတိုနဲ႕ ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာတယ္။
“ဆရာ…ဒီလိုမလုပ္ပါနဲ႕။ လူနာဘက္ကလည္း ထည့္စဥ္းစားေပးပါ။
ပတ္တီးစ က်န္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာေတြက အမ်ားႀကီး။”
သူနာျပဳဆရာမေလးက လူနာဘက္ကရပ္ၿပီးဆရာဝန္ႀကီးကို အက်ိဳးအေၾကာင္းရွင္းျပတယ္။
ဒီေတာ့မွ ဆရာဝန္ႀကီးကၿပံဳးတယ္။
ၿပီးေတာ့ “မင္း ေတာ္တယ္” ဟုေျပာကာ
သူရဲ႕ဖိနပ္ေအာက္မွာနင္းထားတဲ့ ေနာက္ဆံုး ပတ္တီးစကို
ေျခေထာက္ကို မ, ျပလိုက္ပါတယ္။
ဒီလိုပါပဲ ေနရာတကာမွာ သိကၡာကို ရိကၡာနဲ႕မလဲသူေတြ အမ်ားအျပားရွိေနတယ္လုိ႕က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။
ဒီလုိ လူမ်ိဳးမ်ားဟာ လူ႕ေလာကကို အက်ိဳးျပဳသူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေလာကႀကီး အရွိန္အဟုန္မပ်က္ တိုးတက္ေနတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္
ဒီေလာကႀကီးမွာ သိကၡာကို တန္ဖိုးထားသူမ်ား၊ေလးစားသူမ်ား အမ်ားႀကီးရွိတယ္လုိ႕က်ေနာ္ယံုၾကည္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုလူမ်ိဳးမ်ားဟာ စိတ္ဓါတ္တည္ၾကည္ ခိုင္မာသူမ်ားဟုလည္းေျပာႏိုင္သလို ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္သတၱိရွိသူမ်ားလညး္ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္ အပါအဝင္ အခုစာဖတ္ေနၾကကုန္ေသာ လူႀကီးမင္း အားလုံးတို႕ဟာ ေနာင္ အႏွစ္(၁၀၀)မွာ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူ ရွိအံ့မထင္ပါ။
ဘာေတြက်န္ရစ္မလဲ?
ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာ လုပ္ရပ္မ်ားသာ က်န္ရစ္ပါလိမ့္မယ္။
ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာ လုပ္ရပ္မ်ားဟာ အသက္ရွင္တံုးမွာလည္း စိတ္စင္ၾကယ္မႈျဖစ္ေစၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာမႈကိုျဖစ္ေစတဲ့အျပင္ ေသလြန္ၿပီးလည္း အမွတ္ထင္ထင္ က်န္ရစ္ေစေသာ လုပ္ရပ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္းေျပာလုိပါတယ္။
အဲဒီသိကၡာရွိေသာလူမ်ိဳးမ်ားကိုေတြ႕မိေလတိုင္း၊
ၾကားမိေလတိုင္း စိတ္ထဲက ေလးစားစြာ ဦးညြတ္မိပါတယ္။
No comments:
Post a Comment