တစ္ခါတုန္းက က်ေနာ္ထိုင္းႏိုင္ငံကိုေရာက္သြားခဲ့တယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အုန္းသီးလည္းအလြန္ေပါမ်ားလွပါတယ္။
ထိုင္းအစားအစာေတြ အမ်ားစုမွာ အုန္းႏို႕ကိုထည့္ထားတတ္တယ္။ အစပ္လည္းအလြန္ႀကိဳက္တဲ့လူမ်ိဳးဟုေျပာရမယ္။
အုန္႕ႏို႕ပါတဲ့ဟင္းမ်ားကို က်ေနာ္ႀကိဳက္ေပမယ့္ အစပ္မ်ားတဲ့ဟင္းမ်ားကိုေတာ့မႀကိဳက္ပါ။
အုန္းႏို႕မ်ားကို စားတိုင္းလည္း က်ေနာ္ေခါင္းကိုက္တတ္တာကို သတိျပဳမိပါတယ္။ က်ေနာ့္မွာ ေသြးတိုးေရာဂါမရွိပါ။ ဒါေၾကာင့္ အုန္းႏို႕နဲ႕မတည့္ဟုထင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အုန္းႏို႕ပါတဲ့အစားမ်ားကို ႀကိဳက္ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ မစားျဖစ္ေတာ့ပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေမ်ာက္ေတြအလြန္ေပါမ်ားလွပါတယ္။
ထိုင္းမွာ ေမ်ာက္ ဖမ္းတာကို မထင္မွတ္ပဲေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
အုန္းသီးကို လက္တစ္ႏႈိက္စာအရြယ္ အေလာေတာ္ ေဖါက္လိုက္တယ္။ အုန္းရည္ကိုေတာ့လူကေသာက္လိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ အုန္းသီးထဲကို ေမ်ာက္ႀကိဳက္တတ္တဲ့အစာကိုထည့္လိုက္တယ္။
ထန္းညက္ခဲေလးေတြလို႕ထင္မိတယ္။
ၿပီးေတာ့ လူက အထဲက အစာကို ႏႈိက္စားျပလိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ အဲဒီအေပါက္ေဖါက္ထားတဲ့အုန္းသီးကို သစ္ပင္ေအာက္တစ္ခုမွာထားလိုက္တယ္။ မၾကာခင္ ေမ်ာက္ေတြဆင္းလာတယ္။
လူလုပ္သလိုပဲ အုန္းသီးထဲက အစာကိုႏႈိက္တယ္။ လက္ဝင္သြားပါတယ္။
အထဲက အစာကို လက္သီးဆုပ္တစ္ဆုပ္စာ ဆုပ္လိုက္တယ္။
လက္သီးဆုပ္လိုက္တဲ့အတြက္ လက္ကျပန္ထုတ္လို႕မရေတာ့ဘူး။
အဲဒီ ေမ်ာက္ဟာ ေျပးလို႕လည္းမရေတာ့ဘူး။
သစ္ပင္ေပၚလည္းမတက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
အဲဒီ ေမ်ာက္ကို အလြယ္တကူဖမ္းလိုက္ရံုပါပဲ။
ေမ်ာက္ကလည္း လက္သီးဆုပ္ကို မလႊတ္ဘူး။
အစာေပၚထားတဲ့ေလာဘစိတ္က လက္သီးကိုတင္းတင္းဆုပ္ထားေစတယ္။
ေလာဘစိတ္က လက္ကိုျဖန္႕ရေကာင္းမွန္းလည္းမသိဘူး။
ဒါနဲ႕ပဲ ေလာဘႀကီးလွတဲ့ ေမ်ာက္ေတြတစ္ေကာင္ၿပီးတစ္ေကာင္ ဖမ္းဆီးျခင္းခံရပါတယ္။
++++++++++++++++++++++++++++++
လူႀကီးမင္းက
ဒါေတြဟာ ေမ်ာက္ေတြမွာသာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႕မထင္ပါနဲ႕။
ေလာဘစိတ္ဟာ လူေတြမွာလည္း ရွိေနပါတယ္။
ေမ်ာက္ေတြမွာရွိတဲ့ေလာဘစိတ္ထက္ ပိုမယ္ထင္ပါတယ္။
ေလာဘစိတ္နဲ႕လူေတြက ပစၥည္း၊ဥစၥာကို ရွာတယ္။ ရတယ္။ ဆုပ္ထားတယ္။
ေမ်ာက္နဲ႕ဘာထူးေသးလဲ။
သူေ႒းဆိုတာ ပိုက္ဆံကလြဲၿပီးဘာမွမရွိသူကိုေခၚပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ အဲဒီသူေ႒းကလက္ကို
တင္းတင္းဆုပ္ထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အုန္းသီးလည္းအလြန္ေပါမ်ားလွပါတယ္။
ထိုင္းအစားအစာေတြ အမ်ားစုမွာ အုန္းႏို႕ကိုထည့္ထားတတ္တယ္။ အစပ္လည္းအလြန္ႀကိဳက္တဲ့လူမ်ိဳးဟုေျပာရမယ္။
အုန္႕ႏို႕ပါတဲ့ဟင္းမ်ားကို က်ေနာ္ႀကိဳက္ေပမယ့္ အစပ္မ်ားတဲ့ဟင္းမ်ားကိုေတာ့မႀကိဳက္ပါ။
အုန္းႏို႕မ်ားကို စားတိုင္းလည္း က်ေနာ္ေခါင္းကိုက္တတ္တာကို သတိျပဳမိပါတယ္။ က်ေနာ့္မွာ ေသြးတိုးေရာဂါမရွိပါ။ ဒါေၾကာင့္ အုန္းႏို႕နဲ႕မတည့္ဟုထင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အုန္းႏို႕ပါတဲ့အစားမ်ားကို ႀကိဳက္ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ မစားျဖစ္ေတာ့ပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေမ်ာက္ေတြအလြန္ေပါမ်ားလွပါတယ္။
ထိုင္းမွာ ေမ်ာက္ ဖမ္းတာကို မထင္မွတ္ပဲေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
အုန္းသီးကို လက္တစ္ႏႈိက္စာအရြယ္ အေလာေတာ္ ေဖါက္လိုက္တယ္။ အုန္းရည္ကိုေတာ့လူကေသာက္လိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ အုန္းသီးထဲကို ေမ်ာက္ႀကိဳက္တတ္တဲ့အစာကိုထည့္လိုက္တယ္။
ထန္းညက္ခဲေလးေတြလို႕ထင္မိတယ္။
ၿပီးေတာ့ လူက အထဲက အစာကို ႏႈိက္စားျပလိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ အဲဒီအေပါက္ေဖါက္ထားတဲ့အုန္းသီးကို သစ္ပင္ေအာက္တစ္ခုမွာထားလိုက္တယ္။ မၾကာခင္ ေမ်ာက္ေတြဆင္းလာတယ္။
လူလုပ္သလိုပဲ အုန္းသီးထဲက အစာကိုႏႈိက္တယ္။ လက္ဝင္သြားပါတယ္။
အထဲက အစာကို လက္သီးဆုပ္တစ္ဆုပ္စာ ဆုပ္လိုက္တယ္။
လက္သီးဆုပ္လိုက္တဲ့အတြက္ လက္ကျပန္ထုတ္လို႕မရေတာ့ဘူး။
အဲဒီ ေမ်ာက္ဟာ ေျပးလို႕လည္းမရေတာ့ဘူး။
သစ္ပင္ေပၚလည္းမတက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
အဲဒီ ေမ်ာက္ကို အလြယ္တကူဖမ္းလိုက္ရံုပါပဲ။
ေမ်ာက္ကလည္း လက္သီးဆုပ္ကို မလႊတ္ဘူး။
အစာေပၚထားတဲ့ေလာဘစိတ္က လက္သီးကိုတင္းတင္းဆုပ္ထားေစတယ္။
ေလာဘစိတ္က လက္ကိုျဖန္႕ရေကာင္းမွန္းလည္းမသိဘူး။
ဒါနဲ႕ပဲ ေလာဘႀကီးလွတဲ့ ေမ်ာက္ေတြတစ္ေကာင္ၿပီးတစ္ေကာင္ ဖမ္းဆီးျခင္းခံရပါတယ္။
++++++++++++++++++++++++++++++
လူႀကီးမင္းက
ဒါေတြဟာ ေမ်ာက္ေတြမွာသာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႕မထင္ပါနဲ႕။
ေလာဘစိတ္ဟာ လူေတြမွာလည္း ရွိေနပါတယ္။
ေမ်ာက္ေတြမွာရွိတဲ့ေလာဘစိတ္ထက္ ပိုမယ္ထင္ပါတယ္။
ေလာဘစိတ္နဲ႕လူေတြက ပစၥည္း၊ဥစၥာကို ရွာတယ္။ ရတယ္။ ဆုပ္ထားတယ္။
ေမ်ာက္နဲ႕ဘာထူးေသးလဲ။
သူေ႒းဆိုတာ ပိုက္ဆံကလြဲၿပီးဘာမွမရွိသူကိုေခၚပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ အဲဒီသူေ႒းကလက္ကို
တင္းတင္းဆုပ္ထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment