"နစ္ေနတဲ့သေဘာၤတစ္စီးကို ဆယ္ၾကည့္ျခင္း…"

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္တစ္ရာနီးပါးက နစ္ခဲ့တဲ့သေဘာၤတစ္စီးပါ။

နာမည္ႀကီးဇိမ္ခံသေဘာၤတစ္စီး။

ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ေတြ ေခတ္မစားေသးခ်ိန္မွာ ခရီးသြားျခင္းကို

အဓိက သေဘာၤေတြနဲ႕သာ လုပ္ေနရတဲ့အခ်ိန္။

ဒီသေဘာၤပိုင္ရွင္က ေၾကာ္ျငာတယ္။

"လံုးဝမနစ္ႏိုင္ေအာင္ စီမံထားတယ္"တဲ့။

သူ႕ရဲ႕အစီအမံကလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတယ္။

သေဘာၤရဲ႕ေအာက္ေျခခန္းကို ဆယ့္တစ္ခန္းခြဲလိုက္တယ္။

တစ္ခန္းနဲ႕တစ္ခန္းကို သီးသန္႕လုပ္ပစ္တယ္။

တစ္ခန္းကိုေရဝင္ရင္ ေနာက္အခန္းကိုေရမဝင္ႏိုင္ေအာင္စီမံထားတဲ့နည္းစံနစ္ကိုအသံုးျပဳထားတယ္။

ဒါေပမယ့္ မေသခ်ာတဲ့ေလာကႀကီးထဲမွာ အဲဒီသေဘာၤဟာ ပထမခရီးစဥ္မွာပဲ

လူေပါင္းႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္နဲ႕အတူနစ္ျမွဳပ္သြားခဲ့တယ္။

ၾကာခဲ့ပါၿပီ။

++++++++++++++++++++++++

လူေတြေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ရွိေတာ့မွ

ဒါရိုက္တာႀကီးဂ်ိမ္းကင္မာရြန္(DIRECTOR JAMES CAMERON)က

အဲဒီနစ္ျမွဳပ္ေနတဲ့သေဘာၤႀကီးဆယ္လိုက္ပါတယ္။

တစ္ကမၻာလံုးအုပ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္သြားခဲ့တယ္။

အေဟာင္းက အသစ္ျပန္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။

အဲဒီရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားနာမည္က...တိုင္တန္နစ္(TITANIC)။

ဒီဇာတ္ကားကို လူေတြဘာေၾကာင့္ႀကိဳက္ၾကတာလဲ။

+++++++++++++++++++++++++++++

က်ေနာ္ဒီဇာတ္ကားကို အႀကိမ္ေပါင္းတစ္ဒါဇင္ေက်ာ္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ၾကည့္ျဖစ္တိုင္းလည္း ရုိးသြားတယ္လို႕ကိုမရွိပါဘူး။

ဘယ္ဇာတ္ကားကိုမွ ဒီေလာက္အႀကိမ္မ်ားမ်ားမၾကည့္ျဖစ္ဖူးခဲ့ပါဘူး။

အဲဒီဇာတ္ကား ျမန္မာျပည္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္က

က်ေနာ္က ဖါးကန္႕မွာ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္။

ေဆးခန္းလုပ္ငန္းနဲ႕ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းကို တြဲလုပ္တဲ့အခ်ိန္မို႕ အလုပ္မ်ားလွပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ လူယံုေတြ၊တပည့္ေတြရွိေနတာေၾကာင့္

အားလပ္ခ်ိန္ကလည္း မ်ားမ်ားရေနတယ္။

ဖါးကန္႕ေရာက္တဲ့လူအမ်ားစုဟာ အားလပ္ခ်ိန္တိုင္းမွာ

မေကာင္းတာတစ္ခုခုလုပ္ေနၾကတတ္တယ္။

ဆိုးရိုးတစ္ခုေတာင္ရွိပါတယ္။ "ဘိန္းမရႈတတ္ရင္ ေလာပန္းမဟုတ္ဘူး"တဲ့။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မဖ်က္ဆီးခ်င္တာနဲ႕စာဖတ္တဲ့အလုပ္နဲ႕

ဗီဒီယိုၾကည့္တဲ့အလုပ္ကိုသာ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီဇာတ္ကားကိုအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။

အရည္အေသြးမေကာင္းတဲ့ဇာတ္ကားကို ၾကည့္မယ့္အစား

အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့ဇာတ္ကားကို

အထပ္ထပ္ၾကည့္တာက ပိုၿပီးအဓိပၸာယ္လွပါတယ္။

ပထမၾကည့္ေတာ့ ဘာလဲ(What…?)ဆိုတဲ့သိခ်င္စိတ္နဲ႕ၾကည့္ျဖစ္တယ္။

ေနာက္တစ္ႀကိမ္ၾကည့္ေတာ့ ဘယ္လိုလဲ(How…?)

ေနာက္တစ္ႀကိ္မ္ၾကည့္ေတာ့ ဘာေၾကာင့္လဲ…(Why…?)

ေနာက္ ဘယ္ေနရာလဲ…(Where…?)

ေနာက္ ဘယ္အခ်ိန္လဲ…(When…?)

ေနာက္ ဘယ္သူေတြလဲ…(Who…?)

တစ္ႀကိမ္ၿပီးတစ္ႀကိမ္မွာ အျမင္မတူတဲ့အခါ ခံစားခ်က္လည္းျခားနားလာပါတယ္။

အေမရိကန္ေရာက္ေတာ့

ဆယ္ႏွစ္ေျမာက္အမွတ္တရထုတ္တဲ့DVDကိုထပ္ၾကည့္ျပန္ပါတယ္။

++++++++++++++++++++

တိုင္တန္နစ္သေဘာၤဟာ ေလာကႀကီးနဲ႕တူပါတယ္။

သေဘာၤမွာ အထပ္ထပ္ပါသလို လူ႕ေလာကမွာ လူတန္းစားအလႊာလႊာရွိေနပါတယ္။

သေဘာၤနစ္ေတာ့ အဆင္းရဲဆံုးလူတန္းစားက စၿပီးဒုကၡေရာက္ပါတယ္။

ေသေဘးကို ဦးစြာႀကံဳရပါတယ္။

ေသေဘးကိုေၾကာက္ေတာ့ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ အေပၚထပ္ကိုတက္ဖို႕ႀကိဳးစားတယ္။

အေပၚကလူေတြကလက္မခံဘူး။

တံခါးကိုပိတ္ထားလိုက္တယ္။

ေသနတ္နဲ႕ခ်ိန္ထားတယ္။

အသက္ကယ္ေလွေပၚတက္ဖို႕ႀကိဳးစားျပန္ေတာ့လည္း

အလားတူပဲ။

ေသနတ္နဲ႕ပစ္တယ္။

ေရနစ္လို႕မေသ။ေသနတ္နဲ႕အပစ္ခံရလို႕ေသရတာမ်ိဳး။

လူတန္းစားတိုက္ပြဲတစ္ခုလိုပါပဲလား။

ေသနတ္နဲ႕ပစ္သူဟာလည္း ေနာက္ဆံုးမွာ သူ႕ေသနတ္နဲ႕ပဲ သူေသသြားပါတယ္။

++++++++++++++++++++++++

အခ်စ္ဟာ အရာရာကိုစိန္ေခၚရဲတာကိုလည္းေတြ႕ရပါတယ္။

အခ်စ္ေၾကာင့္ေသရမွာ မေၾကာက္ဘူး။

အခ်စ္ေၾကာင့္ ဘာမဆိုရင္ဆိုင္ရဲလာတယ္။

သေဘာၤကနစ္ေနၿပီ။

အခ်စ္ကိုေငြနဲ႕ဝယ္လို႕ရမယ္ထင္တဲ့လူက ခ်စ္တဲ့မိန္းကေလးကို

မပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေတာ့မွန္းသိေတာ့ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးကို ေသနတ္နဲ႕လိုက္ပစ္တယ္။

(ေဒါသနဲ႕ေလာဘဟာ လူ႕တန္ဖိုးကို နိမ့္က်ေစပါတယ္)

ခ်စ္သူႏွစ္ဦးဟာ ေသေျပးေျပးရတယ္။

ေနာက္မွာ ေသမင္းတမန္ က်ည္ဆံ။

ေရွ႕မွာ ေသမင္းတမန္ ေရလႈိင္း။

အဲဒီႏွစ္ခုၾကားမွာ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးဟာလက္တြဲၿပီးေျပးေနခ်ိန္မွာ

အားကိုးရာမဲ့တဲ့ကေလးငယ္တစ္ဦးကိုေတြ႕ေတာ့

ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႕ကယ္ဖို႕ႀကိဳးစားတယ္။

ကိုယ့္အသက္ထက္ သူမ်ားရဲ႕အသက္ကို တန္ဖိုးထားတဲ့စိတ္က

အလြန္လွပတဲ့စိတ္။

လူသားဆန္တဲ့ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ကို ေလးစားလို႕မဆံုးႏိုင္ေအာင္ခံစားရတယ္။

အဲဒီအခန္းကိုအႀကိဳက္ဆံုးပါပဲ။

+++++++++++++++++++++++++

ခ်စ္သူႏွစ္ဦးဟာေရထဲေရာက္သြားၿပီ။

ပ်ဥ္ခ်ပ္တစ္ခုကို ေတြ႕တယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးတက္ဖို႕ႀကိဳးစားတယ္။

ပ်ဥ္ခ်ပ္က တစ္ေယာက္စာပဲရွိတယ္။ တစ္ေယာက္ကိုသာလက္ခံႏိုင္တယ္။

ခ်စ္သူအမ်ိဳးသားက ခ်စ္သူအမ်ိဳးသမီးကိုပ်ဥ္ခ်ပ္ေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္။

ေရခဲတမွ်ေအးစက္ေနတဲ့ေရထဲမွာ တာရွည္မရွင္ႏိုင္မွန္း အမ်ိဳးသားကသိတယ္။

ခ်စ္သူအမ်ိဳးသမီးကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႕တစ္တြတ္တြတ္မွာတယ္။

အားေပးတယ္။တိုက္တြန္းတယ္။ ကတိေတာင္းတယ္။

ၿပီးေတာ့….

(ေမတၱာဟာ လူ႕တန္းဖိုးကို ျမွင့္တင္ေပးႏိုင္တယ္လို႕ခံစားမိပါတယ္)

++++++++++++++++++

လူေတြကအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသလို

ေသျခင္းတရားကို ရင္ဆိုင္ပံုကလည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲျပားသြားပါတယ္။

အခ်ိဳ႕ကေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕။

အခ်ိဳ႕တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္။

ေသျခင္းကိုေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕ျဖစ္ေနတဲ့လူအုပ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး

တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားေပးေနတဲ့ တေယာဆရာေတြကို

မခ်ီးက်ဴးပဲမေနႏိုင္ပါဘူး။

(အႏုပညာဟာ လူ႕စိတ္တည္ၿငိမ္ဖို႕အတြက္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစႏိုင္ပါလား)

လို႕ေတြးျဖစ္မိတယ္။

+++++++++++++++++++++++++

ဘဝကိုပုိင္ဆိုင္လာၿပီဆိုတာနဲ႕ေသျခင္းတရားဟာလည္း မလြဲမေသြရင္ဆိုင္ရမယ့္အရာ

တစ္ခုဆိုတာကို နားလည္ရင္ ျပင္ဆင္ထားဖို႕လိုတယ္။

လူေတြရဲ႕ေသျခင္းတရားအေပၚရင္ဆိုင္၊ျဖတ္သန္းခဲ့တာကို

ဒီဇာတ္ကားမွာ ပီပီျပင္ျပင္ေဖာ္ျပထားတယ္။

ၾကည့္တတ္ရင္ေတာ့ တကယ့္ဘာဝနာပါပဲ။

++++++++++++++++++++++++++

ရုပ္ရွင္ကို ပညာအတြက္ ၾကည့္ပါ။

က်ေနာ္ကေတာ့ ဘာသာစကားတိုးတက္ဖို႕အတြက္ပါၾကည့္ျဖစ္တယ္။

ရုပ္ရွင္ဟာ အလြယ္ကူဆံုး အပန္းေျဖႏုိင္တဲ့အလုပ္တစ္ခုျဖစ္တယ္။

ဒါေပမယ့္ စိတ္အပန္းေျဖမႈ တစ္ခုတည္းအတြက္သာ မၾကည့္ပါနဲ႕။

စိတ္အပန္းေျဖမႈသက္သက္အတြက္သာၾကည့္ရင္

အခ်ိန္ကိုျဖဳန္းတီးသလိုျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။

+++++++++++++++++++++

TITANIC (တိုင္တန္နစ္ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကား)

10^Th ANNIVERSARY EDITION

WINNER OF 11 ACADEMY AWARD INCLUDING BEST PICTURE 1997

LEOANRDO DICAPRIO

KATE WINSLET

DIRECTOR JAMES CAMERON

MUSIC VIDEO “ MY HEART WILL GO ON” BY CELINE DION.

TWO –DISC COLLECTOR’S SET.

ACADEMY…(11)ဆု (1997)

1/ BEST PICTURE,

2/ BEST DIRECTOR,

3/ BEST MUSIC –ORIGINAL SONG,

4/ BEST MUSIC- ORIGINAL DRAMATIC SCORE,

5/ BEST CINEMATOGRAPHY/

6/ BEST EDITING,

7/ BEST VISUAL EFFECTS,

8/ BEST ART DIRECTION,

9/ BEST COSTUME DESIGN,

10/ BEST SOUND,

11/ BEST SOUND EFFECTS EDITING.

++++++++++++++++++

ဒီကားကိုၾကည့္တိုင္း မင္းသားနဲ႕မင္းသမီးကို သာအဓိကေတြ႕ျမင္ေနရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီဇာတ္ကားေအာ္စကာဆု (၁၁)ခုရတယ္ဆိုေတာ့

မင္းသား၊နဲ႕မင္းသမီးေသခ်ာေပါက္ရမွာပဲလို႕ထင္ခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေတြမရခဲ့ပါ။

++++++++++++++++++

ျဖစ္ရပ္မွန္မွာ.....

သေဘာၤနဲ႕ပါသြားသူမွာ ၂၂၀၀-ေယာက္ (ပတ္ဝန္က်င္)ျဖစ္တယ္။

ကြယ္လြန္သြားသူေပါင္းမွာ ၁၅၀၀-ေက်ာ္ျဖစ္တယ္။

အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူေပါင္းမွာ ၆၇၅-ဦးျဖစ္ပါတယ္။

အထူးသျဖင့္ မိန္းမမ်ားနဲ႕ကေလးငယ္မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။

သေဘာၤနစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ နံက္2:20(A.M)ျဖစ္ပါတယ္။