တစ္ခါတုန္းက
အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွာ ဆင္းရဲတဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္ရွိတယ္။
ဆင္းရဲေတာ့ ေက်ာင္းမေနႏိုင္ဘူး။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕အလုပ္လုုပ္ရတယ္။
သူ႕အလုပ္က တစ္ဘီးတပ္တြန္းလွည္းေလးနဲ႕ေအာ္ဒါမွာတဲ့ပစၥည္းေတြကို
တစ္အိမ္ခ်င္းလုိက္ပို႕ရတဲ့အလုပ္ျဖစ္တယ္။
တစ္ပတ္ကုန္မွ (၆)ပဲနိပဲရတယ္။
ရတဲ့လခနဲ႕အိမ္ခန္းမငွားႏိုင္ဘူး။ အလုပ္ရံုရဲ႕အထပ္ခိုးမွာေနရတယ္။
ရတဲ့လခကလည္းစားရရံုပဲရပါတယ္။လက္လႈပ္မွပါးစပ္လႈပ္ရတဲ့ဘဝပါ။
တစ္ေန႕ေတာ့ သူဟာ ေခါင္းလကၡဏာဆရာတစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕တယ္။
ေခါင္းလကၡဏာဆိုတာက ေခါင္းရဲ႕ထူးျခားမႈကိုၾကည့္ၿပီးေဟာတဲ့ဆရာပါ။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာဆိုရင္ လကၡဏာဆရာ၊ေဗဒင္ဆရာေတြမ်ိဳးေပါ့။
အဲဒီလူငယ္ေလးက ေခါင္းလကၡဏာကိုေမးၾကည့္ခ်င္တယ္။
"ေစ်းႏႈန္းကိုေမးၾကည့္ေတာ့ ၆-ပဲနိေပးရမယ္" တဲ့။
သူရတဲ့တစ္ပတ္စာေလာက္ဆိုေတာ့ မ်ားတယ္။
သူမတတ္ႏို္င္ဘူး။
ေခါင္းလကၡဏာၾကည့္ၿပီးတစ္ပတ္လံုးေရေသာက္ဗိုက္ေမွာက္ေနရမယ့္ကိန္းျဖစ္ေနတယ္။
သူျပန္စဥ္းစားတယ္။
တစ္သက္လံုးဘာလုပ္လို႕ဘာကိုင္ရမွန္းမသိတာက
တစ္ပတ္စာစားစရာမရွိတာထက္ပိုဆိုးတယ္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေခါင္းလကၡဏာကိုေမးမယ္ဆိုၿပီးေမးတယ္။
ေခါင္းလကၡဏာဆရာက သူ႕ေခါင္းကိုေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ၿပီးေဟာတယ္။
“ေခါင္းကေတာ့အဖိုးတန္ေခါင္းမ်ိဳးျဖစ္တယ္။
အဂၤလန္ႏိုင္ငံရဲ႕ပညာရွိမက္ေကာလင္းလိုေခါင္းမ်ိဳးျဖစ္တယ္။
အဲဒီလိုေခါင္းထဲကို အမႈိက္ေတြမထည့္နဲ႕”
“အမႈိက္ေတြမထည့္နဲ႕ဆိုတာကဘာလဲ”ေပါ့။
သူကျပန္ေမးတယ္။
“ေအး အမိႈက္ေတြျဖစ္တဲ့အေပါစားစာေပေတြကိုမဖတ္နဲ႕၊
အားတဲ့အခ်ိန္မွာ စာၾကည့္တိုက္ကိုသြားပါ၊
မက္ေကာလင္းေရးတဲ့စာအုပ္လိုမ်ိဳးကိုဖတ္ပါ”လို႕ေျပာလိုက္တယ္။
ေခါင္းလကၡဏာေျပာတဲ့အတိုင္း စာၾကည့္တိုက္ကိုသြားတယ္။
မက္ေကာလင္းေရးတဲ့စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုငွားတယ္။ဖတ္ၾကည့္တယ္။
အေတြးအျမင္ေတြပါတဲ့စာအုပ္ျဖစ္ေတာ့ စစခ်င္းဖတ္ေတာ့ နားမလည္ဘူး။
အဲဒီစာအုပ္ကိုျပန္အပ္ေတာ့စာၾကည့္တိုက္မွဴးကေမးတယ္။ “နားလည္သလား”ေပါ့။
နားမလည္ေၾကာင္းေျပာျပေတာ့
စာၾကည့္တိုက္မွဴးကဖတ္ၿပီးနားလည္ႏိုင္တဲ့သမိုင္းစာအုပ္ေတြကိုေရြးေပးလိုက္တယ္။
အဲဒီစာအုပ္ကိုဖတ္ၾကည့္ေတာ့ အရမ္းစိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္။
ေလာကသစ္တစ္ခုထဲေရာက္သြားသလိုခံစားရတယ္။
ေအာ္...စာအုပ္ေကာင္းေတြဖတ္ရတဲ့အခါ အစားေကာင္းေတြစားရတာထက္
အရသာရွိပါလားဆိုတာကိုသိလာခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႕အားလပ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာစာၾကည့္တိုက္ကိုသြားၿပီးစာဖတ္ျဖစ္လာတယ္။
စာဖတ္ဝါသနာပါလာတယ္။
ေနာက္ေတာ့အားလပ္ခ်ိန္ကိုရွာၿပီးစာၾကည့္တိုက္ကိုသြားၿပီးစာဖတ္ျဖစ္လာတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ဖတ္ရမယ့္စာအုပ္ကိုလည္းရွာတတ္လာတယ္။ေရြးခ်ယ္တတ္လာတယ္။
သူဟာအသက္(၂၆)ႏွစ္မွာပဲ
သူ႕ရဲ႕အလုပ္သမားအဖြဲ႕မွာေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာသူဟာအေတာ္ဆံုးၿဗိတိသွ်ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးျဖစ္လာခဲ့တယ္။
သူေျပာတဲ့စကားကေတာ့...
“စာဖတ္ဝါသနာကိုျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ပါ။စာအုပ္ဟာေလွကားနဲ႕တူတယ္။
စာဖတ္တာဟာအဲဒီေလွကားေပၚတစ္ဆင့္ခ်င္းတက္သြားတာနဲ႕တူပါတယ္။
ဘဝအဆင့္အတန္းျမင့္ခ်င္ရင္ စာဖတ္ပါ။
စာဖတ္ရင္းနဲ႕စာေကာင္းေတြကိုေရြးခ်ယ္တတ္လာပါလိမ့္မယ္။
သူသာစာမဖတ္ခဲ့ရင္ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။
လုပ္ေနက်အလုပ္မွာပဲ အခ်ိန္ကုန္သြားဖို႕ရွိပါတယ္”
လို႕ေျပာခဲ့ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment