တစ္ခါတုန္းက လိပ္မႀကီးတစ္ေကာင္ရွိေလရဲ႕။
အဲဒီလိပ္မႀကီးဟာ ဥေတြဥခ်င္လာတယ္။
အဲဒီေတာ့ သူေပါက္ပြားခဲ့ရာ 'ဘားမား'ဆိုတဲ့ကၽြန္းေလးကို သတိရလာပါတယ္။
အဲဒီကၽြန္းဟာ အခုေလာေလာဆယ္သူေရာက္ေနတဲ့ေနရာဆိုရင္ အရမ္းေဝးပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီကၽြန္းကိုေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစားၿပီးကူးခတ္ၿပီးသြားခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီကၽြန္းေပၚေရာက္ေတာ့ သဲေသာင္ျပင္ေပၚကို ယက္ၿပီး တစ္ေရြ႕ေရြ႕တက္လာခဲ့ပါတယ္။
လိပ္မႀကီးက ယက္ရင္း၊တက္ရင္းနဲ႕စဥ္းစားလာပါတယ္။
လူေတြက ေျပာၾကတယ္။
လိပ္လိုပဲ ကိုယ့္ဖက္ကိုယ့္ယက္တတ္သတဲ့။
ေကာင္းတဲ့စကားပံုေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူပါဘူး။
အတၱႀကီးတယ္ဆိုတဲ့သေဘာကို ကိုယ္စားျပဳထားတာလို႕ထင္မိပါတယ္။
မသိလို႕ေမးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
လူေတြကေရာ ကိုယ့္ဖက္ကိုယ္မယက္တတ္ၾကဘူးလား။
အတၱမႀကီးဘူးလားလို႕ေမးလိုက္ခ်င္မိပါတယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ'ဘားမား'ဆိုတဲ့ကၽြန္းေပၚေရာက္လာၿပီး
ဥေတြဥလို႕ေကာင္းတဲ့ေနရာတစ္ခုကို လိုက္ရွာရေသးတယ္။
စိတ္ခ်လံုၿခံဳတဲ့ေနရာေပါ့။
အဲဒီေနရာေရာက္ေအာင္ မနဲရွာရပါတယ္။
ရွာလို႕ေတြ႕ၿပီးဆိုတာနဲ႕ညအေမွာင္ကို ေအာင့္အည္းေစာင့္ရေသးတယ္။
လူေတြနဲ႕အျခားလိပ္ဥကိုစားတတ္တဲ့ သတၱဝါေတြကို မျမင္ရေအာင္ေလ။
စိတ္ခ်တဲ့အခါမွ လိပ္ဥေတြအေျမာက္အမ်ားကို ဥက်င္းထဲမွာ ဥခ်လိုက္ပါတယ္။
လိပ္ဥေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္ေပမယ့္ အနားမွာမေနရဲပါဘူး။
လိပ္မကိုေတြ႕ရင္ လိပ္ဥရွိမွာပဲလို႕အေသအခ်ာတြက္ၿပီး ဥကိုလိုက္ရွာမွအခက္။
ဒါနဲ႕ပဲ လိပ္မႀကီးဟာ လိပ္ဥကိုထားခဲ့ၿပီး၊
ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာကိုထြက္ခဲ့ရျပန္ပါတယ္။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႕လိပ္ဥေတြနဲ႕ေဝးသထက္ေဝးလာခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အစာရွာစားခ်ိန္ကလြဲရင္
က်န္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ လိပ္ဥေတြကို ေမတၱာပို႕ေနမိပါတယ္။
လိပ္ဥေတြဆိုတာ ရင္ေငြ႕နဲ႕ေဝးေပမယ့္ အေမ့ေမတၱာနဲ႕မေဝးပါဘူး။
အခ်ိန္တိုင္းလိုလို ေမတၱာပို႕သေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ
အခ်ိန္တန္လာေတာ့ လိပ္ဥထဲက လိပ္ကေလးေတြဟာ ဥကေပါက္ပြားလာပါတယ္။
လိပ္ကေလးေတြကလည္း ဥခြံကိုေဖာက္၊ သဲေသာင္ကိုျဖတ္ၿပီး
ပင္လယ္ထဲကိုဆင္းသြားၾကပါတယ္။
လိပ္ကေလးေတြေျမာက္မ်ားစြာဟာ ဒီလိုနဲ႕ေနရာအႏွံ႕အျပားကို ေရာက္သြားၾကျပန္ပါတယ္။
ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေရာက္၊
ဥခ်ိန္ေရာက္လာရင္ ေပါက္ပြားခဲ့ရာ ဘားမားဆိုတဲ့ကၽြန္းကိုေရာက္ေအာင္ျပန္လာၿပီး
ဥေတြကို ထပ္မံဥျပန္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕' ဘားမား 'ဟာ
ေနာက္ေတာ့ လိပ္ကၽြန္းျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။
++++++++++++++++++
တိုင္းျပည္ကေန ပညာရွင္ေတြထြက္ခြာသြားတာကို အမ်ားက
( Brain Drain ) လို႕ဆိုၾကပါတယ္။
အဘိဓါန္ထဲရွာၾကည့္ေတာ့( brain drain )ကို
( နိဳင္ငံအတြက္ ပညာရွင္ ဆုံးရႈံးမႈ။ ဦးေနွာက္ယိုစီးမႈ။)
ဆိုတာေတြ႕ရပါတယ္။
ပညာရွင္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ
အတတ္ပညာရွင္ေတြပါသလို၊
အသိပညာရွင္ေတြလည္းပါတယ္။
တိုင္းျပည္ကထြက္ခြာသြားစရာအေၾကာင္းကအမ်ိဳးမိ်ဳးပါပဲ။
ဘယ္လိုပဲထြက္ထြက္ ပညာရွင္ဆံုးရႈံးမႈလို႕
သိမ္းႀကံဳးေျပာဆိုၾကတယ္ဆိုရင္
မွားလိမ့္မယ္လို႕ထင္မိပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာမွာ အတတ္ပညာေတြ၊
အသိပညာေတြကို ဆက္လက္သင္ၾကားၿပီး
တတ္လာတဲ့အသိပညာ၊အတတ္ပညာနဲ႕
တိုင္းျပည္နဲ႕လူမ်ိဳးအတြက္
ျပန္လည္အက်ိဳးျပဳႏိုင္မယ္ဆိုရင္( Brain Drain) မဟုတ္ေတာ့ပဲ
ဘရိမ္းကိန္း ( Brain Gain ) လည္းျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆိုတာပါပဲ။
တိုင္းျပည္နဲ႕လူမ်ိဳးကို ကမၻာ့အဆင့္အတန္းမီတဲ့ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ဆိုရင္
ႏိုင္ငံတြင္းမွာရွိတဲ့ရတနာေတြနဲ႕မလံုေလာက္ပါဘူး။
ႏုိင္ငံျပင္ပက ပညာေတြနဲ႕ေပါင္းစပ္မွ
ႏိုင္ငံတြင္းရတနာေတြဟာ ပိုမိုအဖိုးတန္တဲ့ရတနာေတြျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။
ကုန္ၾကမ္းေရာင္းတဲ့ႏိုင္ငံကေန
ကုန္ေခ်ာထုတ္လုပ္တဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္လာခဲ့ရင္
ပညာရွင္ေတြ ထြက္သြားေပမယ့္
ဘရိမ္းကိန္း ( Brain Gain )ပါလို႕ဆိုႏုိင္ပါတယ္။
အေရးႀကီးတာက
ထြက္သြားတဲ့ပညာရွင္ေတြအားလံုးဟာ
လိပ္ေတြျဖစ္ဖို႕သာလိုပါတယ္။
ကိုယ့္အတြက္သာကိုယ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ လိပ္ေသးေသးေလးေပါ့။
ကိုယ့္မိသားစုအတြက္သာၾကည့္ရင္ေတာ့ လိပ္အေကာင္ကပိုႀကီးလာတဲ့သေဘာေပါ့။
ကိုယ့္ႏိုင္ငံနဲ႕ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္လည္းၾကည့္တတ္ရင္ေတာ့ လိပ္အေကာင္ပိုႀကီးၿပီေပါ့။
ထင္ရွားတဲ့သာဓကျပရရင္ေတာ့
တရုပ္ျပည္ႀကီးဟာ ဒီလိုနည္းနဲ႕တိုးတက္လာခဲ့တာပါ။
ျပည္ပေရာက္တရုပ္ေတြေၾကာင့္ တရုပ္ျပည္ႀကီးအရွိန္အဟုန္နဲ႕တိုးတက္လာတာကို
ဘယ္သူမွ မျငင္းႏုိင္ပါဘူး။
ျမန္မာျပည္လည္း အရွိန္အဟုန္နဲ႕တိုးတက္လာပါေစ။
No comments:
Post a Comment