တစ္ခါတုန္းက
ခြဲစိတ္အထူးကု ဆရာဝန္ေဒါက္တာေအာင္မင္းဟာ
လူငယ္လူနာကို စမ္းသပ္ၾကည့္ရႈရန္ျပင္ေနတယ္။
ရုတ္တရက္ အခန္းမွာထြက္ၿပီး လူနာလက္ခံရာ႒ာနသို႕သြားတယ္။
ဝက္အူလွည့္ေပးရန္ တာဝန္က် သူနာျပဳဆရာမထံေတာင္းတယ္။
ဆရာမက စားပြဲအံဆြဲထဲမွ ဝက္အူလွည့္ကို ထုတ္ေပးတယ္။
ဝက္အူလွည့္ကို ယူၿပီး ဆရာဝန္ေဒါက္တာေအာင္မင္းဟာသူ႕ရဲ႕အခန္းကိုသြားတယ္။
မၾကာမီ လူနာလက္ခံ႒ာနဘက္ ေရာက္လာၿပီး သူနာျပဳဆရာမထံမွ
တူနဲ႕စို႕တစ္ခုကို ေတာင္းျပန္တယ္။
ဆရာမကလည္း ေတာင္းတာကို ေပးလိုက္တယ္။
ခဏအၾကာမွာေတာ့
သူနာျပဳဆရာမဘက္ ခြဲစိတ္ဆရာဝန္ေဒါက္တာေအာင္မင္း ေရာက္လာျပန္တယ္။
သူနာျပဳဆရာမအနားမွာသားကိုထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့မိခင္ျဖစ္သူက
စိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္ ဆရာဝန္ကို ေမးတယ္။
“ ေဒါက္တာ၊
က်မသားေလးရဲ႕အေျခအေန အင္မတန္
စိုးရိမ္ရသလားရွင္ ”
ေဒါက္တာေအာင္မင္းျပန္ေျပာလို္က္တာက...
“ ခင္ဗ်ားသားကို
က်ေနာ္ မၾကည့္အားေသးပါဘူး၊
က်ေနာ့္ေဆးအိတ္ကို
ဘယ္လိုမွ ဖြင့္မရလို႕ ”
No comments:
Post a Comment